Share
Chapter 16
Kaugnay na kabanata
Beautiful Liar Chapter 17
Adorable “It’s not really what I mean, Brii. Nasabi ko lang ’yon dahil—” “Oh, come on Dave. I told you. Okay lang ’yon sa akin at wala ’yon sa akin.” “Nasa ugali mo pa rin ’yang okay na okay ka pero ang totoo—” “Ano ba naman, Dave. You know me, right? Hindi ako madramang tao, hindi ako maemosyonal at hindi ako mapagdamdam.” “Yeah, you’re not. Because you might good from hiding your real emotions . . . Ever since you’re still the most beautiful liar that I’ve ever known.” Tumawa ako nang bahagya rito. “Bakit, hawak mo ba ang nararamdaman ko at nasasabi mo ’yan ngayon?” “Nararamdaman ko lang.” “Walang patutunguhan ’tong usapan na ’to, Dave. Sige na at magpapahinga na ako.” “Okay, good night.” “Bye!” I said and I ended the call. Maybe you are right, Dave. Magaling lang siguro akong magtago ng totoong nararamdaman ko kaya pati sarili ko ay nalilinlang ko. But, surely, hindi mo ako makikitaan ng kahinaan sa harap mo and I will never show you my other side. Never! ***** “Good m
Beautiful Liar Chapter 18
Playground“Where do you want to go before we go home, baby? Gusto mo kain ulit tayo sa Jollibee?” tanong ko sa bata nang ako muli ang sumundo rito sa pangalawang pagkakataon.Davvy gives me a sullen look saka tumingin sa labas ng bintana. “Ayaw ni Daddy ro’n, bawal daw ako ro’n. Hindi raw safe ang food na sini-serve doon.”Napapailing ako.Last night, Dave and I argue about what he learned—ang pagkain namin sa naturang kainan na pang-masa. Ang tagal naming nag debatehan sa phone pero hindi ako nagpatinag at nagpatalo sa discussion naming dalawa.“Alam mo, ang OA lang talaga ng Daddy mo. No, of course, he’s lying to you. Dahil ayaw lang niya. Kutusan ko kayong dalawa, e!”“Daddy loves me, ayaw lang niya magkasakit ako! So, no, I don’t want to eat to that cheap restaurant again! Ayoko magalit si Daddy!”“God, ang OA ng mag-amang ito!” I silently whispered. Natatawa namang napapailing si Ate She na kita sa reflection ng rearview mirror.“Davvy, hindi ka naman magkakasakit. Marami ngan
Beautiful Liar Chapter 19
Remember Napangiti rin kami ni Agot nang mag hi-five ang dalawa matapos mag-promise sa isa’t isa. I feel sad again, kasi parang hindi na muli si Davvy makakalaro doon, iyon ay dahil sa isang linggo lang naman ako maglalagi sa bahay nila ni Dave. So, I guess, she could not fulfil her promise to her new friend, Arianne. Kumakaway pa rin sa isa’t isa ang mga bata kahit palayo na nang palayo ang distansiya ng mga ito sa isa’t isa. “Masaya ba ro’n, baby? Napagod ka rin ba sa paglalaro?” tanong ko rito nang nasa loob na kami ng kotse ko at binibihisan ko ito ng kanyang bagong damit pang-itaas. Ipinusod ko na rin ang buhok nitong alon-alon na saka inayos ang headband nito. “Bakit ka nagtatanong?” sabi nito sa maayos na tinig, ngunit may kunot na naman sa noo nito. “I’m just asking if I make you happy. Kung pagod ka, e di uuwi na tayo. Hindi na lang tayo kakain sa labas. So?” She crossed her arms and pout. “Okay lang.” “Ayaw mo nang kumain tayo sa labas?” “It’s okay with me if we eat
Beautiful Liar Chapter 20
Jealous “Saan mo na naman ako dadalhin ngayon? Sabi pala ni Daddy hindi rin daw pwede sa McDo,” bungad agad ni Davvy nang mag-umpisa na akong mag-drive.“I know. We already talked about it last night,” I said and I rolled my eyes.Davvy’s eyebrow raised up at nag-crossed arms pa ito. “So?”Umangat din ang kilay ko na lumingon dito nang bahagya.“Uuwi na lang tayo agad para hindi na siya magalit.”“Hindi mo na ako dadalhin sa kahit saan?” Nakaangat pa rin ang kilay nito sa akin nang nilingon ko itong muli.“Hindi na. Sinusumbong mo naman ako sa Daddy mo, e. Kaya kahit gusto sana kitang isama sa public park, hindi na lang kasi ako pa ang masama.”“E di dalhin mo ako ro’n,” sabi nito ngunit nasa boses pa rin ang pagmamaldita.“Huwag na nga. Aawayin lang ako ng Daddy mo! Hmp!” Umirap pa ako rito.I did that not because I want to argue with her tantrums, but I did that to avoid making some memories with her sa kung saang lugar ko siya pwedeng dalhin.“E di huwag!” Umirap din ito sa akin a
Beautiful Liar Chapter 21
Cotton CandyTinungo ko agad ang isang food stand ng Master Siomai, then I buy two orders para sa amin ni Ate She at sandwich naman kay Davvy. I know, Dave will get mad again, pero bahala na, lulubusin ko na lang ang ginawa ko. I also bought three bottled water.“Ang sarap nitong Siomai Ma’am Brii, the best ka talaga, miss na miss ko nang kainin ’to,” pasasalamat ni Ate She habang kinakain ang siomai.“Yaya, patikim.”“Davvy, no. ’Yan na lang sandwich ang sa ’yo.”“Gusto ko nga, e.”“No. Malilintikan na naman ako sa Daddy mo,” awat ko muli.“Hindi naman ako magsusumbong kay Daddy, e.” Naka-pout pa ito sa akin.“Talaga?”“Oo nga!”I sighed. “Sige na nga. Eto, kainin mo,” sabi ko dahil sa hindi ko talaga ito matiis, kahit pa siguro awayin ako ni Dave ay pagbibigyan ko pa rin si Davvy sa gusto niya.“Sa ’yo naman ’yan e.” Nakakunot ang noo nito.“Busog na ako kaya sa ’yo na lang,” nakangiti kong sabi rito.“Isa pa lang naman kinain mo, e. Busog ka na agad?” inosenteng tanong nito.Tuman
Beautiful Liar Chapter 22
GiftIt’s Thursday afternoon at dahil last day ko na sa bahay ng mag-ama, wala akong ginawa simula umaga kundi ang tugunan ang lahat ng pangangailangan ni Davvy, sa almusal, tanghali at pati na rin ang baon nito sa school.Araw-araw ko iyong ginagawa kahit pa minsan ay inaartehan pa rin ako at pinapakitaan ng kamalditahan ni Davvy. But at least kinakain pa rin naman niya iyon. Doon pa lang na-a-appreciate ko na nagugustuhan na rin naman niya ang ginagawa ko. May ugali lang talaga ito na ayaw ipakita sa akin na nagugustuhan naman niya ang ginagawa ko para sa kanya.Simula umaga nang pagkarating ko sa office, walang oras na hindi ako napapatulala sa tuwing naiisip ko na aalis na ako at iiwan ko na naman siya.I sighed.Gusto rin naman ni Davvy na umalis na ako. Hindi niya ako feel sa bahay nila. For my almost one week stay in here, ni minsan ay hindi ko pa siya naririnig na tinawag man lang akong tita. I did my best to make it up with her. Hindi man ako personal na nag-aalaga sa kanya,
Beautiful Liar Chapter 23
Full of AngerUnti-unting nawala ang pagkunot ng noo nito. Umawang din ang bibig nito dahil sa nakita.“Queen Poppy?” she almost murmured.“Yeah, and it’s my gift for you,” sabi ko.Tumingin ito sa akin.“Why you are giving that to me? Hindi ko naman birthday.”“It’s supposed my farewell gift for you, pero dahil galit ka naman sa akin, e di peace offering gift ko na lang ’to sa ’yo. Come on, get it.”Unti-unti nitong inabot ang huggable stuffed toy mula sa akin. Niyakap agad nito iyon. “Thank you,” sabi nito nang tumingin sa akin.“You’re always welcome.”“Let’s go, Yaya.”Napapasunod na lang ako ng tingin sa bata at umakyat na rin ako patungo sa silid ko para mag-ayos ng mga gamit ko sa maleta.Mabigat ang pakiramdam ko habang inaayos ko ang lahat ng mga damit ko. Panay rin ang pagbuntonghininga ko.“No Brii, huwag kang umiyak at maglungkot-lungkotan. You are a fighter, right? Hindi bagay sa ’yo ang umiyak,” sabi ko sa aking sarili habang pinipigilan ko ang aking emosyon na huwag m
Beautiful Liar Chapter 24
Jealous Naalimpungatan ako dahil sa masusuyong haplos ng palad sa aking braso, dibdib, at hita.At first, I ignored it because I am still sleepy. Nagtagal kasi ako sa silid ni Davvy nang ilang oras bago ako pumasok sa sariling silid ko.Hmm . . .Nag-iba ako ng posisyon ko dahil sa nadidistorbo ang tulog ko.Hmm . . .Gumalaw muli ako, ngunit parang may mali sa nararamdaman ko.Unti-unti akong nagmulat ng aking mga mata at bago pa ako makapagsalita o makasigaw ay inilapit na agad ng isang mapangahas na lalaki ang labi nito sa aking labi.D-Dave?Ito agad ang sumagi sa isipan ko nang maamoy ko ang pabango nito ba ginagamit.Itinulak ko ang dibdib nito nang malakas.“Pa-paano ka nakapasok dito? Ba-bakit nandito ka?”“Shh . . . Later,” bulong nito at kinumuyos muli ang labi ko.“D-Dave, ma-mali ito.”“Shh, Brianna . . . Hayaan mo muna ako.”Gusto ko pa ring magprotesta sa pamamagitan ng pagtulak ko rito at pag-iwas ng labi ko but Dave did all his best to wake up my stinging sensations.
Pinakabagong kabanata
