Nagising nalang ako ng maramdaman ko na nasa malambot akong kama minulat ko ang mata ko. At umupo nasa kwarto ako napatingin ako sa pinto ng pumasok si mama.“Buti naman gising ka na anak.” Mama said. Lumapit ito sa akin na may dalang tubig.“Binuhat ka nalang ni Xavier dahil daw ayaw ka niya gisingin.” She said.Nakaramdam ako ng kahihiyan, inabutan niya ako ng tubig dahan dahan ko ito ininom. “Sabi ng tito gilbert mo si Xavier ang kasabay mo pumunta sa paris.” She said.Hindi ako makasagot hinimas niya lang ang buhok ko. “Kapag okey ka na bumalik ka kagad anak, iintayin ko na maging okey ka.” Mama said.I smiled to her. “Gustong gusto ko kasama ka mama pero masyado na rin masakit pag nag stay pa ako dito.” I said.“Alam ko anak at may tiwala ako sa tito gilbert mo na hindi ka niya papabayaan at tsaka kasama mo si Xavier.” She said.Ramdam ko ang lungkot ni mama na lalayo ako pero pangako ko sa sarili ko na babalikan ko siya. Hindi ko alam kung ano oras ang flight namin. Nagpaalam
Nakalipas ng ilang oras ay nakalapag na ang sinasakyan namin. Pagkababa namin sinalubong kami ng bodyguard ni tito gilbert inalayan ako ni Xavier sumakay sa kotse.Hinawakan ako ni Xavier sa balikat. “Are you okey? Namumutla ka.” Nagaalala niyang sabi sa akin.I smiled to him. “I think I have a jetlag.” I said.Pero mukhang hindi siya naniwala sa sinabi ko. “Ipagpapaalam kita kay ninong gilbert para mapacheck up kita. I promise to your mom na aalagaan kita.” He said.“Thank you.” I said.Hindi ko alam akala ko stress lang talaga ang pananakit ng ulo at pagkahilo ko. Habang nasa byahe kami ay napapahanga ako sa ganda ng daan dito sa paris, pumasok kami sa isang malaking gate huminto kami sa isang malaking mansion mas Malaki ito kesa sa mansion ni dad.Bumaba si Xavier at pinagbuksan ulit ako ng pinto inalayan ako lumapit sa amin ang isang lalaki na mas matanda sa amin. “Delia this is Gilbert Espinoza.” Pagpapakilala ni Xavier kay tito gilbert.I smiled to him at bumeso sa kanya, Pumaso
“Delia Point Of View”Nakauwi na kami naging maalaga sa akin si xaiver, dahil binilin ng doctor ko na mag bed rest muna ako nagbigay lang din siya ng mga vitamins para kumapit ang baby ko. Masaya ako dahil buhay ang baby ko at hindi siya nawala sa akin.Nakahiga ako ngayon at hawak hawak ko ang tummy ko. Habang kausap ko si baby ay biglang may kumatok kaya napatingin ako sa pinto. “Come In.” I said.Dahan dahan nagbukas ang pinto si Xavier lang pala may dala itong isang tray na naglalaman ng pagkain at isang basong gatas. Dahan dahan siya lumapit sa akin at binaba niya sa harapan ko yung tray.“Kain ka na, kinausap ko yung school na papasukan mo sabi ko nalang mag study from home ka nalang. I help you.” He said. Inabot niya sa akin ang basong gatas.“Thankyou talaga sa pagtulong mo sa akin.” I said.“Wag ka magpasalamat sa akin tungkolin ko rin ito dahil tinuring ko na rin si ninong gilbert na isang ama ko na rin.” Seryosong sabi niya. Napatingin siya sa tummy ko. “ I promise to them
“Delia Point Of View”Nakalipas na ang tatlong buwan si Xavier ang nagaalalaga sa akin lahat ng communication ko kela ellise ay pinutol ko muna at bawas stress na rin sa amin ni baby. Bumukod na kami ni Xavier at pumaya dun si daddy gilbert.Sobrang alaga ngayon sa akin ni Xavier hindi siya pumapayag na lumabas ako magisa o magpacheck up magisa hindi rin nakakalimutan ni daddy gilbert na dalawin kami ni baby. Nanatiling may mga bodyguard kami para sa kaligtasan daw namin nung una ay ayaw ni Xavier dahil nga palagi siyang umaalis.Pero napapayag siya ni daddy pero work from home na daw ito para na rin daw may kasama ako. Simula ng bumukod kami ni Xavier ay hindi niya hinahayaan na maging malungkot ako may mga time na kahit pagod siya binibili niya ako ng mga gusto ko. Binawasan niya din ang pagiging mainitin ang ulo niya.Mas hinahabaan niya rin ang pasensya niya para sa akin. Dahil narin sa kalagayan ko ay natutulog kami ni xaiver sa iisang kwarto pero may respeto siya sa akin may dis
(After 5 year)“Delia Point Of View”Andito ako sa bahay naming ni Xavier nagpagawa siya ng sarili naming bahay ito ang regalo niya sa akin nung birthday ko. Nakalipas ng limang taon masasabi ko nalang talaga na gifted ang nanyari sa amin magina kasama si Xavier.Masasabi ko nalang din na maswerte na kami ng anak ko. It’s a girl we have a little angel she’s name is Scarlet Vera Riego, kay xaiver naka apellido ang bata dahil yun din ang gusto ko. daddy’s girl ang anak ko dahil si xaiver rin ang unang nagalaga sa kanya nung time na nag rerecover ako sa panganganak.Andito ako sa kitchen para magluto ng umagahan namin tatlo habang nagluluto ako ay naramdaman ko nalang na may yumakap sa akin. “Goodmorning hon.” He said.“Goodmorning, Tulog pa si scarlet?” I asked him.He nooded yapos yapos parin niya ang bewang ko habang nakapatong naman ang ulo niya sa balikat ko tinapik ko ang mukha niya. “Upo ka na dun ipaghahanda na kita ng breakfast and coffee. “ sabi ko sa kanya.Hinalikan niya mun
(KINABUKASAN)“Delia Point Of View”Nasa airport na kami kinakabahan man ako pero kayilangan ko supportahan si Xavier and beside totoo naman ang sinasabi niya, matagal na rin nangungulit si mama na umuwi kami kasama ang apo niya madaming media na sumalubong sa amin.Binuhat ni Xavier si scarlet para hindi siya maipit. Isa ito sa iniiwasan ko ang ilabas si scarlet dahil pagkakagulohan din siya ng media hinawakan ni xaiver ang bewang ko at inilapit niya ako sa kanya upang protectahan.May mga bodyguard na rin na humaharang sa media pero masyado rin madaming tao na nakaabang sa amin dahil isa rin kasi sa sikat na business man at business woman sa paris, habang prinoprotectahan kami ng bodyguard ay hindi maiwasan na matulak ako.“Excuse me, my wife and child are already hurting.” Xavier said.Agad naging ayos ang mga media at binigyan na kami ng daan at naglakad na sa hallway kung saan nagiintay ang airplane na sasakyan namin.Binati kami ng mga staff at sumakay na kami sa airplane. “Yeh
“Delia’s POV”Naramdaman ko na lumabas si Xavier kaya dahan dahan ko dinilat ako mata ko. Ano ba ginawa mo delia jusko muntik nay un buti nalang napigilan niya rin hindi pa rin ako handa dahil natatakot ako ngayon lang yun nanyari sa amin ni xaiver sobrang bilis parin ng tibok ng puso ko.Pero Malaki ang pasasalamat ko kay Xavier na ginalang niya parin ako huminga ako ng malalim at tumayo sa kama, dahan dahan ako lumabas ang bumaba para hanapin siya. Nakita ko siyang may kausap sa cellphone habang nasa garden namin.Seryoso siyang nakikipagusap base sa mga mukha niya. Dahan dahan ako naglakad papunta sa garden at lumapit sa kanya at niyakap siya mula sa likod. “Puntahan ko nalang mamaya, be sure na okey nay an tomorrow for the event.” Sabi niya sa kausap niya sa kabilang linya.Binaba na niya ang phone niya at humarap sa akin at niyakap niya ako. “Dad told me na ako na ang magasikaso ng event for tomorrow para sa opening ng companya. Kaya mamaya aalis ako hon.” He said.“Hindi ka ba
“Delia’s POV”Nagising ako ng biglang may naramdaman ako may humalik sa labi ko dahan dahan ko dinilit ang mata ko. Si xaiver lang pala naamoy ko sa kanya ang amoy alak kaya dahan dahan ako tumayo at tumingin kay scarlet na mahimbing parin natutulog.I check my phone it’s already 12 midnight. “Saan ka galing?” mahina kong tanong kay Xavier.“Nagkita kita lang kami ng mga kaibigan ko hon, nagkayayaan lang ng inuman.” He said.“Gusto mo ba kumain? Ipagluluto kita.” I said.He hugged me. “Wag na hon, I just wanna rest.” He said.Niyakap ko rin siya pabalik at hinayaan na matulog sa tabi ko. Kahit amoy alak siya ay humahalo ang bango niya. Hindi ko alam kung paano na ako kung mawawala siya sa amin ng anak ko sobrang mahal ko ang lalaking nasa harapan ko at hindi iyun magbabago.Pinikit ko ulit ang mata ko at dahan dahan ako nakatulog ulit habang yakap yakap ang lalaking mahal ko.Nagising ako ng maramdaman ko ang kulitan ng mag ama ko sa gilid dahan dahan ko dinilit ang mata ko ang bumung