Chapter 90

"Mabuti at gising ka na," wika ko sa babae. Nagkakape ako ngayon at nakaluto na rin ako ng almusal namin. Alas singko na ng umaga. Medyo madilim pa sa labas at sakto lang na sisikat ang araw pagkatapos naming kumain.

Umupo ang babae sa kaharap kong upuan. Ngayon na nagkaroon na siya ng sapat na pahinga ay mukhang matino na siya. I treated her wounds while she's asleep. Ako na rin ang nagpalit sa damit niya para komportable naman siyang matulog.

"I supposed that you are Lauren," aniya habang nagsasalin ng pagkain sa kanyang plato.

"How come you know my name? Ngayon lang tayo nagkita," wika kong nagtataka. Imposible naman kasi na nabanggit ako ni Koko sa kanya.

Saglit siyang natigilan pero sumagot din. "Don't underestimate my knowledge," aniya.

Naglagay na rin ako ng pagkain sa aking plato at nagsimula na ring kumain. "After this meal, I'm leaving. And it's better for you to leave this place as well," wika ko na nakatingin sa aking pagkain.

"I