Share
Kabanata 42
I woke up earlier than usual para makapagpaalam kay Nanay tungkol sa pupuntahan namin ni Russel para sa project ko. Time consuming din kasi ang pagdayo sa farm kaya't mas maiging maabutan ko siya rito.
“Ang aga mo, ah?” pansin niya.
“Excuse po ako ngayon. May project kasi akong gagawin, 'nay. Live painting kaya isang araw ang ibinigay.”
“Naku, saan ba iyon? Kung malayo, baka magkulang ang pamasahe mo.”
Huminga ako nang malalim. “Kasama ko po si Russel. Siya lang kasi yung mahihiraman ko ng camera.”
I'm a bit nervous. Sa halos araw-araw na makita niyang ihatid ako ni Russel pauwi, imposibleng wala pa siyang napapansin.
“Close na close na rin kayo ni Russel, ano? Naalala ko tuloy si Ruan. Kumusta na kaya ang batang iyon,” madamdaming sambit ni Nanay.
Napakamot ako at nag-isip ng sa
Related chapters
Beyond The Lines Kabanata 43
I'm nervous the whole time of presentation. Sa harap ng klase, ipinakita ko sa kanila ang painting ko habang nagpe-play ang time-lapse video sa monitor. Isa-isa kong ipinaliwanag kung paano ako nagpinta: mula sa simula hanggang sa matapos. My classmates are cheering on me. Ang pinakamahalaga sa lahat, ang mismong guro namin sa painting ang siyang mas maraming puri sa akin. “Ang galing mo, Alliyah! Since one day, alam ko nang ikaw ang pinakamagaling dito!” malaki ang ngiti sa akin ng seat mate ko. “Salamat. Lahat naman tayo magagaling! May kaniya-kaniya lang tayong style!” balik puri ko sa kaniya. “Pero iba ka pa rin! Pustahan, ikaw yung mamamayagpag in the near futurel! 'Di ba, guys?” tawag niya sa mga kaklase naming nakapalibot sa painting ko. They all agreed and cheered for me again. Hindi na mapawi-pawi ang ngiti ko dahil sa galak. On the spot din napili ang top 3 at kasali ako roon. Napuno ng palakpakan ang silid matapos ianunsiyo ang resu
Beyond The Lines Kabanata 44
Ang gusto ko lang noon, makapagtapos ng pag-aaral. Masuklian ang mga sakripisyo ni Nanay sa akin. Makabawi kay Tatay kahit wala na siya. Ngayong hawak ko na ang susi, pakakawalan ko pa ba? Makakaya ko bang isantabi ang lahat para sa pangarap ko? Wala nang mas bibilis pa sa paglipas ng mga araw. Parang hangin na lang kung tutuusin, lalo na kapag abalang-abala sa bawat minuto. Wala naman kasing ibang puwedeng gawin. Kailangan kong hanapin ang silbi ko rito sa mundo. Hindi puwedeng isa lang ang gagawin, hindi rin naman puwedeng wala. It's been months. Nakaya kong sabayan ang oras kahit pagkaubos ng sarili ang kapalit. Bukod sa nalaman ko ang iba pang sulok ng paraan, dumami ang dahilan kong magpaka-busy. Unti-unti kong naranasan ang kahalagan ng pagod. Ang paghahabol sa oras at pagpapahalaga sa bawat sandali. Dumami ang pila ng mga gawaing patuloy na umaagaw sa pansarili kong kaligayahan. Nang sunod-sunod akong naka-perfect sa exams, inihalal na presidente ng BFA Studen
Beyond The Lines Kabanata 45
Naging emosyonal si Nanay matapos makausap si Dean Walton. Noong una, hindi siya makapaniwala. Nahimasmasan lang matapos isa-isang ipaliwanag ni Dean Walton ang proseso.Naroon si Arcel pero wala siyang kasama. Ayon sa kaniya, matagal na raw hiwalay ang mga magulang niya at may kani-kaniyang pamilya na rin. Silang dalawa na lang ni Nigel ang magkasama ngayon. Medyo nakaramdam ako ng awa. Upang ilihis iyon, hilaw akong napangiti sa kaniya.It was also an emotional farewell with Tiya Marga and her family. Ngunit sa aming dalawa ni Nanay, siya ang mas apektado. Kapwa malawak ang ngiti sa akin nina Olive at Kleen, parehong proud at masaya. Inilaan lang namin ang araw na iyon sa farm. Nang kinagabihan, nag-impake na kami ni Nanay ng mga gamit.Dumating ang araw ng farewell speech ko sa Unibersidad ng Kalibero. Si Arcel ang nauna. Maiksi ngunit malaman ang iniwan niyang mensahe. Nakaramdam ako ng inggit dahil ganoon lang kadali para sa kaniya. Samantalang ako, halos p
Beyond The Lines Kabanata 46
“Hi, I'm Clyde. You are?” he said and extended his hand.“She's taken,” iritadong sambit ni Arcel.“Bakit ba lagi mo na lang akong pinipigilan magpakilala?” intriga ko kay Arcel nang makauwi kami.Tumambay kami sa swing na ngayon ay maayos na. Mayroon na ring shade at bago na ang bakal.“May gusto ka ba sa 'kin?” diretsang saad ko.I'm not mad or what. I'm just really curious. Sa dami ba naman ng lalaking itinakwil niya sa tuwing sinusubukang magpakilala sa akin, imposibleng hindi ko mapansin iyon!He smirked but with no humor. “Asa. You're not my type.”“Oh! Bakit nga ganoon? Kung hindi mo ako type, hayaan mo akong magpaligaw!”His eyes widened pero agad ding nabawi. “Don't dare. Delikado.”I rolled my eyes. &ldqu
Beyond The Lines Kabanata 47
“What happened?” My lips parted when I heard a familiar voice. I'm sure it's Ruan! Naalarma ako sa pag-aakalang makikita niya rin akong h***d pero bago pa siya makasilip mula sa likuran, naisarado na ni Russel ang pinto. I gasped when the pain became more intense. Tumalikod ako. I was about to open the fan when Russel pulled my waist. “What are you doing?” kunot-noong tanong niya. Wala akong masabi. Wala rin akong maisip. Siguradong hindi na maipinta ang pagmumukha ko ngayon dahil sa sakit. Inagaw ko ang kamay ko sa kaniya. Pinaypayan ko ang napasong balat pero mas lalo pang sumakit. Paulit-ulit akong napamura. “Tss. Pumunta ka sa banyo at magbabad muna,” mariing sabi niya habang problemadong nakatingin sa ginagawa ko. I can't believe this. Bakit siya nandito? “Nakikinig ka ba, Alliyah? I said go, take a shower before your skin get fucking dry.” The way his brows furrowed proved how worried he is. Tila ba gusto ak
Beyond The Lines Kabanata 48
Another long silence hushed us. Wala ni isang nagsalita. Siguro dahil pareho kaming walang magandang sasabihin kaya mas mabuting ganito na lang. Ngunit hindi ko maitatangging nakikiramdam ako sa mga kilos niya. I don't even know kung gaano katagal ko na siyang tinitingnan. Konsentradong-konsentrado sa pagpapahid ng cream sa akin, mahirap at nakakatakot istorbohin.I want to push him away. He shouldn't be here. This is wrong. Wala siyang kasalanan sa pagkakapaso ko. Kung nais niya lang tumulong, pwes, hindi ko kailangan ng tulong niya! I didn't even ask him to do this.Ang mga isiping iyon ang nagpatikom sa bibig ko. Nagagalit na naman ako sa mababaw na dahilan. Ilang taon na ang nakalipas, bakit tila wala pa ring nagbago sa akin? Habang siya, pa-easy-easy lang!Nang matapos sa pagpapahid ng cream, siya na ang nagbaba ng damit ko. Finally.Bago pa ako mailang sa titig niya, walang pasabing iniwan ko siya roon. Ngunit ramdam ko rin ang agarang pagsunod niya
Beyond The Lines Kabanata 49
Napuno ng ingay ang apartment namin dahil sa mga hindi inaasahang bisita. Nasa kuwarto ako at nagbibihis pa lang, nakasunod na pala ang mag-ama rito.“Sir Ridley! Pasok kayo!” aya ni Nanay.Nagluluto pa lang kami. Medyo napaaga sila. Though, hindi ko naman inasahang pupunta sila rito but why not? It isn't impossible since ilang araw nang pakalat-kalat si Russel sa paningin ko. At isa pa, dumalo sila sa graduation ko na hanggang ngayon ay hindi ko alam kung bakit.Lumabas na rin ako kaagad at hindi na masyadong nag-ayos. Iniladlad ko na lang ang buhok kong umabot na ngayon sa baywang dahil sa loob ng ilang taon, hindi ko pinakealaman.Sabay na nag-angat ng tingin sa akin ang mag-ama. Nakangiti si Sir Ridley samantalang mapanuri ang anak niya. Matinding pagpipigil ang ginawa ko upang hindi mapairap. I will never understand his eldest son. Parang kabuteng pasulpot-sulpot. Kapag tinanong ko naman, hindi direkta kung sumagot. Can't he just say that
Beyond The Lines Kabanata 50
“Kung hindi mo tinanggal ang unan ko, 'nay, baka mamaya pa ako magising.” Inayos ko ang pagkakapatas ng sketchpads ko sa isang kahon.“Anong unan? Ginising kita kanina, wala namang unan.”“Meron, 'nay. Maayos ang tulog ko dahil doon.”Isinarado ni Nanay ang malaking bag saka bumaling sa akin. “Wala nga, anak. Itanong mo pa kay Russel.”Russel's eyes bore into me.“Mayroon 'di ba?” wika ko sa paraang 'wag na niyang itanggi pa para matapos na ang usapang ito.“Yeah. The pillow you hugged...”I nodded, a bit satisfied. “See, Inay,” mahina kong sabi.Pinanliitan ako ng mata ni Nanay. “Ewan ko sa inyo. Basta wala akong nakita.”I shrugged. Nahuli kong nakatingin sa akin si Russel, mapaglaro ang nakaangat na sulok ng labi. Tinaasan ko siya ng kilay pero umiling siya.Dahil sa hangover kaya maging sa eroplano ay nakatulog ako.
Latest chapter
