CHAPTER 41

Padabog niyang sira ang pinto, niluwagan niya ang kanyang necktie at pagkatapos binuksan ang dalawang botones niya na para bang nahihirapan siyang huminga.

"Engineer Castillo is harmless, his a friend."

Huminga siya ng malalim at hinilot ang sintido niya. "I know..."

Tumaas ang kilay. "Kung ganoon bakit ka nagagalit?" Humakbang ako palapit sa kanya at inabot ang pisngi niya para matingnan ang mukha niya.

"Because his a friend I feel jealous," mahina niyang sagot na parang nahihirapan. Hinawakan niya ang kamay kong hawak ang pisngi niya napapikit siya at hinalikan ang mga palad ko.

"Kung ganoon naman gusto mo ba na wala na akong kausapin na lalaki dahil magseselos ka?" malumanay kung tanong.

Umiling siya parang bata. "I'm jealuse but that doesn't mean I'm stopping you for having a friend. I don't want that..."

My eyes narrowed. "Kung gaanon pwede pa rin akong magkaroon ng kaibigan na lalaki?"

He groaned and nod. "Don't worry hindi rin naman ako mahilig makipagkaibigan sa lalaki.