Chapter 50

Napansin niya ang pagkadismaya ng kaibigan niyang si Lexi dahil sa ginawa niya. Namumuo pa ang mga luha ng kaibigan niya. Malamang ay naawa ito sa lalaking kaniyang iniwan sa labas na nanatiling nakaluhod.

"Greta, kailangan ba talaga na pahirapan mo nang ganoon si Parker?"

Hindi siya sumagot. Kaniyang tinungo ang mga gamit niya at inayos niya ang mga ito. Kusang gumalaw ang mga mata niya at tumitig ang mga ito sa labas. The man was still there. Nakaluhod at nakatitig sa semento.

She sighed. Ang damdamin niya kasi ay tuluyan nang naging matigas. Noon ay alipin siya ng pag-ibig niya sa lalaki. Hindi na tulad nang dati ang lahat. Marami na talagang nagbago.

Mahirap talaga na turuan ang puso niya na patawarin ang lalaki. Wala na kasing pakialam ang puso niya sa lalaki. Oo, alam niya na sinsiro ang lalaki subalit ayaw niyang bigyan ito ng pagkakataon.

Halos ikamatay niya noon nang pinagtabuyan siya ng lalaki. Parang huling hininga na lamang niya iyon dahil sa takot na harapin ang bukas