Chapter 17

Daniel

Ginagawa ko na ngayon ay taguan na lang ng taguan si demonyeta. Sabi ko nga ay kailangan na maiwasan ko na ito. Dahil habang tumatagal ay lalo lang mas tumitindi ang nararamdaman ko para dito at hindi maganda ang bagay na yun.

Kung maaari na hindi ko na ito pansinin pa at kung pwede na hindi na rin ako pumunta pa sa canteen na pwede na magkita kami nito. Alam ko na umuusok na ang bunbunan nito sa inis nito sa akin. Hindi ko na rin kasi siya nagagawan pa ng kanyang assignment o project at mga term paper dahil nga sa tinataguan ko na ito.

Si Krystal ang aking look out bago ako lumabas sa room namin. Mabuti na nga lang at medyo malayo ang building namin sa kanila kaya kailangan pa nito akong sadyain dito sa building namin para lang makita ako nito.

Kaya nga madalas na sa canteen ako nito tini tyempuhan eh. Pero hindi na nga ako pumupunta pa sa lugar na yun ng maka iwas na dito. Sana naman ay tuluyan na akong makalimutan nito at may bago na itong ibang pinag kaka abalahan. Wish