Natawa si Caroline sa naisip ni Gwen. “Haha! Masyado ka na atang maraming nabasang romatic novel;! Nakita ko lang siya sa kung saan at siigurado ako na wala siyang kinalaman sa mga Morrison. Hmm siguro ang tanging pagkakaparehas sila ng kumpanyang pinagtatrabahuan. “Ay.” Medyo nadismaya si Gwen. Ibig sabihin.. Empleyado siya ni Eddy, tama ba? Teka.. Hindi ka naman kaya gamitin nio Eddy ang pagkakataon na yan para ibully ka?”Biglang kumunot ang noo ni Caroline at naging seryoso ang kanyang mukha. “Hin…hindi niya pwedeng gawin yun hanggat nabubuhay Old Mr. Morrison. Isa pa, wala naman talagang pakielam sa akin si Eddy kaya ngayong kasal na ako, baka nga mas maging masaya pa siya kasi wala ng mang aabala sa kanya. Medyo kumalma si Gwen, pero nang maalala niya kung paano ginawang tanga ni Eddy ang kaibigan, muli siyang nag hysterical, “Kung ako ang tatanungin mo, dapat sinaktan mo siya eh. Bakit? Hindi niya ba alam kung gaano ka kadesperadang pakasalan siya?”“Tapos na yun, Gwen at
Pagkalipas ng kalahating oras, nakarating na si Caroline sa Starlust Hotel sakay ng sasakyan na pinadala ni Jude para sunduin siya. Pagdating niya roon, saka lang niya nalaman sa butler na may gathering ang mga Morrison. "Nandito rin ba si Eddy?" tanong ni Caroline. Sa totoo lang, ayaw niya talagang makita ito sa ngayon. Subalit, nagkamali ng pagkakaintindi ang butler. Ngumiti ito at sinabi, "Huwag kang mag-alala, Ms. Evans. Darating siya agad."Biglang bumilis ang tibok ng puso ni Caroline. ‘Wala pa siya? Makakaalis kaya ako bago siya dumating?’Gusto niya pa sanang umatras, pero biglang binuksan ng butler ang pintuan at tumambad sakanya si Jude. “Lolo.” "Oh!" Abot-tenga ang ngiti ni Jude nang makita si Caroline. "Halika, Carrie. Umupo ka rito sa tabi ko."Umupo siya sa tabi nito. Doon niya napagtanto na hindi pa event.. Siguro ay may mga mahahalagang bisita pang hinihintay. Hindi man siya nagsalita, pero para bang nabasa ni Jude ang kanyang isipan. Natawa ito at sinabi, "N
Sabay na lumabas sina Eddy at Caroline sa event hall. Pagkalabas na pagkalabas, hinatak ni Eddy si Caroline sa isang gilid at sinakal. “Wag kang magpakapanatag na hindi ka masasaktan dahil lang sa paborito ka ni lolo!” Nahihirapan si Caroline na humingi pero ngumiti siya sa halip na magpumiglas. “Ikaw ang wag magpakapanatag! Itigil mo na yang pag iisip na gamitin ang kidney ko bilang kapalit ng kasal at makipag ayos kay Lolo! Kung hindi, hindi mo magugustuhan ang mga sunod kong ibubulgar!?” Nanginginig si Eddy sa sobrang galit. Pakiramdam niya ay ibang Caroline ang nasa harapan niya. Hindi na ito sunud-sunuran na parang tupa.Lalong hinigpitan ni Eddy ang pagkakasakal kay Caroline habang nagbabanta, "Hindi ako nakikipag laro sayo! Ayokong ikasal sayo kaya ibigay mo na ang kidney mo kay Layla!” Pagkatapos magsalita, binitawan ni Eddy si Caroline at umalis. Sinundan ni Caroline ng tingin si Eddy habang naglalakad ito palayo. Hindi niya alam kung paano siya naging patay na patay
Doon na nagsimulang magreact ang lahat. Itinulak nila si Caroline nang mabilis at pinunasan ang lugaw na natapon kay Layla. Pero huli na ang lahat dahil nasunog na ang kanyng balat kaya para siyang batang inagawan ng candy sa pag iyak ng malakas. Sigaw ng nurse, “Sino ka ba? Alam mo ba kung sino ang kinalaban mo?”Walang emosyon na sumagot si Caroline, “Ako lang naman ang grirlfriend ni Eddy.”Gulat na gulat ang lahat na napatingin kay Layla. Nanginig ang buong katawan ni Layla at nagpapanic siyang nagpaliwanag, “Formality lang yung engagement niyo! Alam mo naman sa sarili mo na hindi ikaw ang mahal ni Edddy, kundi ako! Kaya pwede bang hayaan mo nalang kaming maging masaya??”Sabay-sabay na tumingin ang lahat kay Caroline. Natawa na lang si Caroline. Ang kapal talaga ng mukha ng pinsan niya.Huminga siya ng malalim at mahinahong sinabi, “Kung talagang totoo at malinis ang relasyon niyo kagaya ng sinasabi mo, bakit kaya hindi magawang icancel ni Eddy ang engagement namin sa ha
Medyo malayo ang kinatatayuan ni Sean kaya hindi niya kaagad nakita ang mukha ni Caroline at tumango lang siya sa sinasabi no Eddy. Bilang pinaka-magaling na kidney specialist sa mundo, ang ganitong klase ng operasyon ay parang laro lamang para sa kanya. Pumayag lang naman siya na kunin ang responsibilidad sa kaso na to nang dahil sa kamag anak ni Kirk si Eddy. "Mauna na ako. Ikaw ng bahala jan." Sabi ni Eddy kay Sean bago siya lumakad palayo.Noong sandaling iyon, sa labas ng City Hall, bumaba si Kirk mula sa kanyang kotse at kagaya ng inaasahan, nakatingin sakanya ang lahat. Sobrang ordinaryo lang ng damit na suot niya at ng kotseng dala niya, pero dahil sobrang gwapo niya, hindi imposibleng makakuha talaga siya ng atensyon. Naglakad si KIrk papunta sa may pintuan at tinignan ang oras sakanyang relos. Halos sampung minuto na ang nakakalipas pero wala pa rin si Caroline. Isa sa mga pinaka kinaiinisan niya ay yung mga taong palaging late. Tinawagan niya si Caroline pero
"Dr. Yates." Tiningnan siya ng espesyalista ni Layla bago magsalita, "Pasensya na, Hindi na sana kita inabala pa sa ganito kasimpleng operasyon." Umiling lang si Sean bilang sagot. Hindi niya maalala kung saan niya nakita si Layla noon. Ang mga magagandang babae ay magkakapareho lang naman. Baka nag-iisip lang siya ng sobra. Tiningnan niya ang espesyalista. Mula sa kanilang nakaraang usapan, nagpumilit ang espesyalista na siya mismo ang gumawa ng operasyon. Dahil sa determinasyon nito, pumayag si Sean. "Sige."Pagkatapos makuha ang pahintulot, huminga nang malalim ang espesyalista at sinabihan ang anesthesologist, "Bilisan mo at bigyan siya ng pampatulog." Kinuha ng anesthesologist ang isang syringe at itinurok ito sa braso ni Caroline. Habang tinitingnan ang likido na unti-unting pumapasok sa kanyang katawan, mahinang sabi ni Caroline, "Bitiwan ... bitiwan mo ako ..." Ang kanyang mga pilikmata ay nagiging mas mabigat habang itinuturok ang likido sa kanya.Bumalik sa kanya ang mga la
Sa isang tingin pa lamang ni Kirk, nanginginig na ang bantay."Pangalawang palapag. Numero 208."Pagkatapos makuha ang impormasyon na kailangan niya, diniin ni Kirk ang walkie-talkie sa ilalim ng kanyang takong at lumingon upang pumunta sa hagdan. Tila nagkatinginan ang mga bantay matapos makita ang durog na walkie-talkie sa sahig, at wala sa kanila ang naglakas-loob gumalaw. Kahit pa nasa elevator na si Kirk, walang naglakas-loob na kunin ang kanilang walkie-talkies para humingi ng tulong.Agad na dumating sa pangalawang palapag ang elevator. Kaagad nakita ni Kirk ang pulang ilaw sa labas ng silid-operasyon na may numero 208. Ang matinding pulang liwanag ay parang kutsilyo na sumasaksak sa puso ni Kirk. Kinalaladkad niya ang kanyang mga kamao hanggang sa maputi na ang mga buto nito.Lumapit siya sa pintuan at biglang binagsak ang kanyang kamao dito. Sumabog ang matibay na pintong kahoy, at ang lahat sa loob ng silid-operasyon ay biglang natakot at tumitig sa pasukan. Agad nilang n
Nasa kritikal na kalagayan si Caroline at dahil dun, galit na galit si Kirk. Nanlamig ang nurse sa pag-alala nang maalala kung paano siya biglang pumasok. Natatakot siyang baka suntukin siya nito. Mabuti na lang at lumayo ito at abala sa pagtawag."Utusan mo ang blood bank na maghanda para sa blood transfusion kaagad," sabi ni Kirk habang mahigpit na hawak ang kanyang telepono, ang boses ay mabigat.Ang kanyang assistant ay nag-atubili sa kabilang dulo ng linya. "Mr. Morrison, hindi ba sinabi mo ayaw mong malaman ng iba na bumalik ka na—""Gawin mo lang ang sinabi ko!""Naiintindihan." Napanis ang mukha ng assistant at sumunod sa utos.Matapos mag-hang up, isinara ni Kirk ang kanyang mga mata at dahan-dahang huminga. Galit pa rin siya at hindi pa rin ito nakalimutan. Bumalik siya sa silid-operasyon at nakita ang pulang ilaw sa itaas ng pinto na parang may hula....Kalahating oras mamaya, lumabas si Sean mula sa silid-operasyon na mukhang pagod. "Okay na si Caroline. Magigisin