CHAPTER 27

Nagsimula ko nang maramdaman ang pagkapagod habang patuloy pa ring tumatakbo sa abandonadong lugar na ito. 

Sa hindi inaasahan, mayroong kung anong humila sa braso ko dahilan para mapatigil ako. Mariin akong napapikit. Hindi ko kilala kung sino ang humila sa akin.

“S***a ka. Anong ginagawa mo dito?!”

Marahan kong ibinukas ang mga mata nang marinig ang isang pamilyar na matinis ang boses.

Kay Cindy ang boses na iyon. Nakakunot ang noo niya nang titigan ko siya sa kaniyang mukha.

Mariin akong napalunok.

Anong ginagawa niya dito?

Awtomatikong bumukas ang bibig ko. “Anong ginagawa mo rito, Cindy?” Nagtatakang sambit ko, bahagya pa akong napakamot sa ulo.

“Mayroong guwardyang nagmamatyag sa ‘yo sa mansyon pa lang kaya napag-desisyunan kong sundan kayo.” Binitawan niya ang braso ko mula sa mahigpit na pagkakahawak niya.

Nanatili akong nakatulala sa kaniyang mukha. 

“Pero, hindi ba't galit ka sa ‘ki–”