Chapter Thirty Nine

 NANGINGINIG pa ang kamay ni Minnie nang iabot niya iyon sa binata, upang alalayan siya sa pagbaba. Mabilis na mabilis pa rin ang pagtahip ng tibok ng puso niya.

"Your hands are cold and you look so pale too what's the matter?"Aalalang puna ni Aevo kay Minnie. Idinantay pa nito sa pisngi niya ang palad. Dama ng babae ang init na nagmumula roon, kahit paano ay napawi ang pagkatensyon niya.

"K-kinakabahan ako A-Aevo, i-ihatid mo na lang ako pauwi, pasensiya na talaga,"anas ni Minnie. Kumapit na siya sa braso ng binata.

"Sige, tara na."Pag-aya ni Aevo at muli siyang inalalayan. Ngunit hindi pa sila nakakahakbang ng pumailanlang ang masiglang tinig ng Lolo nito.

"Apo! Siya ba ang tinutukoy mo. Mabuti naman at sa wakas napapayag mo na siyang pumunta rito,"magiliw na salubong nito sa kanila na hindi inasahan ni Minnie na mainit ang magiging pagtanggap sa tahanan ng mga ito.

"Halik