41

41

I know it shouldn't be like this. I should stay there. I shouldn't have left like that, but my annoyance came first. I accepted that I have fault with him, na kailangan kong bumawi, and that I deserve every anger he has towards me, pero ang isipin na pumayag ako sa gusto niya, pero hahayaan kong gawin iyon sa iba ang hindi ko gusto.

Ayaw niyang makakuha ng sakit? Damn him! Anong akala niya sa'kin? Maruming babae? Imbes na bumalik sa office ko para tapusin ang mga pagbabasa ng ilang mga reports doon ay bumaba ako.

Inabala ko ang sarili ko sa pagtingin sa food service at mga room service. Nakita ko rin na isa sa mga presidential suite ay talagang nakapangalan kay Maddix. Napairap na lang ako at nag focus sa ibang bagay. Naiirita ako tuwing naiisip yung mga sinabi niya.

I was in the lobby checking the booking list when I saw Maddix. Ricy, who was next to me, stood up properly when he saw Maddix; like me, he was also looking at something in the records. I looked away from him as he