CHAPTER 19

ASLAN’S POV

“Kinakailangan mo bang umalis, Aslan?”

“Parang kapatid ko na si Aurora. Nag-iwan lamang ako sa kanya ng dugo na sapat lamang para sa isang buwan. Kailangan ko siyang puntahan.” Pagpapaliwabag ko.

“Pero nangako ka sa aking mananatili ka lang sa tabi ko,” naiiyak na sabi ni Zarina.

“Pupuntahan ko lamang si Aurora, pero hindi ako mananatili roon para kay Tyson,” pagpapaliwanag ko habang hinahawakan ko siya sa kanyang balikat.

“Paano kung pinilit ka niyang manatili doon?”

 “Gagamitin ko ang locket para makapag-teleport pabalik dito,” nakangising sagot ko sa kanya.

“Hindi maganda ang pakiramdam ko tungko dito, Aslan…”

Damn! Ang babaeng tulad niya ay mapumilit at hindi gusting magpatalo. Hindi naman niya inaasahan na manatili ako dito tulad ng isang bilanggo, hindi ba?

Ang mukha niya