Chapter 33

Two years later

Reen

Alas-siyete ng umaga nang magising ako mula sa 'king pagkakahimbing. Agad akong napahinga nang malalim, nang mapansin ko na nasa ibang kwarto ako. Umupo ako at sandaling ipinikit ang aking mga mata. Pagkatapos ay iniunat ko ang aking mga braso at humikab. 

Tahimik kong inayos ang hinigaan ko saka itinali ang aking buhok. Huminga ako nang malalim, bago kinuha ang aking phone para tawagan si Liller.

"Yes?” bungad nito nang sagutin ang tawag ko. 

"Lier," mahina kong sambit.

Napabuga ako ng hangin bago muling nagsalita, "Sensya na sa abala, ha? Hindi na naman ako nakauwi kagabi.