Alexandria's POV
"KUMUSTA na ang pakiramdam mo?" marahang tanong ni Heinz habang nagsasalin sa plato ng mga dala n'yang pagkain. Sumulyap pa muna siya sa akin at simpleng ngumiti.
Ako naman ay nakaupo sa kama habang nakasandal ang likod sa headboard. "Ayos naman. Medyo masakit lang 'yung tama ko sa tagiliran," saad kong
Heinz's POVHINDI ko pa rin mapigilang mabigla nang aminin ni Alexandria ang totoo sa akin. Hindi nga ako nagkamali na miyembro siya ng sindikato dahil sa simbolong naka-tattoo sa leeg niya. Napag-alaman ko din kamakailan, na ang notorious na sindikatong Sindicato de Lagarto Negro at Black Lizard Syndicate ay iisa lamang. Noong mabuwag ang Sindicato de Lagarto Negro sa Spain ay dito sa Pilipinas muling binuo ng mga Montemayor ang grupo at pinangalanan nilang Black Lizard Syndicate na kung isasalin sa wikang Español, ay magiging Sindicato
Heinz's POV"ANO ang namamagitan sa inyo ng aking anak, Mr. AlvarezInaasahan ko nang ito ang itatanong ni Mr. Saavedra nang sabihin niyang gusto niya akong makausap. Subalit 'eto ako, kinakabahan habang kaharap ang matanda. Sa kantina ng hospital namin piniling mag-usap. Nag-request na lang kami sa nakatokang nurse para tingnan sandali si Alexandria.Pormal na pormal ang anyo ng matanda at walang kangiti-ngiti sa mga labi. Ang mga kilay niya ay salubong habang masusi akong pinagmamasdan. Subalit bagaman kinakaba
Rodney Saavedra's POVNAGISING ako sa ingay nang tila mga taong nag-uusap na nagmumula sa kung saan. Ikinurap-kurap ko ang aking mga mata upang aninagin kung nasaan ako. At bumungad sa akin ang dalawang armadong lalaki na abala sa pagsusugal. Agad ko ring napuna na nasa isang luma akong silid. Patunay niyon ang kisame at dingding na puro agiw na. Bukod roon, sira-sira na rin ang mga kagamitan roon. Sa tingin ko ay nasa isang bodega ako nang mga sandaling ito. Bigla ay umahon sa dibdib ko. Oh, Diyos ko! Nasaan ako? Nagtangka akong kumilos subalit ako'y nabigo. Ni hindi ako makagalaw sa kinauupuan dahil nakatali ang aking kamay at paa. Maging ang aking bibig ay n
Heinz's POVFlashbackPagkatapos namin mag-usap ni Tito Rodney ay inilabas ko ang isang itim na knapsack kung saan naglalaman ng mga surveillance gadgets. Kunot-noong pinanonood ako ng matanda habang iniisa-isa kong inilalabas ang mga ito mula
Heinz's POV"BOYS, siguro naman ay alam na ninyo kung bakit kayo ang nasa misyon na 'to?" tanong ko sa limang agent na nasa harapan ko.Nasa service van kami ncng mga sandaling ito at kasalukuyang tinatahak ang daan papunta sa Sta. Rosa, Laguna kung saan dinala si Tito Rodney. Wala akong sinayang na panahon, pagkatapos kong i-mee
Heinz's POV"HEINZ! Thank God at dumating ka!" bulalas ni Tito Rodney nang makita ako. Bumalatay ang relief sa hapis na mukha ng matanda nang pagmasdan ko. Pero natigagal ako nang lubusang makita na may nakakabit na C-4 sa katawan ng matanda.Shit! Mga hayop sila! Mabilis kong dinaluhan si Tito Rodney na mababakas ang matinding takot sa mukha. "Are you okay, Tito Rodney?"
Alexandria's POV"STOP IT!"Natigil ang sanang akmang pagsugod ni Krishna sa akin nang marinig ang boses ng kapatid. Tumingin pa muna si Krishna sa akin na akala mo ay kakainin ako ng buhay bago hinarap ang nakababatang kapatid na noon ay diretso ang tingin sa akin."Gising ka na pala, Cy. Kumusta ang pakiramdam mo?" tanong ni Krishna habang naglalakad ang lalaki papalapit sa kinaroroonan ko."I'm
Heinz's POV"Agent Alvarez, prepare your team. We are about to land in Brgy. Mabolo," anunsyo sa kabilang linya ng NBI agent na kasama namin sa misyon ng nga oras na iyon.Kasalukuyan naming binabaybay sa himpapawid ang kabundukan ng Brgy. Mabolo, Cebu City. Ang sabi ng surveillance team ay doon huling nakita si Alexandria kasama ang mag-anak na Montemayor. Sa chopper kung saan ako ay nakalulan ay naroon din si Tito Rodney, si Aki, si Raiko at ang iba pang DISG agents.