Yukizia Veronica Point Of View
"Jade?" Hindi makapaniwalang tanong ko, ng makita ko kung sino ang nagsalita kanina.Akala ko naman kung anong meron sa mga lalaling nakaitim si Jade lang pala, ganu'n ba siya ka-sikat para palibutan ng mga alalay kapag lumalabas? Tsk! Ano bang meron sa kaniya at ganiyan siya?Anong ginagawa niya rito? Hindi ba nasa Italy rin siya paano siya nandito sa Pilipinas at sa Buena Tiero pa, don't tell me isa siya ang board members? Oh my! Bakit hindi sinabi ni Mommy? Oh god! Bakit ba kasi hindi ako nag research kagabi kong sino ang mga meyembro ng Buena Tiero? Oh my god!"The one and only. Tsk. You look hot and stunning as always Zia," He said staring at me from head to toe while caressing his chin like a pervert. This is what I hate on him, kung makatingin sa akin ay parang wala akong saplot. Maglaway siya dahil hangang tingin lang ang kayang gawin."I know right," I proudly answer and raise my eyebrow to him.Yukizia Veronica Point Of View"Ow, hindi ko akalain na ganu'n mo ako na miss para tawaging baby..." Malamig kong sabi at ngumisi ako kay Thyme na may gulat sa mukha."Who is she?" Rinig kong tanong ng babaeng katabi ni Tristan kay Thyme."H-hey! That's not what I mean," Defensively Thyme said.Lumapit siya sa akin at hinalikan ako sa pisngi, it's he's really him?Feeling close? Samantalang sila Tahnna makulit hindi ginawa sa akin 'yon tapos siya na matalas kung makipag-usap noon may pa-kiss pang nalalaman. Tsk."It's nice to see you again, Yuki." He sweety said to me and he winked.Narinig kong nag fake cough sila Tahn may sumipol pa nga na para bang nang-aasar."I'm not comfortable here, get this baby now." Napatingin ako kay Tristan ng marinig ko ang nakakirita niyang boses.Parang hindi maipinta ang mukha niya habang pinagmamasdan ang baby na hawak niya, iyon bang ingat na ingat siya na hindi mapalagay. "Damn! Don't cussed Moron!" Galit na sabi ni Thyme kay Tristan at naglakad siy
Yukizia Veronica Point Of View"Subukan mong hindi sumunod baka gusto mong matikman kung gaano ako kasabik sayo." Malamig niyang sabi ng akmang pipindotin ko na ang ground floor button ng elevator.Sabik? Wow! Ang kapal talaga ng mukha niya.Naiinis na sumunod ako sa kaniya palabas ng elevator, ayaw ko naman na gawin niya ang sinasabi niya, hindi ako papayag."Wag mo akong tinatakot, Mister Sandoval. Dahil hindi ako natatakot sayo. Ano bang gusto mo ah?" Inis kung tanong sa kaniya ng huminto ako sa paglalakad. Huminto rin siya pero hindi siya humarap sa akin kaya likod niya ang kaharap ko."Gusto mong malaman kung bakit ka pinakasal sa akin ng Lolo mo? Kaya sumunod ka na lang sa akin kung gusto mo." Malamig niyang sabi at inilagay sa bulsa ang dalawa niyang kamay bago nagsimulang maglakad papunta sa pintuan, hindi ko alam kung saan ito patungo pero ang alam ko ay nasa rooftop kami."Hindi bali na, hindi ako interesado sa kung ano
Yukizia Veronica Point Of View"Move here beside me," Hinila ako ni Tristan papalapit sa kaniya, habang binubuhay ang makina ng sasakyan."W-wait, ang mga kasama—""Think yourself before others, damn it! Hurry up, wear a seatbelt and cover yourself!" Inis na sabi sa akin ni Tristan at ibinato sa backseat ang helmet na ipinatong niya kanina.Nagmamadaling lumipat ako sa katabi niya at nanginginig na sinuot ko ang seatbelt.*Bang* *Bang* *Bang*"Ahhh!!" I scream ng nakarinig ako ng putok ng baril at tumatama iyon sa Van na sinasakyan namin ni Tristan."Yuko!—Fuck! Fuck! Fuck!" Rinig kong mura ni Tristan habang minamadali na makaalis ang Van na sinasakyan namin.Oh my god! Sinunuod ko naman ang utos ni Tristan yumuko ako at tinakpan ko ang tenga ko dahil hindi ko na kayang makarinig ng putok ng baril para akong mababaliw sa takot na nararamdaman ko, ayaw ko na, ano bang nangyayari bakit nila ako gustong makuha? Anong kailangan nila sa akin? Ayaw ko na! "Tama na please..." I murmured as
Veron Ferrer Point Of ViewI'm lying-in my bed while waiting to Zia it's been late she's still not around, what happening to her she most be her cause hindi naman magtatagal ang meeting na 'yon.Baka naman namamasyal lang siya? Tama namamasyal lang siya dahil bago lang ulit siya rito sa Philippines at sa limang taon na hindi siya umuwi rito marami na rin ang nabago sa Manila. Kung namamasyal naman siya ide sana tumawag na siya sa akin para hindi ako nag-aalala ng ganito sa kaniya. Hindi kaya may nangyari hindi maganda sa kaniya?Napahawak ako sa dibdib ko ng maisip ko ang bagay na 'yon nilukob ako ng takot at kaba. Hindi! Hindi siya mapapahamak dahil may kasama siyang body guard at ang driver kung may hindi magandang nangyayari sa kaniya kanina pa sana ako tinawagan ng mga bodyguard niya. Hasyt! Para matigil itong pag-iisip ko tatawagan ko na nga lang siya, hindi ko maipaliwag kong ano itong nararamdaman ko kay Zia mula ng makita ko siya parang h
Yukizia Veronica Point Of View"Oh siya kumain na muna kayo, mukhang gutom na kayo sa layo ba naman ng nilakad niyong dalawa." Sabi ni Aling Tes."Oo nga naman, pag pasensiyahan niyo na at ganito lang ang pagkain namin rito." Sabi naman ni Mang Nestor ng ilapag niya sa mesa ang plato na may lamang inihaw ng tuyo.Si Aling Tes at Mang Nestor ang mag-asawang may-ari ng kubo, buti na lang at mababait sila hindi sila nag-alinlangan na patuluyin kami ni Tristan. Pagkadating namin ay nilinisan at ginamot ni Aling Tes ang sugat ko, malaki ang hiwa dahil naapakan ko ang matulis na sanga pero hindi naman malalim."O-okay lang po," Magalang kung sabi sa kanila habang ang katabi ko naman ay hindi maipinta ang itsura habang tinitingnan ang pagkain sa hapagkainan, tuyo, sariwang kamatis na ginisa sa tinapa na mayroong sili. Pagkaing bukid to be exact. "Oh siya, kumain na tayo." Sabi ni Aling Tes at inabutan ako ng dalawang plato kaya inilapag ko ang
Tristan Charles Point Of ViewNakatitig ako sa kisame habang nakahiga sa kama na gawa sa flay wood, sa tabi ni Yukizia. Kahit ayaw niya na nagtabi kami wala siyang magagawa dahil nakahiga na ako. Ewan ko kung anong nanyari sa kaniya na bigla na lang siyang sumigaw at umiyak ng umiyak buti na lang hindi nagising ang mag-asawa. Naalala ko tuloy ng panahong may sumugod sa mansion ni Tanda, kami lang ang nasa bahay, she's so scared and cried a lot on my fucking should because of what she saw, and now it's happened again. Is she crying about what happened earlier?Tsk! Hindi ako comportable sa position ko iniisip ko pa lang nakatabi ko siya pakiramdam ko nag-iinit na ang katawan ko. I admit nagulat ako ng makita siya sa office, hindi ako makapaniwala na nasa harap ko sa kaniya, she's different and I can see in her suit. Damn! She's more than beautiful, gorgeous, hot and attractive than before! I can't take off my eyes on her, damn it!I'm freaking mad
Tristan Charles Point Of View"Maraming salamat po Aling Tes at Mang Nestor sa pagpapatuloy niyo sa amin, hinding-hindi ko po kayo makakalimutan kayo ang hero ko! Kasi kung hindi dahil sa inyo wala kaming matutuloyan kagabi," Masayang sabi ni Yukizia, kung maka-hero akala mo naman sila ang nagligtas sa kaniya tsk!Ako kaya ang nagligtas sa kaniya kahapon tapos ni salamat wala akong narinig mula sa kaniya. Damn it! "Ano ka ba Hija! Walang ano man 'yon isa pa wala kaming na gawa sa inyo kung meron man 'yong ay nabigyan namin kayo ng maayos na mapapahingahan," Sagot naman sa kaniya ni Tes at hinawakan ang kamay ni Yukizia."Anong wala lang po 'yon? Para sa akin ay malaking bagay 'yon isa pa. Ang sarap po ng ulam na luto gusto ko ulit matikman." Ngumiti siya kay Tes, napairap naman ako sa hanggin. Daming satsat gusto ko ng makalayas sa lugar na 'to."Matuto ka munang kumain ng naka-kamay, dami mong alam..." Bulong ko sa sarili ko pero napalingon sa akin si Yukizia na masama ang tingin."
Yukizia Veronica Point Of ViewOo nakarating na ako sa bahay, actually kakarating ko pa lang ngayon, kakapasok ko pa lang sa gate at nakita kong masaya ang guard namin na makita ako.Naglakad na ako papasok sa loob ng bahay dahil gusto ko ng makita ang mga anak ko isang araw ko na silang hindi na kikita at miss na miss ko na sila ng sobra, paniguradong nag-aalala na sa akin si Mommy. Sana naman ay magaling na siya ngayon. At isa pa gusto ko na rin magpahingga ng maayos dahil sa sobrang pagod dahil kung saang lugar ako napunta.Nagabihan ako dahil sa wala akong dalang pera naghanap pa ako na pwedeng mapagsanglaan ng suot kong alahas buti na lang at hindi nawala ang mga hikaw ko kaya ibininta ko na para lang may ipamasahe ako sa bus papuntang Manila, laking pasasalamat ko na pang sa Jeepney driver na hindi na ako siningil ng pamasahe ibinibigay ko sa kaniya ang kwentas ko pero ayaw niyang tanggapin dahil sobra naman 'yon."Hindi ba sinabi ko na hana