18

Natagpuan ko ang sarili ko sa isang waiting shed. Hindi ako pwedeng umuwi kila mama. Ayokong magpakita na ganito ang itsura ko. Sobrang bigat ng pakiramdam ko, wala akong mapagkatiwalaan na tao na pwedeng kong pagsabihan ng nangyayari sa akin, doon ko narealize na kay Jared lang umiikot ang mundo ko.

[BEEP BEEP] Kinabahan ako ng may humintong kotse sa harapan ko. It's Margareth.

Dinala nya ako sa isang restaurant para makapag usap.

"Anong nangyari sayo, Elaisa?" Tanong nya.

"Naglayas ako sa amin." Natatawang sabi nya.

"Hindi na ako magtatanong, naiintindihan ko kung hindi mo kayang sabihin ngayon. May mapupuntahan ka ba?" Umiling ako.

"I can help you. I have this place in Antipolo. Ipapahiram ko sayo ang rest house ko doon." Nabuhayan ako sa sinabi nya.

"Salamat, Margareth. Wala kasi talaga akong matutuluyan." Naiyak na ako.

"Okay lang yun. Basta kapag kaya mo ng magkwento, nandito lang ako."

After naming mag kwentuhan ay pinahatid nya ako sa driver nila sa Antipolo. Ang ganda ng luga