'So, this is it?' naitanong ko sa sarili.
Nandito kami ng family ko sa isang 5-star hotel na pag-aari nila Maru. Hindi ko na kailangan alamin pa kung para saan ang dinner na ito. It was long planned. Ngunit hindi ko inasahan na ganito kabilis. Isang taon pa lang mula ng grumaduate kami ng college ni Maru. Pareho pa lang kaming nag aadjust sa negosyo ng pamilya. Though, I heard na malapit ng maging General Manager si Maru.
Nang makatapos kami ng college ni Maru ay agad kaming nag simulang magtrabaho sa aming kompanya. Ngunit nagsimula kami mula sa mababang posisyon. Paano ko nalaman iyon? Simple lang, dahil bawat kibot ni Maru ay binabalita sa akin nila Daddy.
Matapos ang limang minuto ay dumating na sila Maru. Ngumiti sa akin ang ina ni Maru at hinalikan ako sa pisngi, ganun din ang ginawa ng kanyang ama. Habang si Maru ay nanatili lang na nakatayo.
"Maru, aren't you gonna greet your future wife and her parents?" His father said with full authority.
Para itong isang robot na sumunod sa sinabi ng kanyang magulang. Lumapit ito sa akin at ginawaran ako ng halik sa pisngi ganoon din ang kanyang ginawa sa aking ina. Habang nakipagkamay naman ito sa aking ama.
Matapos iyon ay naupo na kami at nagsimula na ang mga waiter na ihatid ang mga pagkain.
"So iha, I heard that you are now the head of the Marketing team." Mrs. Ottave said.
"Yes Mrs. Ottave. I was promoted last week." Pormal na sabi ko.
"Oh, iha you can just call me tita or mommy if you want." Nakangiti nitong sabi.
"Okay tita." magalang na sabi ko.
"And I heard na malapit ng maging General Manager si Maru." Ani ng aking ina.
Tumango si Maru. "Yes. Mrs. Almonte, I will take that position next week."
"Oh, dear you can just call me tita."
"Okay Tita."
Matapos iyon ay puro negosyo na ang aming pinag-usapan.
"I guess we all know the reason of this dinner." Panimula ng ama ni Maru.
Lahat ay tumahimik at naghintay lamang sa muling sasabihin ng ama nito.
"We are planning to have your engagement next week and your wedding in three months time." Tito said with finality.
Tumango naman ang matatanda.
"Okay. I guess three months is enough to prepare for the wedding." sang ayon naman ng aking ina.
Nilingon ni Tito si Maru. "And you, young man, you need to breakup with your girlfriend."
I saw he clenched his jaw.
Napataas ang kilay ko.
What will you do Maru?
He sighed and answered. "Yes Dad."
Nanliit ang mata ko. Ganun lang yun? Akala ko ba seryoso siya kay Jana?
"Good son."
Napailing na lang ako.
Nang matapos ang dinner ay nagsitayuan na kami. Akmang aalis na ako ng pigilan ako ni Mommy. Nakakunot na napatingin ako sa kanya.
"Since malapit na kayong ikasal, mabuti na ngayon pa lang ay magsimula na kayong kilalanin ang isa't isa." Nakangiting sabi ni Mommy.
"You are right balae, kaya iwanan muna namin kayong dalawa para naman makapag-usap at magkakilala pa kayong maigi."
Yun lang at iniwan na nila kaming dalawa ni Maru. Nanatili lang kaming nakatayo ni Maru.
Tumikhim siya. "Gusto mo mag coffee na lang muna tayo?"
Tumango lang ako bilang sagot. Iginiya niya ako palabas ng restaurant at sabay kaming pumunta sa coffee shop ng hotel.
Halos lahat ng mga empleyado ng hotel na ito ay bumabati sa amin ni Maru. May ilan din akong naririnig na mga babae na kinikilig sa kasama ko.
'Grabe ang gwapo talaga ni Sir Maru'
'Oo nga, sino yung kasama niya?'
'Girlfriend?'
'Hindi ba si Ms. Jana ang girlfriend ni Sir?'
Napapailing na lang ako sa mga naririnig ko. Nang makarating kami ni Maru sa coffee shop ay agad naman kaming sinalubong ng sa tingin ko ay manager ng coffee shop na iyon. Tahimik lang kami na umiinom ng kape.
"So, you don't have a boyfriend?" Basag ni Maru sa katahimikan.
Umiling ako. "I don't."
Nakita ko ang pagtaas kilay nito. "Akala ko kayo ni Alex?"
Kumunot ang noo ko. "Hindi. Nanligaw siya pero hindi ko siya sinagot."
"Why not?"
Napataas ang kilay ko. "Hindi ba obvious?"
Kumunot ang noo niya, tila hindi maintindihan ang sinabi ko.
"Ikakasal din naman ako sayo, so bakit pa ko magboboyfriend? Magiging kumplikado lang ang lahat " Paliwanag ko.
"At least kahit sandali nagmahal ka." Seryosong sabi nito.
Gusto kong matawa, ngunit ayoko naman na isipin niya na iniinsulto ko siya.
"I am not here to love." mapaklang sabi ko.
"What do you mean?"
Napabuntong hininga ako. "I am not made out of love; I am made out of obligation and business. Alam ko na din naman na yun din ang magiging destiny ko, so bakit ko pa pag aaksayahan ng panahon ang mainlove?"
Nakita ko ang awa sa mga mata niyo.
I just rolled my eyes.
'Oh, please hindi ko kailangan ang awa mo Maru.' saisip ko.
"Have you been in love?" seryosong tanong niya.
Natawa ako. Nakita ko ang pagkunot ng noo niya.
"No." Maikling sagot ko.
"Really?"
Tumango ako. "Yes. How about you? Sigurado ka bang hihiwalayan mo si Jana?"
Tumango rin ito. "Yes. Alam din naman ni Jana na maghihiwalay din kami."
That got my attention. "She knew and yet... really?" Hindi makapaniwala kong sabi.
He chuckled. "Mahirap bang paniwalaan? Unlike you I want to experience love, kahit sandali lang."
"Paano siya pumayag?"
Nagkibit balikat lang siya.
"Paano nga?!" Naiinis kong sabi.
Natawa siya na mas lalong nakadagdg ng inis ko.
"A month matapos niya akong sagutin ay sinabi ko sa kanya ang sitwasyon natin."
Nanlaki ang mata ko. "Natin???"
"O bakit nagulat ka? We both knew na magpapakasal tayo diba?" Nakakaloko niyang sabi.
I rolled my eyes. "Whatever! So pumayag siya?"
"Syempre hindi nung una. She wanted to fight for our love pero I told her na wag na."
"Bakit naman?"
"You seriously ask me that?"
I sighed. "At least you tried right?"
"Akala ko bato ka. Now I'm seeing your other side."
"H-ha?"
Umiling siya. "Nothing. Siguro my love for her is not strong enough to fight for her." Seryosong sabi niya.
"O-okay lang sayo na ikasal tayo?" Curious kong tanong.
Tinitigan niya ako, yung tipong sinusuri, hindi ko tuloy maiwasan ang hindi mamula at mahiya.
"Staring is rude." Nasabi ko na lang.
Ngumiti siya. "You're blushing. Hindi ka talaga bato."
Magsasalita na sana ako ng inuhan niya ako.
"And to answer your question, okay lang sakin. You just don't know how many guys out there wants to be in my position right now... and that is to be your husband."
Mabilis ang naging preparasyon ng aming kasal ni Maru.Hindi ako makapaniwala na magagawa nila ang lahat ng kakailanganin para sa kasal sa loob lamang ng tatlong buwan.Hindi nagmukhang minadali bagkus ay mukhang matagal at talagang pinaghandaan ang kasal namin ngayon.Yes. Ngayon.Today is my wedding day, but unlike the other bride I felt nothing. Walang kaba, excitement o ano man.Nakatingin ako sa salamin habang inaayusan ako ng aking stylist."Alam mo sa lahat ng ikakasal ikaw ang walang kaemo-emosyon." Puna nito sa akin.Nginitian ko lang siya.She sighed. "Hay naku dapat nga ay magtatalon ka sa tuwa, aba Andrew Maru Ottave yata ang papakasalan mo. Choosy pa te?"Napataas ako ng kilay. "E ano naman?"Laglag ang panga ni Susette sa kanyang narinig. Hindi siya makapaniwala sa aking tinuran.I can't blame her; I knew that Maru is one of the hottest guys on earth. Plus, he's a freaking billionaire. What mo
Hindi ko alam kung normal pa ba itong nararamdaman ko. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko, yung tila ba gusto nilang kumawala sa dibdib ko."Okay ka lang friend?" Pangangamusta ni Yelle sa akin.Tumango lang ako sa kanya. Bumaba na kami ng kotse. At doon ay nakaabang ang aking mga magulang."You're so beautiful anak." Sabi ni Mommy.Kita ko ang pamumuo ng luha sa kanyang mga mata. Hinaplos niya ang aking pisngi at saka ako niyakap. Tila may humaplos sa puso ko ng mga sandaling iyon. Ginatihan ko ang yakap na iyon ni ina. Matapos ang yakap na yun, ang aking ama naman ang yumakap sa akin."My princess will now be a queen. Are you ready princess?" May lambing sa boses ng aking ama.Naninibago ako sa mga nangyayari, sa mga magulang ko, at sa nararamdaman ko. Nagsimula na ang kasal. Kasama ko sila Mommy at Daddy. Nang makapasok na si Yelle ay nagsimula na rin kami nila Mommy na lumakad.(Music)Come and lay here beside meI'll
Everything is new to me. Hindi lang itong pagpapakasal kundi ang mga nangyayari sa akin ngayon.Una ang pagiging malambing ng mga magulang ko. Pangalawa ay itong tumatambol sa dibdib ko."Are you okay?" Malambing na tanong sakin ni Maru.Sinubukan kong ngumiti sa kanya para mapakita na okay lang ako. Hinawakan niya ang kamay ko. Napatingin ako sa kanya."Just relax. I'm here so no need to be nervous." He said to assure me.I heave a heavy sighed at saka muling tumingin sa kanya, this time with a real smile on my face.I mouthed 'thank you' to him."We have come together at the invitation of Mara Denise Almonte and Andrew Maru Ottave to celebrate the uniting in Christian love, their hearts and lives. This is possible because of the love God has created in them, through Jesus Christ." Panimula ng aming Pastor."Jesus said, "I am come that they might have life and that they might have it more abundantly." This abundant life, for m
My wedding was a blast!Everyone is so happy as if we are a normal couple who fell in love with each other and end in marriage.Though I can't stop thinking about Jana. Even if they all thought that I don’t care about other people’s feelings, it’s the opposite.I rejected most of my guy friends who confess to me not because I don’t care about their feelings for me but because I don’t want to lead them on knowing my destiny. It will hurt them more.That is why I chose to be misunderstood as someone who has a heart that is hard as stone.That is why now, I am bothered by the look on Jana’s face. I may not be able to experience romantic love but I earn lots of love from my friends and ex-friends."Penny for your thought my wife?" Malambing na tanong ng aking asawa.Aking asawa. Until now I can't believe that I am Mrs. Ottave now."Jana." Tangi kon
A month has passed, and now we are celebrating our very first monthsary as husband and wife.And it’s far from my imagination.I thought that it will be hard for the both of us to start a life as a married couple. But thanks to my husband, he made our first month as smooth and wonderful as possible.It felt like we want this to happen.From: Maru'See you later wife! Happy 1st monthsary! ❤️'Napangiti ako ng mabasa ko ang text message ni Maru.I didn't know that he is a sweet guy. Kung sabagay at nagkaroon na ito ng girlfriend.Ganito rin kaya siya kasweet kay Jana?Bigla akong nakaramdam ng lungkot sa naisip ko na iyon.'Will you stop being nega Mara?!'' Pagalit ko sa aking sarili.But I can't help it. At yun ang m
Hindi pa rin maalis ang ngiti sa aking mga labi sa tuwing naalala ko kung paano namin nicelebrate mag asawa ang first monthsary namin. Grabe first monthsary pa lang ganun na kabongga what more pa sa first year anniversary namin?!And to thank him for last night, nag leave muna ako sa trabaho ngayon para ipagluto ng lunch ang aking asawa ko.I wanted to surprise him kaya naman hindi ko sinabi sa kanya ang balak ko na pag punta sa opisina niya. Nang pumasok ako sa building ng asawa ko ay halos lahat ng tao roon ay bumabati sa akin. Nilibot ko ng tingin ang loob ng building na ito. It’s actually my first time to be here. Mabuti nga at nakilala ako kaagad ng mga empleyado dito. Masyado kasi akong naging abala sa trabaho kaya hindi ako agad nakabisita rito. Kaya naman hindi ko na pinalampas ang araw na ito.Excited na rin akong makita ang asawa ko sa opisina niya. Kung an
Ayoko ko pa sanang umuwi, inaamin ko na sobra akong nadisappoint sa nalaman ko kanina.Umasa kasi ako.Umasa na baka kahit paano ay maging tulad ng isang normal na pamilya ang mangyari sa amin ni Maru.But who am I kidding right? We all know that there's no love in us. And he is in love with someone else.Akala ko kasi kaya kong palitan ang taong yun kay Maru, pero hindi pala.Kahit kasal na kami ay siya pa rin... siya pa rin ang mahal niya.Hindi ko na namalayan ang luhang tumutulo sa aking mga mata.I felt pain in my chest, and this pain is very familiar to me. I felt the same pain when I found out about my parent's view on my existence.FlashbackI was about to go to my parent's room when I heard them arguing.
Naalimpungatan ako ng maramdaman ko na may mahigpit na nakayap sa akin."Shhh" bulong nito."Let me hug you wife. I miss you. I miss my sweet and caring wife." Bulong nito at lalo pang humigpit ang yakap nito.I just let him be.After that night, I became cold and distant. We haven't made love -- or should I say sex since then.Hindi ko rin alam pero parang bigla akong naging manhid.Hindi ko rin naman kayang magpanggap na maayos kami, dahil pareho naming alam na hindi. Kaya naman nanatili na lang akong cold at distant sa kanya.He always tries to approach me but I just can't. Kung pwede lang ay umalis sa bahay na iyon at lumayo sa kanya ay ginawa ko na. Kaso ay hindi pwede. Mag asawa na kami kaya kailangan kong manatili sa tabi niya.Lagi din niyang sinasabi na wala si