Chapter 28: Away

Magaan ang pakiramdam ko nang magising kinabukasan, na tila ba nasa alapaap pa rin ako. Kahit hindi ko na naabutan pa si Stephen ay ayos lang. Inasahan ko naman ng maaga ulit siyang aalis.

Nakangiting nag-inat ako, bago tumayo at dumungaw sa bintana. Magiliw kong binati ang mga mafia guards na nakabantay sa labas ng mansyon.

"Good morning!"

Napaangat naman sila ng tingin sa 'kin bago napatungo. "Good morning, Madame."

Napailing na lang ako nang dahil sa kapormalan nila. Umalis na ko mula sa pagkakadungaw sa bintana at mabilis na nag-asikaso. Bago tuluyang umalis ay pinuntahan ko muna si Manang Belen na abala sa pagdidilig ng mga halaman sa hardin.

"Mukhang masaya ka ata ngayon, ah? Sana ay palagi kang ganyan na nakangiti." Kinuha niya ang kamay ko at marahan 'tong tinapik.

Napatango naman ako. "Kaya nga po, eh. Sabay po ulit tayong kumain mamayang gabi, hah?"

"Ikaw talagang bata ka. Sige na at baka mahuli ka pa sa klase."

Bumaba naman ang tingin ko sa suot na relo. Kalahating oras na