Kabanata 40

Huminga nang malalim si Sharon at sa wakas ay nagsalita, “Ki.. kilala mo na siya. Si Tito Simon.”

Nagulat si Sebastian. “Ibig niyo pong sabihin ay tatay ko po ang masungit na tito na yun? Binibiro niyo po ba ako, Mommy?”

Naging seryoso ang mukha ni Sharon. “Hindi ito biro.” Kinakabahan niyang pinanood ang pagbabago ng ekspresyon ng bata. Matatanggap niya ba ito?

“Hindi na nakapagtataka kung bakit sobrang magkamukha kami. Siya pala ang dad ko!”

“Kung ganoon, tanggap mo ba siya bilang dad mo?” tanong ni Sharon.

“Siyempre po, tanggap ko po kung siya ang tatay ko. Mommy, mayaman po ang masungit na tito na yun. Magagawa niya tayong masuportahan.”

Kumibot ang labi ni Sharon nang marinig ito. Anong tumatakbo sa isipan nito?

Bago pa sila matapos sa kanilang pag-uusap, tumunog ang telepono ni Sharon. Si Simon ito na nagsabing nasa baba na siya. Pinababa na sila nito.

Binaba niya ang telepono, at masiglang hinila ng bata ang kanyang kamay. “Bumaba na tayo, Mommy.”

Hindi pa rin gumagalaw