10.2: Gift of the Moon

CHAPTER 10.2

Gift of the Moon

“MAGULO ang buhay ko at tila ba walang biyayang nakalaan para sa ‘kin. Nawawalan na ‘ko ng pag-asa noong mga oras na ‘yon, anak. Nalulunod ako sa sama ng loob dahil nakawala nga ‘ko sa puder ng mga magulang ko pero ‘di ko naman makamit ang marangyang buhay,” pagkukwento ni Helen habang patuloy na hinahaplos ang likuran ng kamay ni Selene.

Hanggang ngayon, hindi pa rin sumisiksik sa isipan ni Selene ang sinabi ni Helen. Kalaunan, napailing na lamang siya. Baka mamaya, siya lang ang mali ang naiisip. Baka na-misinterpret niya lang. She should avoid jumping to conclusions before her mother finishes her statement.

Selene was dragged back from her reverie when Helen sighed. “Tulad ng sinabi ko, akala ko pagod lamang ako no’n at namamalikmata ngunit ngayong inaalala ko ang nakaraan, malinaw na malinaw sa isip ko ang mga nangyari n