Kabanata 26DangerousNatapos na 'kong kumain at hinanda ko na ang sarili ko sa paglabas. I don't have a single intention on escaping this man. Hindi ko kabisado ang lugar na ito, samantalang si Sage, halatang dito na lumaki. Ang laking lugi ko kung naisin kong makatakas.Meron ding parte sa akin na gusto kong masagot. I forgot almost everything last year. Nagising na lang ako na may matinding pananakit ng ulo. Pagkatapos nun ay wala na akong maalala.My brothers and dad did not want to talk about it. Sabi nila ay mahalaga nakakainom na ako ng gamot ng maayos. Sabi nila, ang mahalaga, nakikilala ko sila."Wear this." Sage put a black ballcap on me, hindi na ako umangal dahil napansin ko ring medyo lumalakas ang ulan.Si Sage ay may dalang tali at itak, iyon ang ginagamit niya upang hawiin ang mga sanga na nakaharang sa dinadaanan namin."Ano ba kasi ang huhulihin natin at para saan? We have many foods there! Bakit kailangan pa nating pumatay ng hayop?" Tanong ko sa kawalan habang sinu
Kabanata 27Leave Dalawang oras na kaming naglalakad ni Sage at nangangalay na ang mga paa ko. Gutom na gutom na rin ako pero alam ko naman na makakakain ako doon."Wala ba talagang shortcut?" Tanong ko dahil pakiramdam ko ay mapupudpud na ang aking paa.He just laughed and shook his head. Oh kaya siguro matibay at malakas ang isang 'to dahil ang haba haba ng nilalakad. He's probably used to this long walk."Malayo pa ba?" Hindi ko alam kung pang-ilang tanong ko na 'yon sa kanya."I thought you really want to go there?" Nanunuya niyang tanong sa akin.I sighed. "Okay, pero pwede mag kwento ka kahit konti lang sa nangyari noon?"Dahil baka ilang hakbang ko na lang ay himatayin na ako. Sobrang haba at hindi ako sanay sa lakad namin. Dagdag mo pa yung mga putik na nalalakaran namin nang dahil sa ulan, pati ang mga palaka na bigla bigla nalang sumusulpot.Pero tinignan ko si Sage. Dala-dala niya ang iilan sa gamit ko, na sa akin ang gamot ko at dala niya rin ang mga isda na ibibigay niya
Kabanata 28Home Hindi ko na magawang lumingon sa pinanggalingan ko. I was crying my heart out and running nowhere, muli kong tinanong ang sarili kung bakit ako nag kakaganito. Deserve ko ba 'to? Ang ganitong karamdaman?Dad is a good person. Nang iniwan kami ni Mommy ay siya ang nagpunan lahat ng pangangailangan namin sa isang Ina. He did everything to keep us happy. He must be a little controlling pero alam ko na ginagawa niya 'yon para sa amin.At iyon ang hindi maintindihan ni Ate Iris. She died because she left us. She was killed here. Sobra sobra ang pagdadalamhati naming magkakapatid sa sinapit ni Ate.Pero wala na kaming nagawa.Sa lahat ng nalaman ko kay Manong Flynn ay parang may isa nanamang nabuo sa aking alaala. I went here to give justice for her death. Pero sa huli, nahuli ako. Sa huli, hindi ako nagtagumpay sa binalak ko.Hindi ko alam kung ilang oras na ang ginugulgol ko sa pagtatakbo ko dito. Isang lugar lang ang alam kong pupuntahan ko at alam kong ligtas ako doon.
Kabanata 29BloodHinawakan ko ang aking buhok at nilagay iyon sa kabilang gilid. Ang lakas ng hangin dito sa dalampasigan ay talagang tumatama sa aking mukha. Tinuloy ko ang paggawa sa mga shells bilang kwintas.I'm wearing a white dress, isang linggo na ako sa Trestarenales at ginagawa ko ngayon ang paborito kong gawin tuwing umaga.Sage woke me up so I can drink my meds, tanghali na ako gumising at talagang masakit ang katawan ko.Napapangiti na lang ako habang inaalala lahat ng nangyari sa buong isang linggo. We did it. Tapos ay bumalik na kami dito sa kuta, noong una ay tinatago pa ako ni Sage sa mansyon. He's afraid that my father will come and take me out of here. Malaking pasasalamat na lang at hindi pumunta si Dad. Hindi na rin nangealam sa amin si Arkin pero hindi na siya nagagawi dito.Aniya ay tutulungan nalang niya ang isa niyang kapatid na si Ace na ngayon ay nasa Cebu.Sina Spade at Priston nalang ang minsang nagagawi dito."Catherine, papalaot na kami." Itinaas ni Kuya
Kabanata 30Last Shot "What happened, Sage?" Binagsak ni Spade ang kanyang kamay sa malaking lamesa na pinagigitnaan naminTinawagan agad ni Sage ang dalawa niyang pinsan matapos makumpirma na parte nga ng bangkang Conception ang malayang inaalon ng karagatan sa may pampang."I don't know. Pagkarating ko dito ay binalita nila sa akin na hindi pa bumabalik ang Conception." Sagot ni Sage sa pinsan."How many were there?" Kunot noong tanong naman ni Priston.We are all sitting at si Spade lang ang napatayo dahil hindi na niya kinayanan ang mga binalita ni Sage sa kanya. Ang dalawang ito ay halatang kagagaling palang sa trabaho.Kagaya ni Sage ay naka office suits pa sila. Butil butil din ang pawis nilang pumunta dito tanda na tumakbo sila mula bungad ng Deon'dre hanggang Trestarenales."Four people." Si Eros ang sumagot.Gusto ko sanang idistansya ang sarili ko sa kanila. Kaming lima lang ang nandito sa kuta. Ang mga tao ni Sage ay pinapunta niya sa dalampasigan. They brought their guns
Kabanata 31Lisanna Acosta I am struggling real hard so I can reach the shore immediately. Hindi ko nga alam kung tumalon ba si Manong Flynn para pigilan ako o hindi, o ano ang ginawa ni Eros sa bangka. Wala akong ibang maisip kundi si Sage.Nahirapan pa ako sa paglangoy dahil tinatangay ako ng alon sa kabila. Nakakalunok na nga ako ng tubig-alat pero hindi ko 'yon inaalintana. Pinipilit ko ang sarili kong makalangoy ng maayos kahit na napapagod na ang braso ko.I can still hear gunshots in the forest. Lalong tumindi ang pagkagusto ko na makarating na agad sa mabuhanging parte ng Deon'dre.Nang malapit na ako ay agad akong yumuko at pumunta sa isang coconut tree para magtago. Inalis ko ang iilang hibla ng buhok na dumikit na sa aking mukha. Napapayuko ako kapag may mga putok akong naririnig."Nasaan ka na, Sage?" Bulong ko sa kawalan.Luminga ako sa loob ng Deon'dre para masipat ang kuta pero nasusunog lang na mga puno ang nakikita ko.Shit. Susunugin nila ang Deon'dre?Patakbo akong
Kabanata 32Ylena ImperialFor me, the most powerful thing on Earth is love. It's either you can build someone or destroy someone out of it. Kasi habang masaya ka may nasasaktan naman sa paligid mo. Kasi, baka sa sobrang sa sakit nakakagawa ka na ng mga bagay na akala mo tama pero hindi.I've seen what it can do to people. Ngayon alam ko na kung bakit marami ang baliw sa pag-ibig at kung bakit din marami ang takot para dito.Mabigat na ang pakiramdam ko habang sinasakay ako ni Dad sa SUV niya. It's just him, me and Kuya Glenn. Ang mga tauhan niya na kasama niyang sumugod sa kuta ay hindi niya bitbit.I know this feeling so well at ang ibig sabihin lang nito ay parang nagsha-shutdown ang isip ko at kailangan ko na munang ipahinga 'yon.But I'm not contented with this. Ang mga gamot ko ay naiwan ko sa Deon'dre, kailangan ay pagbalik namin sa mansyon, makainom ako agad."Okay ka lang ba, anak?" Hinawakan ni Dad ang siko ko upang tignan iyon. "Sinasaktan ka ba nila?"Tipid akong ngumiti s
Kabanata 33Gone "Catherine anak, come." Inilahad ni Mommy ang kanyang kamay sa akin.Meron siyang hawak na kulay pink na palda at pink na t shirt, pati ang sapatos na hawak niya ay pink rin."Para sayo ito." Ngiti niya sa akin.Ngumuso ako at umiling. "A-Ayaw.."Nakita ko ang paglungkot ng mukha niya, ngumiti na lang ako sa kanya ng malawak. "Ayaw ni Cath ng pink, gusto niya blue." Tumingala ako sa nagsalita. Si Ate Iris yun, she crossed her arms while staring coldly at our mother. "Ganoon ba?" Mom smiled at me, ngumiti ako ng malawak. Hinaplos niya ang mukha ko at hinalikan niya ako sa pisngi. "Puro kasi iba inaatupag mo, e." Matabang na sabi ni Ate Iris, nagulat ako nang hawakan niya ako sa braso. "Tara na nga, Cath!" Masakit ang pagkakahigit ni Ate nun kaya madali niya akong naagaw kay Mommy. "Iris, nasasaktan ang kapatid mo." Mahinahong saway ni Mommy. "Bakit? Kami rin ni Dad nasasaktan mo, ha! May paki ka ba? Huwag mo idamay si Catherine dito!" Tumakbo si Ate na dala-da