hapter 47

Daniel

Nang masabi ko ang mga salitang yun sa kanya ay mas lalo lang humigpit ang yakap nito sa akin at tuluyan na itong ngumiti.

"Salamat at nabunutan ako ng tinik sa mga sinabi mo sa akin. Mas lalo lang kitang nakikilala habang tumatagal. Hindi ko alam kung ano pa ang mga malalaman ko sa iyo mamaya. Pero sa nakikita ko ay wala akong dapat na ikabahala doon. Kung mayroon man na nagawa kang mali ay alam ko na may dahilan yun. Pero isa lang ang masasabi ko. Kung ano man ang malaman ko sa pagkatao mo ay tanggap ko iyon." Sabi nito sa akin at tuluyan na ngang tinawid nito ang pagitan naming dalawa.

Nag lapat na ang mga labi namin at this time ay kakaiba na yun kaysa sa nauna na hinalikan ako nito. Mapag hanap na ang halik na ginagawa niya sa akin at dahil isa lang naman akong tao na natu tukso din lalo pa nga at mahal ko pa ang tao na ito ay hindi ko na napigilan pa ang aking sarili at tuluyan ng bumigay sa kanya. Mabilis na hinila ko ito sa aking sarili at mas lalo pang pinah lapat an