CHAPTER 91

CHAPTER 91

Nang nakasakay na kami ng bus ni Dindo pauwi ng Tuguegarao ay inakbayan niya ako. Alam kong may sasabihin siya kasi kanina pa siya hindi mapakali.

"Sige sabihin mo na sa akin kung ano ang kanina mo pa iniisip." Bulong ko.

"Si Cedrick. Nagtetext siya. Kailangan natin siyang makuha mula sa mga dati kong kasamahan. May matayog na pangarap ang batang iyon at hindi ko siya hahayaang mapunta lang sa wala ang kaniyang katalinuhan. Naawa ako sa pinsan ko."

"Iyon din ang iniisip ko. Kailangan natin siyang makuha mula sa kanila."

Bago kami tumuloy ng Tuguegarao ay dumaan na muna kami ni Dindo sa Gamu para formal na pagre-resume ko sa aking trabaho. Iniwan ko na muna siya sa bus station dahil hindi ko naman siya puwedeng isama hanggang sa loob ng aming headquarter. Kinamayan at binate ako ng aming commanding officer sa matagumpay naming laban nang nakaraan. Maaring maitatas na ang ranggo ko sa susunod na taong kung magtuloy-tuloy ang matagumpay na pakikisagupa namin sa mga rebelde. No