Kahit na medyo nakakatakot ang awra ni Grayson ay naglakas loob pa rin si Rebecca na pumasok para i-check ito. Oo, naiinis siya dahil sa inasal nito kanina na talaga namang nakipag-away pa pero sa tingin niya naman, ayos lang kung makikipag-usap siya rito. Hindi naman siya nag-e-expect na magso-sorry ito sa kanya because he never said those words even before.“Get out.” Mariing utos agad nito nakakailang hakbang pa lamang si Rebecca.But she shrugged her shoulders. “Get get out? Sexbomb yarn?” pang-aasar pa ni Rebecca kahit sa hilaw ang mga ngiti niya. She is just trying to lighten up the mood.“Wala ka ba talagang magawang matino sa buong buhay mo? I said get the f*ck out of here!” medyo napalakas na non ang boses ni Grayson pero hindi nagpatinag si Rebecca.“And what if I don’t? anong gagawin mo? Kakaladkarin mo ko? Ipagtatabuyan? Okay lang. Basta hindi ako aalis dito.” Paninindigan nito.“Tssk.” Maikling tugon nito.Sabi na nga ba ni Rebecca, wala rin naman itong gagawin.“Ano? Ii
Tirik na tirik na ang araw nang magising si Rebecca. Nalasing na naman siya kagabi at hindi na niya naramdaman pa na nakatulog na pala siya. Nagising na lang siya ngayon na nasa kwarto na siya. She was a bit worried about Bryle and Grayson. Iyon agad ang nasa isip niya the moment she opened her eyes. Iniisip niya kung magbabati pa ba ang dalawa o hindi na? Kasi, kapag hindi na, parang kasalanan na naman tuloy niya. Hmp, bakit ba kasi sarili niya lagi ang iniisip niya? Hindi bale, ititigil na rin naman niya ang nararamdaman niya para kay Grayson. Hindi na niya hahayaan na lumala pa itong nararamdaman niya. Paglabas niya ng kwarto ay naglinis muna siya at lahat lahat. Wala naman masyadong kalat pero gusto niya malinis na malinis para may mapagbalingan siya sa lahat ng nangyayari lately. “You need to get dressed.” matoridad na utos ni Grayson sa kanya paglabas na paglabas niya ng kwarto. “Huh? Bakit?” nagtataka niyang tanong. Ni hindi pa nga siya nakapaghilamos e. Tapos agad agad kail
MAY pa grand entrance pa sina Rebecca at Grayson papasok ng mansiyon. May mag decorations pa kahit na simpleng dinner lang. May ano ba? May birthday ba? Anong okasyon? Baka naman pina-prank lang siya ni Grayson at baka hindi talaga dinner itong pinunta nila. "Grayson, sigurado ka bang family dinner lang to? Aba e lalo yata akong kinakabahan ah!" halos pabulong na lang na sambit ni Rebecca sa tenga ni Grayson as she leaned closer to him."Ganito talaga si Mom mag handa ng dinner si mommy. Ganito siya ka-perfectionist pagdating sa mga family gatherings. Minsan lang kasi magkita-kita kaming lahat so she wants everything to be perfect."Hindi malaman ni Rebecca kung nagpapa-impress ba si Grayson sa kanya o talagang nagsasabi lang ito ng totoo. Mas lalo lang kasi siyang kinakabahan sa mga sinasabi nito sa kanya. Hindi naman halata ang kaba niya dahil sa simple make up niya ngayon which Grayson likes. In fairness, mas lalong gumanda si Rebecca sa paningin niya. May mga beses na pasulyap-su
HANGGANG ngayon ay gulong-gulo pa rin ang utak ni Rebecca sa lahat nang mga sinabi sa kanya ni Sam. Ni wala nga siyang naintindihan sa mga sinabi nito sa kanya kanina. Ang naintindihan niya lang ay hindi na talaga ito babalik pa kay Grayson bagay na pinaindigan na nito. “Look who’s here.” Napalingon agad ang dalaga sa boses mula sa kanyang likuran. She felt shivers down to her spine after hearing that voice. Hindi niya maipagkakailang kilala niya ang boses na ‘yon. “T-Tita,” kinakabahan niya pang sagot sabay ngiti ng pilit. Kapag ito pinatulan niya, lagot siya. Pero konti na lang talaga. . . “Don’t call me, Tita. I don’t even consider you as my son’s girlfriend yet.” Napatiim-bagang si Rebecca. Phew! She needs to calm down dahil baka mapatulan niya ito ng di oras. Sige lang, Rebecca. Hayaan mo lang siyang magsalita ng masasakit laban sa ‘yo. E ano naman kung hindi siya boto sa ‘yo? Ano naman kung hindi ka niya gusto e hindi ka naman totoong mahal ni Grayson. Ayos lang siguro yon
Diniretso ni Grayson ang kotse niya papunta sa village. Doon sa bagong bahay nina Rebecca na siya naman mismo ang bumili. Ngayon pa lang sila makakabisita ulit dito after so many months kaya miss na miss na ni Rebecca ang nanay at tatay niya. Hindi nga alam ng mga ito na bibisita sila kaya masusurpresa sila for sure. Nag-doorbell ang dalawa at agad namang pinagbuksan iyon ng mag-asawa. "Nay!" Sigaw agad ni Rebecca nang bumukas ang pinto. Gulat na gulat ang nanay niya at tuwang-tuwa pa. "Anak! Rebecca! Anong nangyari at napadalaw ka? Na-miss kita, anak!" maluha-luha pa nitong sagot. "Na-miss ko kasi kayo, Nay. Kaya ito, dinalaw namin kayo ni Grayson. Mabuti nga at pumayag naman siya." "Good evening po, Tita." Bati naman ni Grayson. "Pumasok muna kayo, hijo. Mukhang pagod kayo sa byahe." Pinatuloy muna sila ng nanay ni Rebecca. Naghanda ito ng maiinom para sa dalawa habang nasa sala ang mga ito. Pagbalik ng nanay niya ay may dala-dala na itong tray ng snacks and drinks. "Hindi
"ALEXIS! na-miss kita!" Bungad agad ni Rebecca sa kaibigan. Nang malaman ni Alexis na umuwi ang dalaga ay nagpunta pa rin talaga ito kahit gabi na. At ito nga, naabutanniya pa si Rebecca kasama si Grayson na alam naman niyang siyang nakabili rito. He felt intimidated by Grayson's presence. Ikaw ba naman ang tumapat sa isang mayaman at bilyonaryong tao. Maraming properties, maraming negosyo at malalaking tao. Hindi basta basta. Sa isang mali mo lang ay pwede kang ipatumba. "Na-miss rin kita, Becca. Kasama mo pala si Mr. Lincoln." He sounded a bit disappointed. Hindi naman kasi nabanggit ng nanay ni Rebecca na kasama pala ito ng anak nila. Akala niya tuloy ay masosolo niya si Rebecca ngayon. Hindi naman pala. Sobrang miss pa naman niya ito. "I'll head to the room first," wika naman ni Grayson para bigyan ng alone time ang magkaibigan kahit na labag sa kalooban niya matapos niyang mabitin. He understands how important Alexis is to Rebecca kaya hindi niya naman ipagkakait ang pagkakata
Matindig sinag ng sikat ng araw ang tumama sa pisngi ni Grayson kaya naman napilitan siyang bumangon. Rebecca wasn't by his side when he woke up. Napahilamos siya agad nang mapatingin sa relos niya. It's already half past nine in the morning. "Tsk. Why do I woke up this late in this house?" iritableng bulong niya sa hangin. Usually kasi ay maaga naman siyang nagigising kapag nasa rest house siya. He wondered why ngayon lang siya na-late ng nagising. Baka talagang pagod lang siya kahapon. He went to the sala but no body was there. Kaya naman ang sunod na pinuntahan niya ay ang kusina. There he saw everybody busy. Halos lahat ay nandoon at busy sa paggalaw sa kusina. Agad na napako ang tingin niya sa naglalampungan na sina Alexis at Rebecca habang nagmi-mix ng batter mixture. Napasalubong agad ang kilay niya. He is really annoyed by this friend of Rebecca from the start. "Good morning," tipid at malamig niyang bati sa lahat.Halos lahat ay napatigil sa ginagawa nila. Maging ang nan
Matapos ng buong araw ay nagpasya na ngang umuwi sina Rebecca at Grayson. Ayaw pa sanang umuwi ni Rebecca dahil gusto niya pang mas makasama ang mga magulang niya pero talagang niyayaya na siya ni Grayson pauwi so wala na siyang nagawa pa. He is her boss after all. "Paano ba yan, Tatay. Uuwi na ho kami ni Grayson. Huwag kayong mag-alala ni nanay, babalik ako sa susunod." Paalam ni Rebecca sa tatay niya na nasa sala at medyo malakas na rin ngayon ilang buwan matapos ang operasyon nito. "Ayos lang, anak. Naiintindihan naman ng tatay," sagot naman nito sabay tingin kay Grayson. "Alagaan mo sana at huwag sasaktan itong anak namin, Mr. Lincoln. Ipinagkakatiwala ko ang puso niya sa 'yo. Inalagaan iyan ni Alexis, matalik na kaibigan niya. Sana huwag mong paiyakin." Bilin pa nito na siya namang kinagulat ni Rebecca. Bakit ba sinasabi ito ngayon ng tatay niya? "Tatay naman. H-Hindi naman po siguro ako paiiyakin ni Grasyon," sagot niya naman. "Naninigurado lang naman ako, anak." Puma