Mariing pumikit si Hendell at tahimik na nakiramdam. Right there and then, she knows she is in danger. She's thinking of fast options para malusutan niya ang dalawang lalaking unti-unting lumalapit sa kinaroroonan niya.
Palakas ng palakas ang mga yabag. She's silently praying that someone will appear and distract them from going where she's hiding. But the probability is low. Kaunti lang ang nagdadaan sa likod ng bar at kung mayroon man, baka wala lang ding pakialam. "Lumabas ka riyan kung ayaw mong masaktan," ani ng isang lalaki. Rinig na rinig niya ang malakas na tibok ng puso niya lalo na noong marinig niya ang tunog ng pagkasa ng baril. Strangely, a year ago, she was waiting for this scenario to happen. She wanted to die in a gunshot, a dramatic gunshot. But that was before when she has no reason to live. Punong-puno ng takot ang kaniyang puso dahil ayaw niyang magtapos ang buhay niya na maraming katanungan. Marami pa siyangIt is hard to turn the page when you know someone won't be in the next chapter, but the story must go on. The story must go on with or without that someone. You need to live your life the same way you live it before that someone came. You have to restart and regain yourself, again and again, kahit sobrang hirap.But seeing that someone who walks out of your life, once again trying to make you feel left behind, is another level of pain and anger. Pain because of their presence and anger because of that pain of their presence.She clenched her fist and keep a straight face. He, on the other hand, projects a boring look. Ilang segundo rin silang nagtitigan nang may umalingawngaw na malakas na tunog mula sa gate ng bahay niya. Nilingon niya ito at nakitang nakakunot ang noo ni Tres habang sapo-sapo ang ulo nito. Nabangga nito ang gate niya at mukhang napalakas ang impact. She swallowed the lump on her throat and decided to walk away from Harken. Hindi pa
Huminga nang malalim si Hendell bago sumandal sa backseat ng sasakyan ni Harken. Katabi niya si Tres habang si Marcio naman ay nasa passenger seat katabi ni Harken na siyang nagpresintang magmaneho. Habang bumabyahe ay tahimik lang sila, walang gustong magsalita.It's very awkward. Tila naubusan silang lahat ng sasabihin.Nang makarating sa coffee shop ay nauna na siyang bumaba ng sasakyan at dire-diretsong pumasok para maghanap ng mauupuan. Naramdaman niyang nakasunod sa kaniya si Tres na marahil ay napapansin ang pagkailang niya. Who wouldn't? May isang taong biglang dumating na parang walang nangyari. Ano sa tingin nito ang magiging reaksyon nila? Niya? Mag pa-red carpet? Mag pa-confetti?Hindi madali para sa kaniya na makasama o ni tingnan ito. But for the sake of her pride, she will try to endure him for now. Ayaw niyang magmukhang kawawa at affected dahil mukhang ito ay wala nang pakialam sa nakaraan nila.&
Hendell fixes herself. After so many pushes and pulls, she decided to go out and pretend everything's fine. Kailangan niyang ipakita ang bagong katauhan na binuo niya magmula noong araw na dinurog siya ng paglisan nito. Ang bagong Hendell na walang pakialam sa mga bagay bagay, matapang, at masaya.Masaya. What a word. Though it's a lie, she needs to put on a good show. Maisalba man lang niya ang inapak-apakang pride.Malapad ang ngiting bumalik siya sa pwesto nila. She shrugged off all the negative emotions and sat as if nothing happened."Where were we?" tanong niya at maingat na inangat ang baso ng caramel macchiato na inorder sa kaniya ni Harken. When she tasted it, she felt the sudden urge to hark back to the past but she immediately shut it off. Walang dahilan para gawin niya iyon.Tres answered her, "Ang layo na ng topic, Henny. Baka hindi ka na makahabol.""Ano nga kasi?" pangungulit niya. 
Hendell grab a cold lime drink and sat on the edge of the table. She's still cannot believe that she got the job. Monica just asked her random, unimportant, and non-job-related questions and the next thing she knew, she's already hired. Everything about it was suspicious. She can't just stand there and poof! She's hired.Nakapagtataka talaga iyon. Hindi kaya may balak siyang bawian ni Monica dahil sa nangyari noon? But she can't let her doubt reign this time. She lived for almost all her life doubting all things that concerned about her. This time, taking risks with a wide vision of negative possibilities rather than expecting a good outcome will be a better choice.She sighs, at least ngayon ay may trabaho na siya. Iyon naman ang importante sa lahat.Napatingin siya sa buong paligid ng kaniyang bahay. Maraming mga taon ang nagdaan, halos walang pinagbago, luma at wala pa rin itong buhay. Hinawakan at dinama niya ang magaspang
Slip of the tongue.Or maybe it came from her insides.But good thing, hindi nito narinig. Dapat ba siyang malungkot dahil hindi nito narinig ang sinabi niya? O maging masaya dahil hindi siya tuluyang isinuplong ng sarili niyang bibig?"What? Hindi ko masiyadong narinig 'yong sinabi mo," sabi ni Harken at unti-unting lumapit sa kaniya. Bigla siyang nanigas sa kaniyang kinatatayuan. Something's pulling her closer to him but her body refuses. She doesn't want another propinquity situation that might lead her to do something stupid that she surely will regret.She gathered everything she has before she totally lost all of it. "Wala. Just never mind," she said while trying to convince herself that the noblest thing to do is to draw a distance between the two of them. Because he changed. He seemed like an entirely different person all of a sudden.Harken doesn't love her anymore. If he still does,
Naiiling na napatingin si Hendell sa dalawa niyang ka-opisina. Parehong broken-hearted ang mga ito dahil sa kani kanilang mga karelasyon.They looked helpless and hurt. Why do people always enter love hopeful but exiting with a broken heart?"Iyan kasi ang napapala ng mga naniniwala sa forever," pairap na bulong ni Monica. Snack break nila at magkasama silang kumakain sa cafeteria. They really became close all of a sudden. It was like a deal that they both signed up with a willing heart. Strangely, to a person who's mean and only knows herself, Monica is good and fun to be with.She chuckles, agreeing to what she had said. "I can't believe I went through that same process. Sa tingin ko hindi lang sinasabi nila Marcio, pero mukha siguro akong ewan 'non."Natigil sa pagsubo ng pagkain si Monica, mukhang nakuha niya ang buong interes nito. Oh crap! Oo nga pala! Hindi niya pa naikuwento rito
Hendell clicked the send button.Nakangiti siyang sumandal sa pader ng kaniyang kuwarto. Halo-halo ang mga bagay na tumatakbo sa isip niya at isa na doon ang mensaheng ipinadala niya kay Harken.She's using his guilt to get even. Hanggang ngayon ay dinidibdib pa rin nito ang nangyari noon kaya gagamitin niya iyon para unti-unti itong sirain. Hindi niya alam kung blessing ba 'yong pagkakalasing noon ni Marcio at aksidente nitong naikuwento ang nangyayari sa pamilya ng mga ito. She suddenly had an idea. And that is, ruin him with his own guilt.She'll make sure that in this game, she will going to win no matter what it takes.Iginala niya ang kaniyang paningin at bumuntong hininga. She came a long way to reach this point of her life that she don't want anything anymore except Harken's misery. If that's the only way she could be happy and totally move on to him, she will do it willingly in a heartbeat. Napapa
Pinulot ni Hendell ang nagkalat na dahon sa labas ng kaniyang bakuran. Alas sais pa lang ng umaga at sobrang lamig ng paligid dahil papalapit na ang pasko. Napahinto siya sa napagtanto. Pasko. Oo nga pala, pasko na. The time of the year where it's supposed to be fun and celebrated with family and loved ones but she's very lucky enough to have none. Insert the sarcasm.Mapait siyang ngumiti. Iniisip na lang niyang lilipas din naman ang mga araw. Lilipas din ang pasko. At sa paglipas 'non, hindi na niya mararamdaman ang pangungulila."I told you, I am not going back there!"Mula sa mga dahon ay nabaling ang atensiyon niya sa kalalabas lang na si Harken. He is holding his phone at mukhang mag kinakausap ito. Plus, he looks very mad.Harken walks back and forth with a close fist. "What else? I don't know what they're up to. Ako 'yong naagrabyado, hindi sila," anito sa galit na tono. Nakita niyang ibi