CHAPTER THIRTY

HALOS tatlong araw na kaming pabalik-balik ni Coleene sa dalampasigan kung meron bang bagong update kina Katherine at sa kapatid ko.

Kalaunan napagdesisyunan na rin namin ni Coleene na sumama sa mga taong nagsesearch operation.

Sa ikatlong araw ng paghahanap namin halos hindi na ako mapakali. I feel the longing and pain over my system. Gusto kong magwala, magmura at saktan ang sarili ko!

"Are you okay Vince?"nag-aalalang tanong sa akin ni Coleene.

"No..."

Napailing lamang ako, paano ako magiging okay kung magpahanggang ngayon ay hindi pa nakikita ang mga ito.

"Magiging okay din ang lahat Vince, don't worry ang sabi ni Mom ay meron pupuntang helicopter today para mas mapabilis ang paghahanap sa kapatid mo at kay Katherine."Pampalubag nito.

Magkagayunman ay hindi iyon nakatulong upang pawiin ang pag-aalala ko.