Chapter 23.3

Kinabukasan ay maagang nagising si Claire at maaga ring pumasok. Nagbabakasakali siya na pansinin na siya ni Zayne o di kaya ni Zekiel at pabalikin siya sa trabaho.

Nag asikaso muna siya nang mga papeles na andodoon hanggang sa dumating si Zekiel kasama ang anak nito. Agad siyang ngumiti at tumayo upang batiin ang dalawa.

“Good morning Sir, Good morning Zayne!”

Malaking ngiting sabi niya sa dalawa ngunit parang bingi ang mga ito na walang narinig na nagpatuloy sa paglalakad papunta sa office.

Nanghihinang napaupo si Claire sa upuan niya at tumulo ang luha niya kasabay ng pagkawala nang ngiti niya sa labi. Agad niyang ipinilig ang ulo dahil naiintindihan niya na galit pa ang mga ito sa kaniya. Bibigyan niya muna nang oras ang mga ito.

Ngunit ang oras na ibinigay niya ay umabot na nang halos isang linggo, paulit-ulit na nangyayaring dumadaan ang mga ito at paralamang siyang hangin. Hindi na niya kaya, hindi na niya kinakaya.

Sa tuwing nilalagpasan lamang siya nang mga ito lal