"THE PHROPECY IS FAKE!" WALA MAN sa kalooban ni Zandro ay tumango siya at sumama rin kalaunan sa kaniyang ama, sa labas ng silid ni Blythe nang sa gano'n ay hindi magambala ang pagpapahinga ng kaniyang asawa at kung sakali mang maging agresibo na naman ang daddy niya ay hindi maririnig ng dalaga. Sabay silang nagtungo sa labas ngunit inalerto muna niya ang kaniyang mga tauhan sa paligid bago magtungo sa hallway kasama ang kaniyang ama. Pagkatapos siya nitong ikulong at pagbawalang bumalik kay Blythe ay ngayon pa lamang sila nagkaharap na dalawa, hindi maikaka-ila ni Zandro na bahagyang nabawasan ang respeto niya sa ama sa mga kakaibang ina-asal nito."Before anything else, I want to congratulate you for your upcoming baby. It's the best gift you will ever receive," he said as if he meant it.Although, Zandro knows better, yet he forced himself to stay calm right there and act accordingly."Thank you, dad... But I believe you didn't travel all the way here just for that. Ano po ba iyo
"I COULD DIE JUST TO MAKE EVERYTHING RIGHT FOR YOU"ZANDRO WHISPERED his apology as he planted a kiss filled with love on Blythe's hair, a lone tear escapes his eyes while doing that. This is bullshit! He promised to protect her in any way he could; he never trained and gained so much just to be this weak and hopeless in times of need, but he should do what's better for now. He's furious of his father but he's actually right, he needs to put his wife in a place where she could rest comfortably and peacefully.May takot sa kaniyang puso dahil sa kaniyang gagawin. Habang pinag-iisipan niya ang kaniyang magiging desisyon ay minumulto siya nang paulit-ulit ng nakaraang sinisikap niyang kalimutan. It was when he left Cassidy in a place he thinks safe for her, he left her inside that cave and came back without her anymore.He's scared, he can't breath thinking that will happen again. Mababaliw na talaga siya nang tuluyan kapag na-ulit pa iyon kay Blythe.But he's also aware that he can't pro
"STRONGEST AND MOST DANGEROUS""NO. I can see that one of my peers invented a very effective amulet for you. I can't seem to enter your mind," he said coldly. Kapagkuwan ay nalaglag ang mga mata nito sa kamay ni Zandro, isang beses tumaas ang kilay nito. "The ring, I see. Blythe's wearing the same ring." "It's our wedding ring," sagot ni Zandro. Isinandal niya sa matigas na semento ang kaniyang likod para mapanatili ang balanse, humahangos pa rin siya habang naka-pikit ng mariin. "Made by Avery.""My half-sister," tamad nitong sabi. Namulsa ito kapagkuwan at padarag na isinandal ang kaniyang likod sa dingding kung saan naka-sandal din si Zandro. "I'm Addisson Adamakis, by the way. Kaibigan ko si Blythe simula noong nasa ampunan pa lang." Oh! So, he's Addi? The smart and handsome friend of his wife.Tumango lang si Zandro rito, napa-ngiwi siya sa muling sumipang kirot sa loob ng kaniyang katawan."Hindi ko alam kung nabanggit na niya ako sa'yo noon, pero matalik kaming magkaibigan ni
"THE BRACELET""W-WHAT IS happening here?"Claudia stopped mid-step towards the huge mansion, it was as if an ice-cold water spilt in her but her body can't shake because it's been paralyzed in terror. Wide eyes, open mouth; and shrinking like an inflatable balloon being popped by a sharp pin. Pinaka-huli siyang dumating sa lugar dahil kinausap pa siya ng kaniyang Lola tungkol sa ilan nitong mga paalala at para ibinigay rin ang isang bracelet na hindi niya malaman kung para saan ba? At nang makarating siya sa loob ng mansion ni Zandro ay ito na ang kaniyang inabutan. Nagkakamatayan ang kanilang mga tauhan dala ng hindi ma-ipaliwanag na dahilan, habang ang ilan naman ay nawawala sa kanilang katinuan at sinasaktan ang kanilang mga sarili. Balisa siyang pumasok sa pinaka-loob ng mansion, halos matisod siya sa may hagdanan habang umaakyat sa ikalawang palapag. Nanigas siyang lalo nang makitang mas marami pang naka-handusay roong lobo, nanghihina at unti-unting nawawalan ng hininga."T-thi
"LUKSO NG DUGO?"CLAUDIA HAD her world crushing down for the nth time, it gives her too much impact that she lost count now. Tears pooled her eyes without her permission. She's aware that her lola might get angrier because of this but, she also lost the control of them; her lips trembles badly and her body weakens a little bit more."W-what d-did you j-just s-say?" aniya sa paputol-putol na paraan. "Si C-Corazon, siya ang. . .n-nanay ko?"Ngunit imbes na sagutin siya ay tinalikuran siya ng matanda dala ang postura nito at iritasyong sumisibol. Mukhang hindi sadya ang pagkakadulas nito kaya naman sinusubukan nitong takasan si Claudia, ngunit huli na... she's been wanting to find out about her parents since she's young. Cassidy told her few things about them, but it was never enough for Claudia. She's been doing this because her lola promised her that once this war ends and they got everything in their hands, she will help Claudia to look for her mama.But all this time, nasa harapan lam
"THE SEA OF HOPELESSNESS" FATALLY DEEP, miserably dark, cold subterranean, old filthy, draconian, grimiest and medieval... Amid the screaming silence were Blythe's sobs of pain as she endures all the deep marks of whip on her skin came from señora Constanza when she woke up from a deep sleep just an hour ago... She failed to fight for her safety when Antonette and her force attacked her while she's resting on the cozy nook outside the Monroe's mansion. Everything went fast like a lighting speed, before Blythe could make some noises to alarm everyone, they already covered her nose with a handkerchief soaked in chloroform. It was dizzying, exhausting, and it put her into a deep sleep that's why she failed to scream for help...Muling nanlamig ang buong katawan ni Blythe nang magising siya sa walang katapusang kadiliman, ang bawat katahimikan ay nagdadala sa kaniya ng kilabot na hindi niya maipaliwanag. Nagtitindigan ang kaniyang balahibo, nais niyang umiyak at sumigaw ngunit mas lalo la
"HALF-BROTHER" BLYTHE CAN see from the dark, that's one of her special skills she has been boasting about on Addi ever since but, now that she learns about her real identity— it explains everything well... Mula sa sulok kung nasaan ang matatayog na mga pader at walang hanggang kadiliman ay isang matandang nanghihina ang tumambad sa kaniyang paningin. Naka-salampak ito sa duguang sahig habang tutop nito ang kaniyang dibdib.Tumakbo si Blythe patungo sa direksyon nito para suriin kung totoo ba ang kaniyang nakikita o marahil isang ilusyon lang? Ngunit bago siya tuluyang lumapit ay pinulot muna nito ang kaniyang punyal at maingat na naglakad. May kaunting awa siyang nararamdaman para sa matanda, ngunit hindi ito ang oras para pairalin ang mahina niyang puso."S-saan ka nanggaling?" malamig niyang tanong habang naglalakad nang patagilid. "Isa ka rin bang halimaw?""Me? A monster? Do I look like one?" pagsusungit nito habang napapa-ngiwi dala ng hindi mabibilang na mga sugat sa kaniyang ka
"YOU ARE MY SUPERHERO"ANG BAWAT pagpalya ng susi ay siyang lalong nagpapa-kabog sa dibdib ni Blythe, nangangatal na rin ang daliri niya sa pagmamadali. Natatakot siya para sa kanilang buhay at ngayon ay dagdag pa ang buhay ni Charlie na sumuong sa kapahamakan para lang tulungan siya... Halos makakita si Blythe ng liwanag nang magawa niyang kalasin ang kadena sa paa ng kaniyang lolo.Mabilis niyang ipinasa kay Charlie ang mga susi kapagkuwan at ito naman ang hinayaan niyang magkalas sa lock ng selda."Charlie, I don't really want you here because it's not safe for you pero maraming salamat sa katapangan mo. Utang namin ni lolo ang lahat sa'yo. Salamat, baby.""Muchas gracias, chico," segunda ng kaniyang lolo. "Small thing, Mama Blythe." Kumindat pa ito at mabilis na ginawa ang kaniyang trabaho. Ilang minuto lamang ay na-hanap din nito ang susi para sa mga seradura ng matayog na selda, ilang beses nitong sinipa ang pinaka-lock no'n para tuluyang mabuksan.Binalikan naman ni Blythe ang