88 - Insult

"So you are going to handle your family’s company?" he asked curiously while driving. I looked at Alie, who is now sleeping in the backseat. Siguro ay nakaramdam na siya ng pagod.

"Habang nandito lang ako sa Pilipinas. Na-guguilty na rin ako dahil hindi ko sila matulungan sa company gayong ako lang naman ang maaasahan nila," sagot ko.

Napatango siya. "Good luck. I know you can handle it well."

"Sana nga," sambit ko at tumingin sa labas ng kotse. Sobrang lala ng traffic lalo na't rush hour na. Sa sobrang traffic, talagang mapapatunayan ko na nasa Pilipinas na talaga ako.

Sa kabila ng mga panahong ayaw kong bumalik dito, may mga panahon ding gusto kong bumalik, lalo na sa probinsya. Si Kuya. I already don't have any nightmares, even my scares on the balcony, lahat ng iyon wala na, but it doesn't mean that I already forgot him.

Hinatid kami ni Luigi sa bahay, and dad and mom were waiting for us. Nakahanda na rin ang hapag. When they saw Alie in Luigi's arms, they immediately came closer.