Chapter 26

Nagkagulo ang lahat. Habang papalapit kami sa pasukan ay parami nang parami ang mga tao.

"Tabi!" sigaw ni Sir Isac sa nagmamadaling mga galaw.

Mabilis na nagsumiksik si Uncle sa kumpol ng mga tao. Meron na ring pumasok na hindi mga Da Silva upang makiusyoso.

"Sabi na ngang tumabi kayo!" galit na sigaw ni George.

Nang tuluyan ng nahawi ang kumpol ng mga to ay naitulos ako sa aking kinatatayuan. I was stunned on the view in front of me. Leon on his wolf form is covered with his own blood. He is full of wounds and his breathing is low and unstable. Bagsak siya sa lupa at tuluyan ng nawalan ng malay.

"Leon.."

Ang mga kasamahan ko ay napamura nang makita ang kanyang malagim na sinapit.

"My son!" sigaw ni Uncle at hindi alam kung ano ang gagawin habang nakatingin sa kanyang anak.

Madali akong lumapit kay Uncle at kinalma siya. May mga ilan na gumagamot sa mga sugat ni Leon pero nahihirapan sila dahil sa kanyang makapal na balah