Chapter 23

Nagising ako nang maramdaman ko na may nakatingin sa akin, pagdilat ko ay tama nga ang pakiramdam ko. Mataman na naman niya akong tinititigan, para bang mawawala ako sa harapan niya kung kukurap siya. Luminga muna ako sa paligid at naguluhan nang makita ang hindi pamilyar na tanawin sa labas. Napatuwid pa ako ng upo nang mapansin na medyo may kadiliman na pala, mukhang napahaba ang pagtulog ko. “Nasaan na po tayo?” tanong ko kay Direk.

Umayos muna siya sa pagkakaupo bago ako sinagot, “nasa Antipolo tayo, I hope you don’t mind na dito kita dinala.”

Tumango tango ako saka bahagyang pinasadahan ng hagod ang buhok ko. Sigurado akong magulo na iyon dahil sa pagtulog ko. Kukunin ko pa sana ang compact mirror ko sa bag nang bumukas ang pintuan sa tabi ko. Hindi ko namalayan na nakababa na pala si Direk ng sasakyan. Wala na akong nagawa kung hindi ang ipagpaliban ang pagsipat sa hitsura ko, agad ko nang inabot ang kamay niya na handa