“I will be yours when the time is right.” Bulong naman ni Grayson sa tenga ni Rebecca while they are riding on that helicopter. Dagdag pa tuloy ito sa kaba ni Rebecca. Hindi niya alam kung ang mga sinasabi ni Grayson ang pagtutuunan niya ng pansin o ang nerbyos na dala ng helicopter na to.Siniko niya nga ito ng mahina. “Sshh, manahimik ka nga muna. Nagdadasal ako rito sa nerbyos e. Kapag tayo talaga bumagbag, maniniwalana talaga ako kay Stacy niya hindi niya tayo hahayaang umalis.”“S-She said that?” hindi makapaniwalang tanong ni Grayson sa kanya. Buti na lang at walang pakialam si Brixton dahil amaze na amaze ito sa view sa baba. Hayys, kids will always be like this.“Oo. Sinugod pa nga ako sa bahay e. Ano bang ginawa mo don at mukhang nabaliw na? Ipa-rehab niyo na kaya yan? Baka ano pa ang magawa niya sa ‘kin. Sa ‘min ng anak ko.” May pag-aalalang wika ni Rebecca. “Okay lang kung ako lang dahil kaya ko pa namang ipagtanggol ang sarili ko. Basta ba wag lang niyang idadamay ang bata
“Here’s the key to your room, Ma’am and Sir. If ever you need anything, just call and tell us.” Wika naman nung lalaking nag-assist sa kanila. In fairness naman dito sa resort na to, marunong silang pumili ng matitikas at guwapong mga staff. Kahit ang mga babae kasi magaganda rin. Halos karamihan ay mga morena. Meron din namang mestisa pero mas marami ang morena. Siguro dahil probinsiya ito at sa tabing dagat rin. Well, masyado nang maraming napapansin si Rebecca sa paligid at baka mapagkamalan na siyang tsismosa. “Ang ganda!” Bulalas niya saka niya inihagis ang katawan sa kama. “Mom, this is just so nice! Can I have a different bed?” Nagkatinginan pa sina Grayson at Rebecca. “Anak, pwede naman. But I care about your safety. Okay? Dito ka lang sa amin. Isa pa, we have to tell you something important later.” Nanlaki naman agad ang mga mata ni Brixton. “Why later if you can tell me now, right?” “Magpahinga na muna tayo, Big boy. Saka, ikaw, kailangan mo ng madaming energy dahil m
GABI na kaya in-invite sina Rebecca na manood ng nagfa-fire dancing sa labas. May show ngayon at bayad yon ng hotel to perform for them. Excited naman si Brixton at nagtatalon pa sa tuwa dahil excited daw siya na makakita ng mga dancers na bumubuga ng apoy tulad ng dragons. "Mommy let's go na! Let's go!" Yaya nito. Medyo nagtatagalog na ito ng konti. Puro kasi nagtatagalog ang mga nakapalibot sa kanya. Mabilis lang din mag-acquire ang mga bata. Nagdi-dinner pa lang sila ngayon. Napagpasyahan kasi nila na sa loob na lang kumain since very spacious naman ng buong kwarto. Parang isang bahay na nga rin ito sa laki. Ito ang pinakamahal nilang kwarto at nandito na lahat ng kailangan nila. "Later na lang, anak. We need to finish the food first tapos magpahinga. Okay?""But, mom. What if they put off the fire?"Napahagalpak ng tawa si Grayson kaya naman sinamaan ito ng tingin ni Brixton. "What are you laughing at?" naiinis nitong tanong. "Don't worry too much, big boy. Hindi naman sila ma
MAALIWALAS ang umaga nang gumising sila. Bumangon si Rebecca agad sa higaan kahit na nakayakap pa sa kanya si Grayson. Dahan-dahan lang kasing bumangon dahil baka magising ang mag-ama niya. Hinawi niya ang curtains to the balcony para makalanghap ng simoy ng hangin sa dalampasigan. The island is so beautiful. Parang gusto niyang tumira na lang dito. Nakaka-miss ang ganitong lugar. Naaalala niya ang pakiramdam nung nasa resort pa siya nakatira kasama ni Grayson at ang pagiging masungit nito sa kanya.Nang bumalik siya sa loob ay si Baby Brixton na ang kayakap ni Grayson. Pasikreto nga niyang kunuhanan ng larawan ang dalawa para naman may maipakita siya sa mga ito when they wake up. They both look handsome. Ang ganda ng pilik mata ng mga ito, pati ang labi. Parehas na parehas din sila ng kulay. Never in her life she imagined na darating pa ang puntong to sa buhay nila. She feels like dreaming. But now, this isn’t a dream but a reality.She called the crew for a coffee and breakfast in b
IT’S now their second month of vacation. Mas lalo pang naging strong ang bond nila. Only for three months, walang iniisip. Just living here in a peaceful island nang sila lang. Walang pangamba si Rebecca na susugod si Stacy. Hindi niya kailangang mag-overthink na baka any moment ay sirain na naman nito ang buhay nila. Pakiramdam niya ay nalayo sila kay Stacy sa mga oras na ito. Brixton even met new friends nearby. Nakisalamuha kasi sila sa mga nakatira sa isla at nakahanap pa ito ng kaibigan. Sa katunayan nga, nandoon ito ngayon at nakikipaglaro kaya naman solo nila ngayon ang hotel room. Ang kaso, hindi naman hahayaan ni Rebecca na umi-score si Grayson sa kanya dahil. . . “Not until marriage.” Paalala agad ni Rebecca rito. Napa-pout si Grayson. “Fine. But can we go on a walk? Do’n sa dalampasigan. Hindi masyadong mainit ngayon kaya mukhang masarap mamasyal.” “Sure. Sandali, magbibihis lang ako.” Walang pag-aalinlangang sagot ni Rebecca. After niya magbihis ay agad na silang luma
LUMIPAS ang gabi. Nakatulog si Rebecca kaninang hapon sa bisig ni Grayson. Napahaba nga yata ang tulog niya dahil nagising na lamang siya na wala na ito sa kanyang tabi. Wala rin si Brixton pero nakasampay sa sofa ang damit nitong suot kanina. Saan kaya nagpunta ang dalawang 'yon? Tanong niya sa kanyang isipan saka siya bumangon sa malambot na kama. Sinuklay suklay niya pa ang malambot at mahaba na buhok niya. Hindi naman siya nag-aalal. She is just wondering where would they probably go. Napatingin siya sa wrist watch niya. It's already half past six in the evening. Almost time for dinner na. "Ma'am?" Rinig niyang wika ng crew sa labas ng kwarto. She rushed to open the door to talk to the crew. "Yes?" aniya sa mahinang boses. "Ma'am. Pinapatawag na ho kayo sa baba ni Mr. Lincoln. Doon po sila naghihintay. You need to wear this dress daw po," sabi nung crew sabay abot sa kanya ang isang malaking kahon na naglalaman ng dress na isusuot niya. Si Grayson talaga. Nabili pa talaga
At dahil sa pagbabanta ni Grayson ay napa-yes tuloy si Rebecca!“Y-Yes! Oo naman! Ngayon pa ba ako mag-iinarte ngayon na mayroon na tayong isang prinsipe?” sagot nito sabay baling ng kanyang tingin kay Brixton. Sumenyas pa siya na lumapit si Brixton sa kanya dahil gusto niya itong yakapin ng mahigpit.“I hope I made you happy, Rebecca. At simula sa araw nato ay sisikapin ko na paligayahin ka sa kahit na anong paraam. . .” Nilapit nito ang kanyang bibig sa tenga ng dalaga. “Kahit sa kama pa ‘yan.” Dugtong niya pa.Mahina siyang hinampas ni Rebecca sa balikat. Pinaparial na naman nito ang kapilyuhan niya. Mukhang sabik na sabik na talaga ito at hindi na makapaghintay.Ang akala ni Rebecca na simpleng dinner lang ay mas naging engrande at bongga tuloy not because of all the decorations and preparations kundi dahil sa mga tao na bumuo nito. Sobra sobrang saya ang nararamdaman niya ngayon dahil nandito ang buo niyang pamilya. Sinuportahan pa rin siya sa kabila ng lahat. Hindi niya akalain
KINABUKASAN. . . Tila na hang-over pa ang lahat sa event noong nakaraang gabi. Nagsigising ang lahat ng bisita nila para magpunta sa cafeteria to have some breakfast samantalang sina Grayson ay late nang nagising. Palibhasa, medyo napagod ang mga ito sa pag-explore nila kagabi sa may dalampasigan. Mabuti na nga lang at hindi naman nagduda ang mga taong kasama nila. "Mommy, Daddy! Wake up! Lolo and Lola's waiting for us!" Ani Brixton sa mommy niya. Kung hindi pa nga sila ginising ng bata ay hindi pa sana sila tatayo. Nang masilayan agad ni Rebecca ang mukha ni Grayson na siyang katabi niya sa pagtulog ay pakiramdam niya, bumalik ka naman ang mga ginawa nila kagabi. "Hmmm," ungol naman ni Grayson na tila ba antok na antok pa rin at nakapikit pa. "Honey, mauna ka na kaya doon? Dad and I were a little bit tired kasi." Pagpapaliwanag naman ni Rebecca. Napanguso si Brixton. "You were together since last night. What did you do ba? Why do you look so tired?" Pag-uusisa nito dahilan p