HAng matinis na tunog ng telepono ni Caroline ang bumalik sa kanya sa katotohanan. Nang itulak niya si Kirk palayo, siya ay hingal. "Ito ... ang telepono ko. Si Gwen siguro 'to." Agad niyang sinagot ang tawag. "Oy, Gwen.""Buti naman ... Sumagot ka. Kinabahan ako nang husto. Kumusta? Hindi ka ba nasaktan ng matandang yun?"Hindi makatingin si Caroline kay Kirk. "Hindi. Umalis na ako.""Maganda 'yun. Sandali lang." Biglang naramdaman ni Gwen na may hindi tama. "Bakit parang hinihingal ka? Huwag mong sabihin habol ng loko-lokong 'yun? Papunta na ako diyan ...""Hindi, okay lang ako," sagot ni Caroline agad-agad. "Okay lang ako, gumaan lang ang pakiramdam ko na tapos na. Basta, naayos na ang problema. ... Makikipag-usap ako sa 'yo bukas."Pinagsisisihan ni Caroline ang pagbibitiw sa telepono. Tumahimik ang sasakyan. Kahit na matahimik, mas nakakailang kumpara kanina. Naghanap siya ng sasabihin ng matagal bago siya nagsalita, "Eh ... Inspeksyon lang ba 'yun?"Itinaas pa ni Kirk ang a
Lahat ay tumayo at naghanda na bumati kay Kirk, pero ang ginawa niya ay sinuntok si Eddy sa mukha. Nanganga sa gulat ang lahat, pati na rin si Eddy. Pagkatapos ng isang sandali, inalalayan ni Eddy ang kanyang pisngi at itinaas ang kanyang ulo. "Tito Kirk?" Tinitigan siya ni Kirk na may masamang tingin.Si Sean ang unang nakabawi at nag-senyas sa iba na umalis sa kwarto. "Kirk, ano'ng problema mo?""Oo, bakit mo ako sinuntok bigla, Tito Kirk?""Alam mo ang dahilan, di ba?" Lumitaw ang mga ugat sa likod ng kamay ni Kirk. Kung hindi dahil pinipigilan siya ni Sean, suntok ulit niya si Eddy. "Gaano man kalakas ang galit mo kay Caroline, hindi mo dapat pinadala ang isang lalaki upang gahasain siya!"Ang pasensya ni Kirk kay Eddy ay naabot na ang hangganan dahil sa insidente ng operasyon, at hindi niya inaasahan na lalampas pa si Eddy sa iba pang hangganan.Nagulat na sinabi ni Eddy, "Kailan ... Kailan ko pinadala ang isang lalaki para ... gahasain siya?""Halos ma-abuso siya ni Kent Pe
Bago pa siya makapagsalita, hinila siya ni Kirk papunta sa pinto at itinulak palabas nang marahas. Malamig ang kanyang tingin, at mukha siyang nakakatakot."Sino ang nagbigay sa'yo ng kapal ng mukha!" singhal niya. Naging maputla kaagad ang mukha ni Brie.Sa hindi kalayuan, inuga ng ulo ni Sean ang kanyang sarili habang tinitignan ang eksena. "Hindi niya aaminin na gusto niya si Caroline, pero ganyan ang reaksyon niya sa ibang babae. Ano'ng tigas ng ulo. Sana ayusin niya ang sarili niya, mas maaga mas maganda," iniisip ni Sean.Alas 3 ng madaling araw, gising pa rin si Caroline. Para bang nasunog ang kanyang labi sa halik at ramdam pa rin niya ang init. Tuwing hinahawakan niya ito, pakiramdam niya ay nasa kotse siya at mainit na hinalikan siya muli. Namula ang kanyang mga pisngi nang hindi niya namamalayan at hindi siya mapakali. Habang siya ay nag-aalimpungatan sa kama, may narinig siyang ingay mula sa labas ng pinto. Hindi ito pagkatok. Para itong pagkakamot.Agad na tumalas ang
"Pumayag ka ba?" Mahina at paos ang pagkakasabi niya, pero may kislap sa kanyang mga mata na hindi maipaliwanag.Hindi matiyak ni Caroline kung totoong lasing ba ito o nagtutunog-lasing lang. Marahang idinampi niya ang kanyang mga labi sa labi ng kausap; namumula na ang kanyang mukha sa pagkapahiya.Yumukod si Kirk at ganoon din ang ginawa, naglapat ang kanilang mga labi. Bumalot sa ilong ni Caroline ang halimuyak ng alak, at pakiramdam niya ay umiikot ang kanyang paligid.Subalit, mas lalo pa niyang hinigpitan ang pagkakakapit sa damit ng kasama. Nagpatuloy ang kanyang mga kamay sa paghagod pababa sa shirt nito, nang sa di-inaasahan ay may nasaling siyang parang lipstick.Parang biglang nabuhusan ng malamig na tubig ang init na nadarama ni Caroline, parang apoy na biglaang pinatay. Itinulak niya si Kirk palayo. "A—Ako na... ako na ang bahala, kukuha ako ng kape," pagpapalusot niya, hingal na hingal.Sa pagkabigla, mabilis siyang tumakbo papasok ng kusina at isinara ang pinto. Ila
Nagkunot ang noo ni Caroline, parang hindi totoo ang paghingi ng paumanhin ni Layla."Kent Pearson?" pasigaw na tawag ni Sarah, halatang nag-aalala nang tingnan niya si Caroline. "May nangyari ba sa'yo?"Palihim na sinulyapan ni Caroline si Layla, bahagyang umiirap ang kanyang mga labi. "Ikaw ang may pakana sa ginawa ni Kent sa'kin kagabi, 'di ba?"Nabigla si Layla sa mga salitang binitiwan ni Caroline. Kagat-labi niyang sinubukang magpaliwanag. "Hindi, hindi 'yun ang totoo! Ipinaliwanag ko na kay Eddy. Tinawagan ko lang si Kent dahil gusto ko lang siyang tulungan sa pera. Hindi ko alam na gagawin niya 'yung ganun."Hakbang pasulong si Caroline, hindi na interesadong makinig pa. Tinitigan niya si Layla ng may halong sarcasm. "Ahh, kaya ikaw pala 'yun, ha?""Hindi—" Hindi pa tapos magsalita si Layla nang sampalin siya ni Caroline. Sandali siyang natulala sa nangyari. Nanginginig ang kanyang mga kamay habang hawak ang pisnging namumula sa sakit.Hindi makapaniwala si Layla sa tapan
Ang tinig ni Layla ay unti-unting naglaho, pero alam ng lahat ang kanyang ibig iparating.Kalmadong sumagot si Caroline, "Paano ko nakuha ang pera, hindi na iyon ang concern mo." Itinuloy niya, "At base sa usapan natin, hindi kinakailangang magpa-diborsyo, at wala ka ring karapatang bawiin ang iyong investment. Nasa iyo kung gusto mong mag-stay o umalis pag naging stable na ang Evans Group.""Caroline!" reklamo ni Sarah. "Bakit ka nagsasalita ng ganyan?"Huminga ng malalim si Eddy. Ramdam niya ang ironya sa tono ni Caroline. Dati, may guilt siya tungkol kay Caroline, pero bigla iyong naglaho nang insinuate ni Layla na posibleng nagbenta ng aliw si Caroline.Harrumphing, sinabi niya, "Okay. Minaliit kita. Ako ang natalo ngayon." At pagkatapos, itinulak niya ang wheelchair ni Layla at umalis na sila.Mabilis na sumunod si Sarah.Nang bumalik na ang katahimikan, humarap si Caroline mula sa hallway at bumalik sa kanyang tahanan. Aksidenteng natapakan niya ang sapatos ni Kirk. Isang p
Binuksan ni Caroline ang pinto at ang naabutan niya'y isang walang laman na pasilyo. "Kakaiba. Bakit walang tao?" bulong niya sa sarili habang nagtataka.Kasunod niya si Kirk papuntang pinto. Luminga siya sa magkabilang dako pero ni anino ng tao'y wala rin siyang natagpuan. Sa bahagyang paos na boses, aniya, "Baka may isang batang naglalaro ng pranks sayo. Balik na tayo at kumain na lang.""Sige." Sagot ni Caroline kasabay ng tango bago niya muling sinara ang pinto.At nang bumalik na ang katahimikan sa pasilyo, biglang sumulpot si Eddy mula sa likod ng emergency exit at mataman niyang tinignan ang nakapinid na pinto ng apartment ni Caroline. Dumaloy ang isang alon ng pagkadismaya sa kanyang mga mata. Kasal na si Caroline at kasama na niya ang ibang lalaki sa buhay.Sa mahabang panahon, pinangarap niyang tumigil na sana si Caroline sa kanyang pagsunod at pag-asa sa kanya. Pero ngayon, kahit natupad na ang nais niya, hindi ito nagdulot ng inaasahang ligaya sa kanyang damdamin.Paki
"Mhmm," impit na ungol ni Gwen habang tumatango. "Naisip mo na ba kung anong painting ang ipanreregalo mo kay Mr. Morrison Senior?" usisa niya.Binuksan ni Caroline ang auction house website at mabilis na sinuri ang mga item na ia-auction ngayon."Ito," sabay abot niya ng kanyang telepono kay Gwen at nagpaliwanag, "Likha ito ni Zach Zimmer. Bagamat hindi siya kasing-tanyag ng ibang artists, ang style at karakter ng kanyang mga obra ay talagang hinahangaan ni Lolo. At kaya ko naman itong makuha, kaya naman ito ang perpektong regalo para sa kanya.""Talaga, hindi ko maubos maisip kung gaano ka-willing gawin ang lahat para sa kanya," nakangiting sabi ni Gwen. "Magkano naman 'yan?""Sa tingin ko, nasa isang milyong dolyar.""Isang milyon! Saan ka kumuha ng ganyang halaga?""Nag-ipon ako." Malalim na buntong-hininga ni Caroline. "Lagi akong pinapahalagahan ni Lolo, pero sa tingin ko, nabigo ko siya. Hindi na ako magiging bahagi ng pamilya niya bilang manugang, kaya naman, itong painti