Early the following day, I was released from the hospital, and alongside me was Steran, who took care of everything, including the expenses. He never left my side, and he was always inside the room, keeping an eye on me.Inaalalayan niya ako hanggang sa nakauwi kami. Hindi ko pa rin siya pinapansin, tanging tango at iling lang ang ginagawa ko para sagutin siya.
Hindi siya pumasok ngayong araw dahil daw sa wala akong kasama sa bahay niya at baka kung ano pa raw ang mangyari sa akin habang wala siya. Wala namang kaso kung umalis siya at pumasok sa trabaho. Isa pa, hindi naman niya ako kargo na kinakailangan pang alagaan.
Gano'n din ang nangyari sa mga sumunod na araw. Hindi ulit siya pumasok at inaasikaso pa rin ako. Kahit na gusto kong pumasok sa trabaho dahil wala akong magawa ay hindi niya ako pinapayagan. He advised that I should stay at home while I recover. Pati siya ay nadadamay dahil sa akin.
"Ano 'yan?" hindi ko napigilan ang saril
Nararamdaman ko na nagdududa sa akin si Steran at alam ko 'yon. Kitang-kita ko sa mga mata niya. Nagdadawalang-isip kung ako'y mapagkakatiwalaan pa ba niya o hindi na. Para sa akin ay ayos lang. Walang problema kung magduda siya. Walang problema kung ano man ang isipin niya. Hindi ko naman hawak ang utak niya para ipaalam na hindi ako gano'ng klaseng tao. Isipin niya kung ano ang gusto niyang isipin. I have no problem with that. Ang problema ko lang, sa tuwing pumapasok sa isipan ko na pinagsuspetsahan niya ako, hindi ko maiwasang masaktan. I don't know why! My heart continues to ache because of it! "Let's go,"aya ni Steran sa akin. But there were occasions when my pulse raced, and I acted strangely in front of him. He would occasionally take me to amusement parks, which I enjoyed. Dahil doon nawawala kung ano ang mga inaalala ko sa buhay. Maganda nan ga kapag nagliliwaliw kung minsan kaya lang bihira ko lang gawin ang gano’ng b
Naputol ang pag-iisip ko nang makita si Steran na bumaba mula sa ikalawang palapag. Pormadong-pormado ang kanyang suot na tila siya ay may pupuntahan. He's clothed in khaki Bermuda shorts, a long-sleeved shirt with dark blue stripes, and a sneaker. He doesn't look like a detective investigating a case; he looks like a stunning model going down a runway. Sobrang layo sa mga outfit niya na nagbibigay talaga ng vibes bilang isang detevticeSteran gave me a friendly smile. A smile is like a ray of sunlight that illuminates various locations of a room. "Magpalit ka, may pupuntahan tayo,"aniya habang binitbit ako na parang sako saka dinala sa kuwarto ko. May pupuntahan kami? Saan naman? I moved my head to the side as I walked into the cabinet to select an outfit. I casually wore a tattered pair of pants, a sweatshirt, and a sandal. I let my long auburn hair cascaded down my back. Hindi na ako nag-abala pang maglagay ng kolorete sa mukha.
I'm not sure why I'm sharing this part of my life with him. Kusa na lang nagsalita ang bibig ko, mabuti na lang hindi ko nasabi ang mga dapat na hindi sabihin. Magkakaroon pa ng problema 'pag nangyari 'yon. He doesn't need to know everything about me, so I only tell him what he needs to know. Marami pa kaming napag-usapan ni Steran tungkol sa mga buhay naming dalawa bago kami umuwi. Dahil doon nalaman ko kung ano ang nakaraan n’ya. Na bata pa lamang siya ay mapalit na siya sa gulo ngunit ang gulong ‘yon ay nasa tama. But all changed when he discovered that his father had cheated on them and abandoned them. As a result, he became a rebel. We chatted, but I never revealed my real identity, occupation, or why my family isn't like other families. Hindi na namin kinakailangan pang pag-usapan ang tungkol sa bagay na 'yon. Isa sa pinasasalamatan ko sa kanya dahil hindi na siya nagtanong pa. I heard a little giggle outside the room as I awoke in the morning. The laug
“And do you think that I would believe you?” paninira ko sa katahimikan matapos n’yang aminin ang totoong nangyari. He said that what I had previously assumed was incorrect and blamed my ear because I misheard it. Sa tingin ba n’ya magbabago ang isipan ko dahil lang nag-explain siya sa akin? Nagkakamali siya roon. Who knows that he wants to manipulate my mind? He smiled genuinely and nodded his head. “Then, you leave me no choice but to prove it again. Wala akong pakialam kung hindi ka magtiwala pero papatunayan ko pa rin sa ‘yo na tunay ang nararamdaman ko. Na ikaw lang ang gusto ko.” I was too stunned to speak. Hindi ko aakalain na may ganito rin pala siyang side na hindi ko masyadong nakikita. His words were as sweet as honey, and they made a lady believe what he said was genuine. I want to believe him, but I can't shake the feeling that I've lost trust in him. That's the most important to me right now. Trust
Sa halo-halong emosyon na nararamdaman ko, pumanhik ako sa kuwarto na may mabigat na loob. Hindi ko aakalain na gano'n ang iniisip n'ya dahil lang magkasama kaming dalawa ni Rhett. Imbes na alamin niya muna ang totoong nangyari, kung anu-ano na lang ang mga pinagsasabi n'ya. That picture screams nothing but a piece of lies! Mariin kong pinikit ang mga mata ko. How dare he accuse me with some ridiculous statement! Pinairal niya ang pagseselos n'ya imbes na alamin ang totoong nangayri. Kinabukasan, maka-ilang beses nang humingi ng tawad si Steran sa akin ngunit hindi ko siya pinapansin. Sa tingin ba n'ya gagaan at mawawala ang sama ng loob ko kahit lumuhod pa siya riyan? Hindi, dahil nasaktan din ako sa sinabi n'ya. How dare he think that something happened between us? “I’m sorry, hmm? Aaminin kong nadala ako ng selos ko. I didn’t mean anything of what I said. Sorr
"Nasa kabilang office 'yong mga hinahanap mong dokumento,"ani Rhett habang nakanguso. "Okay."Tumayo ako at naglakad palabas ng office nang biglang may tumisod sa akin. Si Rylie ang nangtisod sa akin na may nakapaskil na ngisi sa labi. Nilagay n'ya ang kanyang kamay sa bibig na parang nagulat sa ginawa nito. "Oops, sorry! I was stretching my legs. Please understand," she said, closing her eyes and touching her chin with her palms. This is what she wants, huh. Okay, let's play. Nag-inat naman ako ng mga kamay at sinadyang sinagi ko ang kanyang cup, natapon naman 'yon sa mga papel na ikinagulat n'ya. A mocking smile plastered on my face. "Oops, sorry! I was stretching my arms. Please understand,"panggagaya ko sa kanyang boses kanina lang. She twitched her lips as she stood and pushed me harder, napaatras naman ako roon. Hindi ako nagpatinag at ti
It's been three days. My suspension from work had been in place for three days. Now that I'm back, I'm disappointed to inform Rylie that I was not found guilty of being a spy at work. Hindi sila nagpakita ng kahit ano'ng ebidensya na nagpapatunay na ako ang spy. "I told you, Rylie. If you hadn't shown me any evidence, prepare for the consequences,"I said sarcastically. She gritted her teeth in annoyance."I don't need to do that anymore, Alexis. Instead, I will show who you are."And she leaves me dumbfounded. Sinundan ko lang siya ng tingin. Rylie, you've piqued my interest in your background. I underestimate you. Hindi ka gano'n kadaling kalabanin. You're not like the rest of my rivals. Lumapit naman sa akin si Rhett na may malawak
Malayo pa lang ay bumaba na ako sa sasakyan saka naglakad ng dahan-dahan. We stopped in front of an abandoned building. As I followed Rylie, I was cautious in my actions. Then I noticed how she was talking on her phone while walking. When a man appeared out of nowhere, she came to a halt. I hid behind a wall, but I could hear them chatting. "Bakit ka ba tumawag? Baka mamaya makahalata 'yang kinaiinisan mong tao,"may halong inis sa boses ng lalaki. "They won't, particularly Alexis. They were aware that I was heading home. That is why they are unlikely to suspect me. At kahit naman malaman ni Alexis at sabihin n'ya sa lahat na nakipagkita ako sa isang lalaki, walang maniniwala sa kanya lalo na si Steran. He's constantly on my side, and he's always defending me from that scumbag!" she declared, her voice full of ambition. As a curving drawn on my lips, I licked it. Talaga ba, Rylie? Ang ambosisya mo naman yata. Ini