Share
Chapter 31: Goodluck
MeteorCometsHi. Please leave a comment po kung anong masasabi niyo sa story na ito. Anyway, salamat sa pagbabasa ng BANCEO.
Kaugnay na kabanata
Binili Ako ng CEO Chapter 32: New Teacher
Magpapaalam na sana ako kay Edmund nang unahan niya ako sa pagpasok. Agad ko siyang hinabol. “Saan ka pupunta?” naguguluhan kong tanong sa kaniya. Bakit siya papasok sa loob?“Nagpalipat ako ng sched para sabay na tayo,”“Binagsak mo rin ba ang Understanding the self mo at may subject ka nito?” natatawa kong tanong sa kaniya na ikinasimangot niya. Naupo kami sa hulihan.“Sino iyong kasama mo kanina?” nagtatakang tanong niya. Si Lee ang tinutukoy niya.“Kaibigan siya ng asawa ko,” sagot ko. “Pasensya ka na sa asal niya kanina. Mabait naman iyon, may pagka loko-loko nga lang minsan.” Sabi ko at ngumiti. Wala pa ang instructor namin kaya nag kwentuhan kami ni Ed tungkol sa mga bagay-bagay.May sariling mundo rin naman ang ibang studyante sa loob kaya kami lang ni Edmund ang nagkakaintindihan.“So iyon, umuwi kami ng L.A when I was eleven dahil nandoon ang business namin,”“So galing ka pala sa mayamang pamilya. Sabagay, halata naman sa itsura mo e.”“Uy hindi ah,” aniya. “Sakto lang sigu
Binili Ako ng CEO Chapter 33: Kiss
Agad kong niligpit ang gamit ko nang matapos ang klase. Huminto si Edmund sa gilid habang iyong mga studyante ay humirit pa ng litrato kay Harold.“Tayo na?” ayaw ni Ed sa ‘kin. Tumango ako at kinuha ang bag ko. Paalis na kami nang bigla akong tawagin ni Harold dahilan kung bakit napahinto ang lahat.“Stay here Ms. Lorelay. May pag-uusapan pa tayo about your eyes condition as per the chairman requested. Besides, magpapatulong din ako sa ‘yo para sa upcoming celebration ng English month.” Nang marinig iyon galing sa kaniya ay dahan-dahan ng umalis ang mga studyante.Gusto kong tumanggi pero naiintimida ako ng mga titig niya. Tumingin ako kay Edmund na seryoso namang nakatingin sa akin. Hindi ko mabasa ang iniisip niya.“Magkita nalang tayo bukas Ed,” sabi ko dahil ito lang naman ang subject ko ngayong araw. Tumango siya at nagbuntong hininga saka ginulo ang buhok ko.“See you tomorrow,” ani nito at tuluyan ng lumabas. Nang wala na ang mga studyante sa paningin ko ay saka lang ako bumal
Binili Ako ng CEO Chapter 34: Pagdududa
Nakatingin ako sa likuran ni Harold habang tinatahak namin ang daanan sa hallway paalis ng school. Napapahinto ang mga studyante na nadadaanan namin para bumati sa kaniya. May mga ilan na tumitili sa gilid. Napakurap ako nang bigla siyang huminto dahilan kung bakit rin ako huminto. Nang lumingon siya sa akin ay nakita kong gumilid ang labi niya na tila ba ay pinipigilan na mangiti. “Faster,” aniya sa walang boses. Agad akong tumalima at naunang maglakad sa kaniya. Narinig ko pa ang mahinang pagtawa niya na tila ba ay tuwang-tuwa sa ginawa ko. Lumabi ako sa kaisipang pinagkakatuwaan niya ‘ko. Pagkalabas namin ng campus ay naroon si Lee. Nakita ko kung paano nila salubungin ni Harold ang isa’t-isa. Nag bro hug sila habang marahang tinatapik-tapik ni Lee ang likuran ni Harold. Pinagsingkitan ko ng mata ang nasaksihan ko sa kanila ngayon. Masiyado silang close sa isa’t-isa. Iyan ang napansin ko sa kanilang dalawa. Mas lalo lang lumalim ang hinala ko na siya nga ang asawa ko. “I’m so p
Binili Ako ng CEO Chapter 35: SPG (Lorelay's Plan I)
Kinagabihan, kasama ni Lorelay si Mr. Shein. Nakahiga sila sa kama. Nakatingin ang lalaki sa kisame at klarong-klaro kay Lorelay ang kulay asul nitong mga mata. ‘Brown or blue? Alin ba diyan ang kulay ng mata mo Mr. Shein?’ mga katanungang naglalaro sa isipan ng babae. “I can feel your stare,” Mr. Shein said sa mababa nitong tono habang nasa kisame pa rin ang tingin. But Lorelay was pre-occupied to the point na hindi niya narinig ang sinabi ng asawa. “Stop staring,” he said when his wife keeps on looking at him. She didn't even blink. Umayos siya ng higa. ‘You’ve been like this baby. You don’t know what your effects on me, do you?’ “Pupunta ako ng bahay sa makalawa,” sabi ni Lorelay at inayos ang paghiga katabi ni Mr. Shein. “Birthday ni Dave bukas ngunit hindi ko alam kung bakit ay kinakabahan ako.” Mahinang sabi ni Lorelay. “Speaking of, I want to offer Dave a scholarship.” Nagulat si Lorelay sa sinabi ni Mr. Shein. Nagulat siya na bibigyan ng asawa niya si Dave ng scholarship n
Binili Ako ng CEO Chapter 36: SPG (Continuation)
Side view, people often noticed how sharp or long the nose of a person is, but to Lorelay, hindi lang niya napansin kung gaano ka-tangos ang ilong ng asawa niya, hindi lang niya napansin kung gaano ka gwapo ang asawa niya, dahil no’ng kumulog at kumidlat, no’ng lumiwang ng isang segundo ang buong silid, nakita niya si Harold sa mukha ng asawa niya, sa mukha ni Mr. Shein. It’s just a matter of second, ‘Harold o namalikmata lang ako?’ pagtatalo niya sa sarili. But all her senses have taken away when Mr. Shein hold her hand and guided her to sit on the chair near the window. Panandaliang nawala sa isipan niya si Harold. Na overpower ng excitement ang agam-agam niya tungkol sa katauhan ng asawa niya. Mr. Shein slid his middle finger between in her thighs. She gasped and tilt her head upwards as the pressure starting to consume her mind. Mr. Shein licks the finger that coated with his wife’s juices. “Fvck! It turned me on,” he curses under his breathe. Lumuhod siya ulit, nakatingin sa a
Binili Ako ng CEO Chapter 37: Jayden Shein
Kinabukasan, nang buksan ni Lorelay ang kaniyang mga mata ay wala na si Mr. Shein sa tabi niya. Natulala pa siya ng ilang minuto nang marealize na nakatulog siya. “Hala! Nakatulog ako?” hindi makapaniwalang tanong niya sa sarili. Pinalo niya ang sarili niya sa kagagahan na nagawa niya. “Sabi mo hindi ka matutulog dahil titignan mo pa mukha niya? So ano ‘to? Bakit nauna pa siyang nagising sa ‘yo?” kastigo niya sa sarili. Tinignan niya ang sarili at nakitang nakasuot na siya ng damit. Tumayo siya at napa-aray nang maramdaman ang sakit sa gitnang bahagi ng hita niya. Pagkababa niya ay nakita niya si Harold na humihikab. Pinagkrus niya ang kamay niya at pinagsingkitan ng mata ito. “Pagod yata,” mahinang aniya sa sarili. “Malamang, hindi ka tinantanan e.” Sagot rin niya. Napaatras si Lorelay at napasandal sa dingding saka parang maiiyak na sinabunutan ang sarili. “Nababaliw na ba ako? Pati sarili ko ay sinasagot ko na.” Naiinis na aniya sa sarili niya. “What are you doing?” napatalon sa
Binili Ako ng CEO Chapter 38: Tattoo Reveal
Pagkatapos ng araw na iyon, tahimik lagi si Harold at madalas ko na ring nakikita si Lee na dumadalaw sa bahay. Minsan ay si Richmoon o di kaya ang akalde. Alam kong may itinatago sila sa akin kasi kapag lumalapit ako sa kanila ay natatahimik sila bigla. Kahit si Mr. Shein ay tahimik lang kapag magkatabi kami. Halatang may pino-problema. Kung tatanungin ko naman siya anong problema, sasabihin niya ay tungkol sa work. Tahimik lang akong nagmamasasid sa kanila sa loob ng dalawang linggo. Ngayon nga ay pupunta kami sa inay dahil sasabihin namin kay Dave iyong tungkol sa scholarship. Nauna ako sa sasakyan at hinihintay ko si Harold na makasakay. Nakita ko siyang papalabas ng bahay. Nagtama ang paningin namin. Ngumiti ako ngunit agad na nawala nang makita ang lungkot sa mga mata niya. Pagpasok niya sa loob ay tumingin ako sa kaniya. Nagpakawala siya ng malalim na buntong hininga saka lumingon sa akin. Ngumiti siya at hinalikan ako sa noo. “Gusto kong magbakasyon muna sa inyo. Papayag ka
Binili Ako ng CEO Chapter 39: Revelations
Magkaiba ang tattoo nila ni Mr. Shein. Mali ba ako ng hinala? Hindi ba siya ang asawa ko? Tumila na ang ulan at nasa loob na kami ng bahay. Hindi na kami ang nagsabi kay inay na manatili kami sa bahay dahil siya na mismo ang nagkusa na doon kami matulog. Pagkalito at pangamba ang nararamdaman ko ngayon. Konsensya ang kumakain sa buong sistema ko mula ng makita ko ang tattoo kanina. Hindi ko aakalain na sa tanang buhay ko ay nagkamali ako ng akala sa isang bagay. Masayang nakipag-kwentuhan ang inay at Dave kay Harold. Hindi ko kayang makasabay sa kanila. Tumayo ako kaya lahat sila ay napatingin sa ‘kin. Ngumiti ako sa kanila, “a-ano.. Punta lang muna ako kay Shiela, nay.” “Ano? Gabi na ah!” Sabi ng nanay. Umiling ako at hilaw na ngumiti. “Si inay naman. Parang hindi sanay. Kahit nga madaling araw na pumunta ako sa kanila ay ayos lang dahil kilala naman ako ng mga tao dito.” Sabi ko sa kaniya. “Kahit na,” “Sige na ‘nay.” Pangungumbinsi ko sa kaniya. Bumuntong hininga siya at tuman
Pinakabagong kabanata
