Chapter 27

“Rachelle?” tawag ni ma’am Lay sa akin habang nasa banyo ako at sumusuka. Pang ilang araw ko na ito at hindi ako nagsasabi sa kanila.

Hindi rin ako pumasok sa skwelahan buhat sa masama lagi ang pakiramdam ko.

Pumasok si ma’am Lay sa kwarto. Alam ko kasi naririnig ko ang yapak niya papalapit sa akin pero hindi pa rin kumakalma ang tiyan ko.

“Rachelle?”

Naabutan niya ako iniduro na nagsusuka pa rin.

Agad niya akong dinaluhan at hinahagod ang likuran ko.

Hindi ko siya maharap dahil nahihiya ako. Naiiyak na nga ako kasi hindi talaga matigil ang tiyan ko kakasuka.

Nang medyo maayos na ay inalalayan ako ni ma’am Lay pabalik sa kama ko.

“Kamusta ang pakiramam mo?” kunot noong tanong niya.

“Ayos na po t-tita,” nahihiya kong sabi.

Nakita kong bahagya siyang ngumiti. Nasisiyahan sa hindi ko matukoy na dahilan.

“Pasensya na po. Hindi ko po alam bakit ako nasusuka. Sa tingin ko ay dahil napapasobra yata ang kain ko,” sabi ko sa kaniya.

Nahihiya kasi ako.

“Ayos lang iyan. Ano ka ba,” n