HALOS mabilis lang ang ipinaghintay ni Minnie. Dahil wala pang kalahating oras ay dumating na si Nanay Alicia na namumugto pa rin ang mata.
Agad niya itong nilapitan pagkapasok na pagkapasok pa lamang sa loob ng bahay nito.
"Nay maari ba tayong mag-usap?"tanong ni Minnie.
Natigil naman sa paghakbang ito ng masuyo niyang hawakan sa braso si Nanay Alicia.
"Ano pa bang sasabihin mo, alam mo ba nang dahil sa asawa mo ay kamuntik ng namatay si Hermenio! Magpahanggang ngayon ay naroon sa hospital ang amain mo at hindi natin alam kung babalik pa sa dating kalusugan ito!"umiiyak na sumbat na ani ni Aleng Alicia.
"N-nay sorry po..."hindi na rin mapigilan mapaluha ni Minnie.
"Anong magagawa ng sorry mo! wala! dahil sa nangyari ay paralisado ang kalahating katawan ng ama mo. Sabagay, wala lang sa iyo 'yun dahil hindi mo naman tunay na ama ang asawa ko. Pati kami
NANATILI ang sulyap ni Minnie mula itaas ng bantay-bato. Halos isang taon na rin ang nakararaan ng maipanganak niya ng maluwalhati ang kambal niyang sina Adiole at Aziole.Pawang malulusog at magaganda ang dalawang prinsesa niya."Sis andito ka lang pala, kanina pa kaya kita hinahanap,"nasabi ni Carol sa kanya ng tuluyan itong makapanhik.Agad na pinunasan nito gamit ang likod ng palad nito ang noo nitong pinagpawisan dahil sa pag-akiyat."Baba na rin ako, bakit mo pala ako hanap?"Humarap siya rito."Ipinatawag ka lang ng Papa Hidalgo mo, alam mo naman iyon hindi mapakali kapag nawawala ka ng matagal sa paningin niya."Tuluyan napaupo si Carol sa tabi. Pinagmamasdan din nito ang paglubog ng araw."Ganoon, si Papa talaga."Naiiling si Minnie habang may mapait na ngiti sa labi. Bigla naman ang pagkalungkot ni Carol."Best friend tayong dalawa lamang dito, kaya ayos lang na ilabas mo ang lahat ng totoo mon
PINAGMASDAN nga ni Minnie ang wala pa rin malay na lalaki na nasa kama ng isa sa silid ng mansyon ng Papa Hidalgo niya.Magpahanggang ngayon ay hindi pa rin mapaniwalaan ng babae na muling magpapakita pa ang asawa. Akala niya ay tuluyan na itong naglaho at hindi na magbabalik pa sa kanilang piling.Napalingon si Minnie sa may pinto ng marinig niya ang malakas na pagbukas ng pinto at pumasok mula roon si Alyssa. Kasunod nito ang kakambal ni Aevo na si Aizo. Nasa likuran din ng mga ito ang asawa nitong si Lauren at ang pamangkin na si Elijah."My son! Oh, gosh! so totoo nga narito at buhay pa ang anak ko."Maluha-luha si Alyssa na lumapit mula sa tabi ng hinihigaan ng lalaki na wala pa rin malay. Isang Doctor na ang tumingin sa asawa niya at sinabi naman nitong malayo sa kapahamakan ang asawa niya. Dahil bumagsak lang ito sa lupa, marahil aftershock na rin sa muntikan ng pagkakabundol dito."Yes Mom Aevo his alive, he came back f
UMAKIYAT na nga si Minnie sa baby room ng kambal niyang anak na sina Adiole at Aziole. Naroon na rin si Vonie na napalitan na rin ng pajama."Hello mommy,"salubong nito sa kanya pagbukas pa lang niya ng pinto."Shhhh... baby, be quiet your siblings are in sleep,okay?"bilin niya sa anak."Sorry po Mom, sige po tatahimik na ako. But can you read me a goodnight story?"tanong nito na hinila siya papunta sa hinihigaan nilang mag-ina."Okay baby, gusto mo bang makarinig ng bagong kwento?"tanong ni Minnie na hinaplos pa ang ulonan ng anak."Of course mom, ano pong klaseng kwento?"tanong naman nito."Ito ay tungkol sa isang lalaki na matagal na nawala. Bago mangyari iyon ay may naiwan siyang asawa at mga anak, sa lumipas na araw, buwan at taon ay hindi nagbalik ang lalaki; ang ama ng kanilang tahanan. Ngunit, hindi pa rin naman nawawalan ng pag-asa ang a
KAHIT nanatili na wala pa rin maalala ang mister ni Minnie na si Aevo ay pumayag na itong bumalik sila sa mansyon na tinitirhan nila mula Maynila. "Hindi ko na ba kayo mapipigilan sa pag-alis?"tanong ni Don Hidalgo na sinusundan lamang ang anak sa paglalagay ng mga gamit ng kambal sa isang malaking maleta. "I'm sorry Dad, pero mas makakabuti siguro na bumalik na kami sa Manila para mas madaling bumalik ang alaala ni Aevo,"sagot naman ni Minnie. "Ganoon ba, kung wala na akong magagawa ay sana huwag niyo pa rin makalimutan na pumasyal dito sa Hacienda,"bilin pa nito. Napalapit naman si Minnie sa ama at hinawakan ang palad nito, "Don't worry Papa palagi ho kaming magvi-video calling sa inyo ni Vonie,"pampapalubag loob niya sa ama na napatango-tango naman. Hindi pa rin nawawala ang lungkot sa mukha nito. "Pa... please huwag na kayong malungkot. Pweding-pwedi na
NAKARATING naman sila ng matiwasay sa Manila, bagama't naipit sila mula sa ma-traffic na siyudad ay hindi naman sila na-bored dahil ilang ulit pa sila na nag-stop over sa tuwing magugutom ang mga bata.Kahit paano iyon ang unang labas nila mula ng mabuo ang pamilya nila."Sige na Candy, i-akyat niyo na ang mga bata at bihisan ng damit pambahay. Tatawagin ko na lamang kayo kapag tapos na akong magluto,"sabi ni Minnie sa yaya ni Vonie. Napagawi pa ang tingin niya sa anak ng umakiyat na lamang ito at hindi siya pinapansin. Kahit paano ay nalulungkot si Minnie. Hiling niya balang-araw ay muling bumalik ang pagka-bibo nito."Babe, saan ko ito ibaba?"tanong naman ni Aevo habang bit-bit nito ang mga maleta. Nagulat pa si Minnie sa biglang pagsulpot ng asawa."Ah, sa itaas ilapag mo lang doon, ako na ang bahalang mag-ayos mamaya,"sabi ni Minnie na matipid na nangiti. Mabilis na lumayo siya mula sa pagkakalapit nila ng asawa. Hindi pa rin siya kasi sanay.
KAKABA-KABA si Minnie habang kumakain sila. Halos hindi na nga niya malunok ang pagkain na sinusubo niya. Paano ba naman kasi umiikot pa rin sa utak niya magpahanggang ngayon ang mga sinabi ng asawa niya. "Eat more babe, para hindi ka magutom mamaya." Paulit-ulit iyon sa isip niya, para na nga siyang mababaliw sa pag-iisip. "Is there any problem wifey?"tanong sa kanya ni Aevo. Marahil napuna nitong tamilmil siya sa pagkain niya. Isang ngiti naman ang ipinakita ni Minnie, "Nothing, I'm just tired."Tama iyon ang mas tamang sabihin niya para hindi siya nito kulitin makipag-sex mamaya. Napatango naman si Aevo, "Kung ganoon ay bilisan mo na ang pagkain para makaakiyat ka na babe, ako ng bahala sa hugasin mamaya,"sagot naman ni Aevo. Sa sandaling iyon ay nag-concentrate na lang siya sa kinakain. Matapos nga nilang makpag-dinner ay tinotoo ni Aevo na siyang maghuhugas ng
MAAGANG nagising si Minnie, ngayon ay babawi siya sa asawa niya. Dahil ito ang nagluto ng dinner nila kagabi at siyang naghugas din ng mga pinagkainan nila. Naisipan niyang sa ibang araw na lang siya pupunta sa Salon niya. Bumaba na siya para maghanda ng almusal nila, dahil wala pa rin silang stock ay nagluto na lang siya ng arozcaldo. Pagkain mahirap iyon, ipinagluluto lagi sila ng Nanay Alicia niya noong maliliit pa sila ng mga kapatid niya. Sa muling pagkaalala sa mga ito ay muli na naman naramdaman ni Minnie ng lumukob na lungkot sa dibdib niya. Ngunit mabilis niyang pinalis iyon. Saka na niya dadalawin ang mga ito sa La Buento del Corazon. Nasa Manila na kasi si Monina at may trabaho na rin habang si Mandy ay ga-graduate pa lang naman next year sa kursong Education din. Inilabas na niya ang naturang manok na inilagay niya sa microwave kagabi. Hihimay-himayin niya iyon para manipis ng karne na masa
KASALUKUYAN nagbabasa si Aevo ng mga filed dcument sa kanyang lapatop ito. Halos isang linggo na rin ang nakararaan magmula ng makabalik siya sa office at mga araw na nagdaan ay hindi naman siya nahihirapan. Nakaalalay kasi lagi si Aizo sa kanya, kaya kahit paano ay naging madali ulit sa kanya ang maka-adapt sa trabaho. Isang katok ang narinig niya mula sa pinto ng mga sandaling iyon. Tuluyan siyang sumagot para makapasok ng tuluyan ito. Alam niyang hindi kliyenti ang kumakatok kapag ganoon, kung hindi ang Lola Saifa o Ghad ay si Aizo naman. Hindi nga siya nagkamali dahil ang huli ang sumungaw sa may pinto. "Hello V, tapos ka na ba sa ginagawa mo?"tanong nito na tuluyan pumasok sa loob ng opisina niya. "Yeah I'm barely finishing, bakit may kailangan ka?"balik-tanong niya sa kakambal na nanatiling nasa monitor ang pansin. Hindi man la