KABANATA 55

Austin's POV

Nagmamadali akong makauwi sa oras na iyon. Gusto kong makita si Sharina sa oras na iyon, hindi ko gustong wala ako sa tabi niya, lalo pa at alam kong kailangan niya ako ngayon.

"Sir Austin, nakahanda na po ang sasakyan." Sabi pa ng driver ko.

Kalalapag ko lang sa Davao that time, binungad ako ng mga tauhan ko na nandoon at nag-guide sa daan ko. They are in their formation while I am walking in that aisle.

"I need to go, tara na!" sabi ko pa rito.

Ang iba naman ay nakasunod lang sa akin that time dahil marami namang mga sasakyan ang nakahilera sa oras na iyon. Sinabayan ako ng mga tauhan ko.

Umabot ng ilang oras ang byahe papuntang Samal. Nakaugalian kong hindi mapalagay kapag may iniisip, nakikita iyon sa mannerism ko sa kamay. I am shaking my legs, my palm is sweating and i am clinching my jaw.

Hindi ko malimutan nang tawagan ako ni manang Nena dahil sa isang aksidente.

Flashback.

Nasettled ko na ang sinasabing hospital ni Lawrence. Naka-in-coma nga si ginoong A