Heinz's
POV"Alexandria. . ."
BAKAS SA mukha ni Alexandria ang pagkabigla nang makita niya ako. Nandidilat kasi ang mga niya at halatang hindi malaman ang gagawin. Nanatili ang hindi magkamayaw na tuksuhan ng mga tao sa paligid. Lalo na nang lumabas ako sa eksena ni Alexandria at Seiichi.
Ang totoo ay kanina ko pa pinanonood ang mga ito sa sulok. Wala sana akong balak na lumapit bilang pagrespeto kay Seiichi. Kitang-kita naman kasi na pinaghandaan niya ang lahat. Ganoon pa man, hindi ko rin gusto ang nararamdaman habang pinanonood ang mga ito. Nagseselos ako.
Lumapit ako sa mga ito at sinalubong ang masamang titig ni Seiichi. Alam kong hindi niya nagustu
Alexandria's POV"Hindi ka maaaring tumiwalag sa organisasyon, Alexandria. 'Di ba sinabihan na kita? Sa oras na
Heinz's POV"TULOY ka, Mr. Alvarez. Please, have a sit," pormal na utos ni Mr. Dominguez pagpasok ko sa pribadong opisina niya. Agad naman akong tumalima at umupo sa katapat na upuan niya. "Kaya kita ipinatawag dahil may nakuhang impormasyon ang NBI tungkol
Alexandria's POVNASA kwarto ako habang nakahiga at nag-bro-brows ng Facebook nang tumunog ang cellphone ko. Pangalan ni Heinz ang rumehistro sa caller ID nang damputin ko ito. Agad na kumabog ang dibdib ko dahil d'on. Napabalikwas tuloy ako ng bangon at saka sinagot ito."Yes?" Lihim pa akong nagpasalamat nang hindi ako mautal pagkasabi niyon."Are you free tonight?" Lalong nadagdagan ang kaba sa dibdib ko nang marinig ang boses ng lalaki. Fuck! Bakit
Alexandria's POV"SO Alex, kayo na ba ni Heinz?" Bigla ay nanibago ako kay Krishna nang mga oras na iyon. Para kasi siyang ibang tao. Kung kanina ay napakaganda ng ngiti niya no'ng narito ang dalawang lalaki, ngayon ay seryoso ang anyo niya at walang kangiti-ngiti sa labi. Hindi ko rin alam kung tama ba ang nakikita ko sa mga mata niya. Galit kasi ang nababasa ko roon.Ngayon ko lang rin nalaman na ganito pala ang personality n'ya. Hindi kasi kami nagkaroon ng pagkakataon na magkausap nang unang magkakilala kami sa bar ni Seiichi. At aaminin ko ring noong una ko siyang makita, ay mukha siyang anghel sa paningin ko.
Heinz's POV"SO pa'no? I-te-text na lang kita kapag nakauwi na 'ko ng bahay," nakangiting paalam ko kay Alexandria. "Thanks for tonight. Sana nag-enjoy ka, Alex."
Alexandria's POVSHIT! Ba't out of coverage ang cellphone ng Hapon na 'yon? May nangyari kaya? Napasabunot ako sa sariling buhok habang nakatingin sa screen ng cellphone ko. Nakailang tawag na kasi ako kay Seiichi pero hindi ko siya ma-contact. Simula kasi nang eksenang nangyari sa bar noong birthday ko, hindi ko na siya nakausap pa. Hindi rin kasi ako nakakapunta ng bar nitong mga nagdaang araw dahil madalas kong kasama si Heinz. Nawala rin sa isip ko na kamustahin siya. Isa pa, nahihiya rin ako sa nangyari. Alam kong nasaktan ko siya at ni hindi pa ako nakakahingi ng paumanhin rito.Sinilip ko mun
Heinz's POVNABIGLA ako nang magising malakas na tunog ng cellphone ko. Idinilat ko ang kanang mata para kapain ito sa side table kung saan nakapatong. Sinipat ko muna sa screen kung sino ang tumatawag at nagtaka ako nang makitang si Mr. Saavedra ito. What does he need this early? Bagaman inaantok pa ay sinagot ko ang tawag. "Good morning, Mr. Saavedra.""Good morning, hijo.
hird Person's POV"ANONG nangyari sa lakad mo, hija?" tanong ng Señor sa kaniyang unica hija.Nag-igtingan ang bagang ng babae at saka kinuha ang basong may lamang alak at inisang lagok iyon. "Mierda! Akalain mong sinuwerte siya, Papá! Muntik ko