How To Escape From His Embrace
(Arzelle POV)
Tinawagan ako ni Xy para ipaalam na kailangan kong pumunta agad sa Araneta Grand hotel. Mag-ayos daw ako. Try to look good nga daw, dahil doon gaganapin ang birthday party ni Gabion.
Tsk around 7 pm magsimula ang party, 8 pm na at sa daan pa lang ako. 7 pm ko na kasi nabasa ang messages ni Atarah about sa schedule tapos natagalan pa ako sa pagbibihis.
Malapit na ako sa Grand Hotel, tanaw ko na ang karangyaan nito at ang liwang na dulot ng mga ilaw sa paligid nito. Pagdating ko patakbo akong pumasok at pumunta sa Event Ground.
Sabi ni Atarah hanggang 10 pm lang daw ang party. Hinanap agad ng mga mata ko ang mga kakilala ko kung sakaling meron!
Maraming bisita! Halos mayayaman, elegante at makapangyarihan. Sabi ni Xyra konti lang daw ang magiging bisita pero mukhang marami talaga. Hindi na nakakapagtaka, kilalang tao si Gabion halos lahat gustuhing mapasali sa birthday party niya mapalap
I Should Leave. This Is Goodbye(Arzelle POV)"Zelle finally, I'm home," boses ni Gabion.Tsk, ang ingay niya na ngayon. Kahit nasa loob ako ng banyo rinig ko ang bunganga niya. Kumakanta kanta pa. Mukhang masaya siya samantalang ako depress!Ilang linggo din siyang nawala dahil sa pinapatayong bagong branch ng Araneta Grand hotel sa medyo malayong lugar. Sa pagkaka-alam ko resort naman ang sunod niyang ipapatayo. He is been very busy.Noong una okay lang na wala siya since alam ko naman ang dahilan at kasama ko naman ang pinsan niya.Mag-isang linggo na rin mula nung umalis si Xyra dito kaya tahimik ang bahay na to biglang naging boring para sa akin.Pero ngayon nakauwi na siya at mukhang miss na miss niya talaga ang bahay. Rinig kong nangangalampagan siya eh. Hindi ba siya napagod? For sure dinaanan niya muna ang kambal bago umuwi dito.
Badly Wants Me Back (Arzelle POV) "Gabion nooooo, ughhh stoooop no! Don't touch me!" Napabalikwas ako nung isang malakas at nakakairitang tunog ng alarm clock ko ang gumising sa akin mula sa bangungot! "No!" Damn. Gumulong ako.Nahulog ako sa kama. Tumama ang likod ko. Arayy, ang sakit ng pwet ko. Haist, nanaginip na nanaman ako. Mag-isang buwan na mula nung umalis ako sa bahay ni Gabion at nakitira sa bahay ni Bernard. Alam ko kaseng hindi niya ako kayang puntahan dito. Pero hindi man lang siya tumawag o nagtext. HAHAHA sira ulo ba ako? Ako ang umalis bakit naman tatawagan niya pa ako? Bakit ako naghihintay ng tawag niya? Para saan? Arghhh kahit na dapat he'll call to ask why I left so I can explain. Explain? Why I have to explain? Tsk nakakainis talaga. Ano ba itong naiisip ko! Wala na akong mapuntahang iba, kundi si Bernard lang talaga. Naghahanap rin ako ng trabaho dahil ayaw kong matigil ang paghuhulog
These Emotions of Love (Arzelle POV) "Sorry for waiting," turan ni Gabion at hinalikan ako sa noo. Nakatayo kami sa gitna ng malawak na sala ng mansion. Kanina ko pa talaga siya hinihintay para kausapin tungkol sa kung ano ba talaga ako para sakanya. Kung anong label ko, kung may label nga ba? Nahihirapan na ako sa sitwasyon ko. Kung servant niya ako bakit niya ako hinahalikan at hinahawakan? Bakit niya ako kinakama? Mag-isang buwan na rin mula nung sinundo niya ako mula sa bahay ni Bernard at bumalik ako sa bahay niya. Ganun parin kami. Ganun parin siya penipwersa ako sa mga bagay iniiwasan ko at ganun parin ako, sa una tatanggi sa huli hahayaan na rin siya, marupok ako pagdating sakanya walang duda. This kind of horrible. If things goes between the two of us this way, tsk I really don't know what will happen to me, kapag nakahanap na siya ng babaeng mamahalin at papakasalan. Saan na ako nun? Ano na ang role ko? Ang lugar
THIS WILL BE THE END OF US (Arzelle POV) Sunday, "Gab, di ka ba papasok ngayon?" tanong ko kay Gabion pagkapasok ko nang silid niya. Himala nga at hindi siya sa silid ko natulog kagabi. Gumulong ito hinarap ako"Nope," sagot niya, hinawakan ang kamay ko at bigla akong hinila papunta sa kama niya. "Next week ka na di ba aalis para paghanda-an ang wedding mo this month, diba?" saad ko. Mapait akong ngumiti pero hindi ko pinakita sakanya. "Yup, ayaw mo ba talagang pigilan ang kasal ko?" Tuluyan niya na akong hinila pahiga sa tabi niya. He kiss my forehead. Sira ulo ba talaga siya, bakit ko naman pipigilan ang kasal kung nakakabuti ito sakanya at sa kambal? "Tsk, I promised not to interrupt and go on your way, right? I'm going to give you my full support," sagot ko pagkatapos ng isang malalim na buntong hininga. "Whatever, but today you have to stay beside me and devote yourself to me," sa
For You, For Me and For Our Love (Arzelle POV) Things between Gabion Araneta and I are finally over. Maybe! Mag-isang buwan na mula noong umalis kami ni Guchi sa bahay ni Gabion. Aaminin ko na sobrang miss ko na siya pate na rin Sina Gaelle at Gale Isn't it pathetic, I'm pathetic narealize ko na mahilig talaga akong tumakbo, tumakas at lumayo na lang kesa harapin ang sakit na dulot ng pagkabigo. Wala rin namang magbabago kung mananatili ako sa tabi ni Gabion mas lalo ko lang sasaktan ang sarili ko. Mas lalo lang akong mahirapang pigilin ang bugso ng damdamin kong nilukob na ng sakit. Habang hindi pa ako masyadong naaawa sa sarili ko kailangan ko na lang lumayo at piliting masanay at tanggapin na wala na talagang pag-asa pang mapasa-akin si Gabion. Narinig kong namove ang kasal ni Gabion at Glenda next three months pa. So what? It doesn't change a thing anyway. Does it matter now? The truth na ikakasal pa rin siya sa iba at
To Hear The Words Of Love From You(Gabion POV)Hindi talaga ako makapaniwalang nandito si Arzelle ngayon sa tabi ko kayakap ko. Is this a dream or what? Ito ang hinihiling ko, siya ang nais kung makasama at nandito na nga siya!Anong ginagawa niya dito? Matapos niya akong iwanan ng walang paalam, sinundan niya ako dito para piliting umuwi ng Cordova City? What's with her? Why so sudden change of her thoughts about me?Anong iniisip ng babae to?"Gab umuwi na tayo. Alam kong gusto mo na ring umuwi, hinihintay ka na ng kambal mo. Bakit ba ayaw mong umuwi kasama ko?" tanong nito haplos ang mukha ko.Napatitig ako sa maamong mga mata niya,"Yon ba ang ipinunta mo dito, ang iuwi ako?" Mahinang turan ko."Gab, pinigilan ko na ang kasal mo pero hindi ko pa alam ang gagawin ko. Pagkauwi natin kausapin ko pa ang kambal at humingi ng tawad sakanila dahil napabaya-an kita. I was supposed to be beside you all the time to take go
You Are My Everything (Arzelle POV) Paguwi namin ni Gabion dito sa Cordova City, nakipagparty muna kami, siya sa mga kaibigan niya at ako sa mga kaibigan ko sumama. Nagkaroon pa ng konting conflict between Aerin and Agus dahil sa isang wrongsent na email, pero ngayon okay na sila. Ngayon kaharap namin ang mommy ni Gabion kasama ang bagong kinakasama nito. Kanina pa kami nagtitinginan laman at walang gustong magsalita. Walang silang balak magsalita. Nakayuko lang ako. Ramdam ko ang pagpiga ni Gabion sa kamay ko na para bang sinasabi niyang "don't worry, relax, it's fine. I'm here". Kanina pa ako tinititigan ng Mommy ni Gabion. Nakakahiya, dapat di ko na pinigilan ang kasal ni Gabion at Glenda. Halatang mahal at mahalaga pa rin kay Gabion ang Ina niya. Alam kong ang inaasahan ni Madam Gabriella na kaharap sana ngayon ay si Glenda. Anong gagawin ko? Gusto ko nang umuwi, di na ako makahinga
To Devour You In Any Ways(Arzelle POV)<><><><><><><><><>"Saan na sila? Nandyan na ba? "Tanong ko kay Gabion, nasa Grand Hotel kami hinihintay ang mga kambal at ang magulang ko. Dito naisipan ni Gabion na makipagkita sakanila dahil na rin sa ambiance na napakapeaceful ng hotel. Bukod pa roon ay hindi pa pwedeng bumyahe ng malayo ang kambal dahil sa immunity vaccine nila last day. Kaya pinasundo na lang ito ni Gabion pate na rin si Mama."Yeah, they're here, come on lets great them," masayang usal ni Gabion hawak ang kamay ko at hinila ako papunta sa kung saan para salubungin ang mga mahal namin sa buhay. Kinakabahan ako sa magiging reaksyon ni Mama kapag makita niyang magkasama na naman kami ni Gabion bukod pa roon ay ang hindi ko pagpaalam ng maayos sakanya nung nagbalak akong puntahan si Gabion sa Mexico! I feel like I'm a bad child. Damn."But Gab, I'm feeling embarrass right now, been a lo