Chapter 37

UMUPO ako sa kaharap na sofa ng aking malaking painting. Tinitigan ko iyon simula noong nagising ako. Nag aagaw ang dilim at Iiwanag sa painting ko. Ang araw ay papalubog na kaya kulay kahel ang dagat at ang langit. Ang malaking buwan ay nasa likod ng tatlong niyog. It's larger than the usual moon. It's actually surreal-looking.

Tahimik ang buong condo ni André. I can leave him, you know. Just like the first time. But... no. I'm not leaving. Pagbibigyan ko ang sarili ko kahit ngayon lang.

Lumipat ang tingin ko nang pabagsak na bumukas ang pintuan ni André sa kanyang kwarto. Lumabas siya habang nagsusuot ng puting t shirt. Tinakbo niya ang distansya doon patungo sa kitchen at narinig ko ang mga dabog niya roon.

"Shit!" sigaw niya at may mga nabasag akong narinig.

"Gwen?"

Tumayo ako para tingnan siya ngunit lumabas din siya agad. Nagkatinginan kami at agad siyang tumakbo sa akin.

Niyakap niya ako ng sobrang higpit. Laking gulat ko sa reaksyon niya.

"What's wrong?" tanong ko.

Hindi siya