I was about to say goodbye to Mira, Zach's secretary when someone walked out in the elevator. I was frozen into place at first.
"You've got to be kidding me." I exlclaimed.
Bakit nagsusulputan nanaman ang mga ex ni Zach? Sassy smiled at me wickedly may mga dala siyang pangbatang laruan, unan at kung ano-ano pa.
"Hell-o Iris" Sinadya talaga nitong ihuli ang 'o' sounds like hell that fits Sassy attitude. Unlike, Ericka medyo may pagkavocal ito sa pagiging brutal.
"Anong ginagawa mo dito?" Takang tanong ko.
Tinaas ni Sassy yung dala niya "Bibigay ko lang 'to sa Secretary ni Zach"
Awtomationg tumaas ang kilay ko "Buntis ka?" Tanong ko k
"You're not your usual self tonight, sleepy head" Puna ni Ivan sa katahimikan ko.We're on his car alone papunta sa lugar kung saan gaganapin ang kaarawan ng mama niya. Si Sharmaine kanina pa nauna dahil isa pala ito sa mga mag aasikaso ng party."Kinakabahan ako" Pag amin ko, kinakabahan ako para sa sarili ko, bumabalik din kase yung mga pangyayari nung unang beses ako pinakilala ni Zach sa pamilya. Yung mga panahon na ayaw sakin nung mom ni Zach. I grasped in horror ng maalala ko yung pangako ko sa kanya.I told her I'll save Zach no matter what. I felt the guilt spreads through me, nahihiya ako na hindi ko man lang nagawa yung pinangako ko. Napahawak tuloy ako sa tyan ko. But I'm still trying.. Secretly isn't it?"They'll like you don't worry. We're here." He announced, happily.Medyo bumagal yung pagpasok namin dahil bawat sasakyan na papasok chine-check pa nung mga guard. Pero nung turn na namin napataas naman ang k
Sa buong byahe ni wala nang nagsalita sa amin ni Zach, naramramdaman ko ang gusto niya iparating na wag na kami magtanong at baka ano pa magawa ng mga kasama namin. Gumugulo padin sa isipan ko kung sino ang may gawa nito na sabi ni Sassy na kilalang kilala ko. Ibinaba kami ng mga ito sa isang abandon na lugar. Kung susukatin ko mukang napaka luma na nito at nakakatakot.Yung dalawang lalaki nakabantay sa magkabilang braso ni Zach sa akin naman si Sassy at yung nagdadrive kanina. Pagpasok namin nkaramdam ako ng sobrang kaba dahil madilim na madilim sa loob umaatake nanaman yung takot ko.Sinubukan kong ipikit ang mga mata ko since nakahawak naman din sa magkabilang braso ko sila Sassy, naninikip ang dibdib ko at pinagpapawisan na 'ko ng todo. Hindi ko na mapagilan mapaungol sa takot na nararamdaman ko. Naramdamam ko ang paghinto nila Zach sa harapan ko."Iris," Narinig ko ang pag-aalala sa boses ni Zach.Hindi ako makasagot."Please, just let me hol
Biglang nanlamig ang buong katawan ko my body clenched at sunod sunod na ang pagtibok ng mabilis ng puso ko. Ito yung lugar.. Dito mismo.. Sa kinatatayuan namin.. Worst baka ito din yung kulungan kung saan pinahirapan sila Zach..Tulala akong napatitig sa kanya at napatakip ng bibig. Hindi ko alam, pero bigla nanaman akong naiyak. Hinila naman ni Zach yung muka ko para idikot sa balikat niya."I'm sorry.. I'm sorry, Iris.." Sambit nito."B-bakit?" Sambit ko "Bakit kailangan pang ulitin ang lahat? Bakit kailangan pa nila ipaalala sayo ang lahat? Bakit kailangan ka nanaman pahirapan? Naguguluhan na 'ko Zach.." Hikbi ko "Hindi ko din alam kung sinong kakilala ko ang nasa likod nito.."Nag-uumpisa na din akong mapaisip. Wala naman akong kaaway? Wala din ako siniraan? Si Ericka at si Sassy lang ang alam ko na may galit sakin. Pero ang sabi ni Ericka hindi siya.. Pero sino? Bakit kailangan ako nung nang rape kay Zach na si Lucas?"Hindi ko din alam.." Pa
"A-ano?" Nanghihina na tanong ko. "P-paano nangyari yun? H-hindi ko kapatid si Ericka." Tumingin ako sa kanya para siyang nag mamakaawa na intindihin yung sitwasyon, "Nagkakamali kayo, may kapatid ako pero hindi si Ericka yun. Anya, tama, Anya ang pangalan niya. Nababaliw ka na ba talaga, Sassy?"Ipinatong ni Zach yung muka niya sa ulo ko para siyang nahihirapan sa sitwasyon, "Iris, nagsasabi siya ng totoo. ."I blinked at him, unbelievably. Paano? Bakit wala akong maalala?"Bakit hindi mo ikwento Ericka kung paano nagsimula ang lahat?" Utos ni Sassy dito at mas itinutok samin ang baril na hawak niya.Yumuko si Ericka at nakatingin lang sa kamay niya hindi alam kung paano mag-uumpisa. ."It was after Christmas day. . ." Pag-uumpisa ni Ericka.December 27, 1996Ang huling araw kung saan isasaboy na ang abo ng kanilang mahal na ina. Iilan tao lang ang dumalo, labindalawa, kung susukatin kasama na sila. Pana
Nakatulala lang siya kay Miggy.. Napailing iling ako, "Pati ikaw?" Hindi ko makapaniwalang tanong "Pati ikaw, Miggy? Kaya mo ba 'ko binibigyan lagi ng orange? Kaya laging orange ang suot mo? O kahit anong bagay basta kulay orange?" Ang weird mang bigkasin pero ayon sa kwento niya mga pamilya talaga sila ng baliw, "Gusto mong maalala kita? Gusto mong maalala ko yung nakaraan ko?""Marie" Hahakbang si Miggy papunta sa kanya humarang agad si Zach."Do not take one step, Cruz." Pananakot ni Zach dito.Tumawa ng mapakla si Miggy "Hindi na ikaw ang makakapigil sakin ngayon, Zach." Sinabunot nito ang kamay sa buhok tila naiinis na din sa nangyayari "Hindi ito ang gabi mo!"Hinawakan ni Zach ang kamay ko ng mahigpit "I can stop you and your family for being crazy, Cruz.. It's a statement of fact.""Confident ka padin na makakatakas kayo dito?"Si Ericka yung sumagot para kay Zach "I always have a second plan, Miggy. Kung kilala niyo talaga ako alam
I can't say another word tila nananaginip padin ako sa mga information na narinig ko ngayon gabi. Tadhana nga naman, pinaglaruan nanaman ako. Naririnig ko padin yung sigaw ni Miggy sa labas ng kwarto na 'to nung hindi padin tumitigil si Miggy biglang lumabas si Sassy.I breathe heavily nung pinayagan nilang bumalik si Zach sa tabi ko niyakap niya agad ako ng mahigpit."It's always you. ." He whispered. "From the very beginning Iris, it was you."Hindi ko alam pero parang naglalaho yung mga tao sa paligid namin, para bang kaming dalawa lang yung nageexist ngayon. Kahit nasa panganib kami basta yakap ako ni Zach pakiramdam ko ligtas na ko. .na walang sinuman makakapanakit sakin."Kailan mo pa nalaman?""Kanina lang nung tinawagan ako ni Ericka. I know it was too late. I'm sorry kung hindi ko agad napansin, I just thought na magkakamuka na lang talaga kayo, na hindi ka na babalik sakin.. Samin.." Niyakap nanaman niya ko ng mahipit.
I keep on praying and praying habang nasa operation room si Zach si Ericka naman nailabas na. Please, save them. Please, I closed my eyes, hindi ko na halos iniinda ang mga tao sa paligid ko. Maybe sinusubukan lang ni God yung faith ko, hindi naman sila mamamatay diba? Hindi talaga. Alam kong lalaban silang dalawa, alam ko din na malakas sila. They can make it. We'll get through this remember?"Sleepy head.." Hinila ni Ivan ang katawan ko sabay yakap sakin ng mahigpit. "You're shaking."I ignored him. Nakasarado padin ang mga mata ko. Kinakabahan ako sa magiging resulta I hope they are really safe."Sleepy head.." Pang aalo nanaman nito. "Stop.. Over thinking magigig okay din sila""I can't.." Iyak ko.
Everything is falling into their proper places. Ngayon araw, pwede na makalabas si Zach but Ericka she's still suffering for her lost. Sinubukan din namin siya kausapin ni Zach pero she keeps on telling us that she's already okay, kahit na mas madalas siyang tulala.Inaayos na namin ni Zach yung mga gamit namin pauwi ng bahay meron padin naman siyang benda sa dibdib pero atleast ngayon he's feeling better. Kailangan na lang talaga niya magpahinga I was packing our things when I heard him laughing.I look at him "Anything you find, funny? Mr. Esqueza?""No," Lumapit siya sakin at niyakap ako mula sa likod "May naalala lang ako."Dahan dahan kong inalis yung kamay niya para humarap "What?"But he just smirked.I know what he's thinking again. This man! Kahit na may sugat pa sa dibdib! Hindi lagi makapaghintay though last time we became careful. But still, biglang tumaas yung blood pressure ni Zach. Kaya nagtaka yung mga doctor sa kanya.