Ava Sofia's POV
"Hindi pa rin kayo nagkakausap nila Sheen?"
Naisuklay ko ang kamay sa aking buhok ng umihip ng malakas ang hangin. Hindi ako sumagot. Simula nang makabalik ako sa trabaho nung isang araw ay ako ang umiiwas sa kanila. Siguro nahihiya pa rin ako sa mga nagawa ko, lalo na kay Bailey. Kinakausap naman nila ako pero ako mismo ang lumalayo.
"How about Baron? Ayos naman ba siya?" tanong pa niya ulit.
Ngumiti na lang ako, tumingala sa maulap at kulay asul na langit. He's very fine, hiyang na hiyang siya sa side ni Dominic. Ilang araw na rin ang nakakalipas simula nung kunin siya sa akin ni Dominic at doon siya patirahin sa penthouse nito. Namimis na nga rin ni Nanay iyon pero minsan naman ay dumadalaw sila sa bahay. Napag-isipan na rin ni Dominic na dito na ipasok ng school si Baron kaya hindi na siya babalik sa Bohol kaya umuwi muna si nanay
Dominic's POV"I missed my mama."Napatingin kami ni Maven kay Baron nang bumulong ito habang yakap ang kanyang unan habang nakahiga sa sofa bed. Nilipat kasi namin si Bailey sa mas malaking kwarto at napagpasyahan namin na dito muna matulog.My jaw tightened and my heart crumpled with pain when I heard that from my son. Hindi ko alam ang sasabihin ko kaya itinikom ko na lang ang aking bibig. Siniko pa ako ni Maven kaya kumunot ang aking noo.I don't know what will gonna do everytime he's telling me that. Hindi ko alam ang irereact ko, hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko. Should I make an improptu para hindi niya alahanin ang mama niya?Kinalabit pa ako ni Maven at iginalaw niya ang isa niyang daliri na pa bang sinasabi na lagot ako. For what? Lagot ako dahil iniiwas ko ang sarili ko kay Ava? Lagot ako dahil hindi sila nagkakasama lagi gawa nung kunin si Baron?My ego was just hurt kaya ko iyon
Dominic's POVAng daming tanong sa isip ko pero isa lang ang naisip at tumatak sa akin. She want to hurt me, all she want is revenge.Travis Guevara talked to me but I was not in my right mind to have a good talk with her. Basta ang pumasok sa isip ko ay ginago nila ako.At sa ginawa niya, nadamay pa si Bailey. She hide our son. And I can't say kung kailan o mapapatawad ko pa ba siya.Meeting Baron was a heartbreaking yet a beautiful scene in my life. I was crying when I saw him closely. Nakakabakla man, pero tang'na, sobrang tuwang-tuwa ang puso ko. Gustong lumabas ng puso ko sa kinalalagyan nito. I was speechless and just crying the whole time. I was crying because of him and because of Ava."Gusto ko kami lang dalawa, walang ikaw. Isasama ko rin siya sa hospital habang nagbabantay kay Bailey," sambit ko.That was just a lie. Gusto kong sabihin na, gusto ko magkakasama kamin
Dominic's POV Agad kong ipinasak sa laptop ko ang flashdrive na kanina ko pang hawak. I opened the folder na may iisang naka-save roon. I saw the file and it's in a video format. Hindi ko pa nga napapanuod iyon at nagsitulo na naman ang mga luha ko. Tang'na, bakit naman ganito? I click the video and turn the volume in high level. Nakangiting Ava Sofia ang bumungad sa video. I hate that smile. Bakit pa niya nagawang ngumiti rito? Naitakip ko ang kamay sa bibig nang lumakas ang iyak ko kahit na hindi pa siya nagsisimula sa sasabihin niya. Pinindot ko muna ang space bar to pause the video. Hindi ko alam kung ilang minuto akong ganoon, hanggang sa huminga ako ng malalim at pinindot ulit iyon para mag-play. Lumapit ako sa mesa at pinatong ang magkabilang siko doon para mas mapalapit sa screen. Para mas makita ang mukha niya ng malapitan. "Hi? Para akong vlogger ngayon sa gagawin," she started then
Dominic's POVI was sipping on my wine glass when someone called my attention. Naibaba ko ang glass na iyon at tiningala ang secretary kong kinalabit ako.Her one finger pointed the stage and looked at me."Are you ready, sir? After that intermission number, it's your time to take your wonderful speech," she informed me, smiling.Tumango ako at ngumiti. I'm ready, I will always ready. Tiningala ko ang banda na tumutugtog sa stage at dinama pa ang kanta. Earlier, they gave us a happy and mind blowing songs. Now, it's a sweet song with full of love.Kahit na medyo naaapektuhan ako sa kanta ay sinubukan ko pa rin iyong damahin at pakinggan. Napalingon ako sa paligid at nakita ko ang mga guests na napapagalaw din ang ulo habang sinasabayan ang magandang kanta.When I heard one of the lines ay tumagos iyon sa dibdib ko at humigpit ang hawak ko sa wine glas
Dominic's POVNang pumasok sila Maven ay napatingin ako sa nilabasan nung employee ko at nung babae. Hindi ko alam kung bakit, pero biglang gumalaw ang mga paa ko para makasunod sa kanila.Malalaking hakbang ang aking nagawa, sa kabilang exit sila dumaan at doon ako nagtungo. I hid myself on the concrete wall when I heard their loud voice."Nakakahiya ka! Dito ka pa talaga nagkalat!""Gago! Eh, dito ako tinuro ng mama mo! Nilait pa ako ng nanay mo, nakakainis iyon! Buti nga pinautang pa kitang animal ka!"Napansin kong sinipa niya pa ang lalaki kaya napangiwi ito. Pinanlakihan nung lalaki ang babae, itinuro niya pa ito na parang may sasabihin pero hindi niya matuloy-tuloy."Ano ha? Ikaw pa galit!" she exclaimed.Napayuko ako nang maisip na ganyan ang boses ni Ava ganyan kapag nagtataas ng boses. Kapag pinapagalitan niya ako, ganyan na ganyan ang tono ng kanya.
Dominic's POVI'm reading some important reports when my secretary knocked on the door. Umangat ang tingin ko sa kanya at nangunot ang aking noo when I saw her flushed face."S-Sir?" nauutal niyang aniya."What?" tipid kong sambit."S-Sir, h-huwag kayong mabibigla ha?"Napahilot ako sa bridge ng ilong ko at tumango. Napatingin pa siya sa likod niya habang nakahawak ang mga kamay sa pintuan. Para namang nakakita ng multo itong babae na 'to.May clinick ako sa isang computer desktop na andoon para makita ang cctv sa labas ng office ko. Napatayo ako bigla nang makita kung sino ang nakaupo roon."What the hell!" bulalas ko at tinitigang mabuti ang monitor."S-Sir! A-Andiyan si—"Hindi ko na pinatapos ang sasabihin ng secretary kong nauutal na at sinenyasan ko siyang pumasok na agad niyang ginawa. Nilapitan ko siya at nameywang. Mukhang hindi nama
Ava Sofia's POV "So, are you in, Mr. Dominic Montoya?" I asked, playfully. Isang irap ang natanggap ko mula sa lalaking ito at mahina na lang akong natawa sa inasta niya. Mukhang ayos naman sa kanya dahil wala na akong nakuha na reklamo. Hindi na ulit siya umimik. Ngayon pa ba siya aatras, eh, andito na kami? Dahil lunch time na rin ay may mga naglalabasan ng mga estudyante. Napatingin pa ako sa mga suot nilang uniform dahil na-miss ko magsuot ng gano'n! May pinagbago nga lang sa style pero ganoon pa rin ang kulay. Nangunot ang aking noo nang sumitsit si Dominic at tinawag ang iilang estudyante na mapapadaan sa gawi namin. "Bili na kayo!" bakas sa boses niya ang sigla kaya tumawa ako. Iyong accent niya pa! Napatingin siya sa akin at inirapan na naman ako! Ang cute kasi niya nung tinawag niya 'yong tatlong kabata
Ava Sofia's POV"J-Jacques," I called him. Hahawakan ko na sana siya nang umiwas siya at pigilan ako. Mas namayani ang sakit sa dibdib ko."I've been with you for more than a decade, Ava. Kahit nasa malayo ako, hindi kita kinalimutan. Through your ups and downs, nandiyan ako. At kahit kailan hindi ko naisipan na layuan ka or iwanan ka, kasi alam kong kailangan mo ako.When you lost your consciousness, three years ago, I got so scared. I was fucking scared that I might lose you in my arms. I retired as a military dahil gusto kitang alagaan, tinago kita dahil gusto ko maging maayos naman iyang kalagayan mo.You're so miserable that time at kahit hindi mo sinasabi sa akin, ramdam ko, Ava. Sinaktan ka ni Dominic noon, you got pregnant, nawala 'yong anak niyo pero ang totoo tinago pala ni Tita iyong isa. Your father died. Hindi kayo magkaayos ng nanay mo noon, and you've met him again. Nalaman mon