Umupo ako sa swivel chair ko, pinirmahan ko ang mga papeles na nasa mesa ko, habang naghihintay kay Ramon.Bumukas ang pintuan. "Mr. Devilla is here, SIR!" Sambit ng sekretarya kong ubod ng sungit. Talagang pinagdiinan pa ang salitang 'SIR'."Sige, papasukin mo." sabi ko sa kanya na di siya tinitignan. Abala kasi ako sa mga papeles na nerereview ko at pinipirmahan ko."Sir, ito na po lahat." Diretsong sambit ni Ramon ang PI ko. Inilagay nito sa mesa ko ang isang folder, kinuha ko naman ito.And I open it and scan it. Tumango-tango ako. "Good job, Ramon. Just wait the digit. I'll send it to you by afternoon." sabi ko dito."Thank you, Sir." Pagpapasalamat nito. "Aalis na po ako." paalam nito sa akin."Wait, Ramon. May ipapagawa pa ako sa iyo." sambit ko dito."This is Samantha." Ibinigay ko ang larawan sa kanya. "I don't know her last name. I just meet her kanina lang and I didn't ask mom. Hanapin mo kung sino, kung ano ang background ng babaeng yan, at kung ano ang kaugnayan niya kay
NANDITO NA kami sa bar. Tipsy na ako, kanina pa kasi ako inom ng inom. Gusto kung maibsan ang sakit na nararamdaman ko. Nagpakatanga ako sa lalaking ni katiting ay walang gusto sa akin.Bakit pakiramdam ko ay mangyari na ito noon? Bakit parang pakiramdam ko ay---- ewan, di ko na maalala."Hinay-hinay lang, girl." pigil sa akin ni Carla."No, hayaan n'yo ako. Ilalabas ko lang ang mga hinanakit ko. He is a jerk. Ang gago niya at ako naman si tanga. I believe in him. Kahit di niya sabihin. I assume na our feelings are mutual. Pero," umiyak ako. "Ako ang nag mukhang tanga." umiiyak kong sambit. Inisang lagok ko ang alak."Enough, Abby, your getting drunk. Baka di ka na makauwi n'yan." pigil sa akin ni Chiennie."Hayaan nyo muna ako please. I'll stop, if I can't." Umiiyak kong sambit.Kaya hinayaan nila ako. Iinumin ko na sana ang alak na nasa baso ko ng may pumigil dito."Enough of this." seryoso niyang sambit. Inagaw nito ang baso mula sa kamay ko.Nginisihan ko ito. "Isiah. Ang boss kon
NAPAPITLAG ako ng may biglang umakbay sa akin. Akala ko na kung sino. "Oh, bakit nakabusangot ang mukha mo?" tanong nito sa akin." Di ko siya sinagot, nanatili akong tahimik. "Amber," tawag nito sa akin. Iniharap niya ako sa kanya. Hiwakan nito ang aking mukha at pinatakan ng halik ang aking labi. "Ang sweet talaga! Kung wala lang sanang nakita kanina, baka kinikilig na ako!" pagpaparinig ni Carla. "What do you mean, Carla?" tanong ni Isiah dito. "Ask, Amber." sabi nito, lumingon sa akin si Isiah. "What did you see?" tanong nito. "Sino iyong kasama mo kanina?" tanong ko dito. Nanigas ito sa tanong ko. Di iyon nakaligtas sa akin. "Ano ka ngayon, playboy!" parinig ulit ni Carla. "Wala iyon, may tinanong lang!" umiwas ako ng tingin. "Tinanong? I saw you kissing her. Di lang ito ang unang beses na ginawa mo ito, Isiah! I always saw you. Lagi kitang nakikitang may kasamang babae." sabi ko dito. Di ko mapigilan ang lumuha. Araw-araw ko na lang nakikita si Isiah na may kasamang ib
NANDITO ako ngayon sa kwarto ko, dahil nga kaming dalawa ni Isiah ang dadalo sa isang party na sinasabi ni Papa ay nag-ayos na ako.Agad kong naglagay ng make-up sa aking mukha. Dahil marunong na ako ay di ko na kailangan nang tulong ng isang make-up artist. Bumukas ang pinto ng aking kwarto at inuluwa noon si Mama.Ngumiti ito sa akin at agad akong nilapitan."Kay bilis talaga ng panahon. Noon, karga-karga pa kita. Hili-hili sa bawat tulog mo. Ngayon, kaya mo ng mag-isa nang walang tulong galing sa akin," madamdamin nitong sabi sa akin.Niyakap niya ako mula sa likuran. "Sana ay wag kang magtampo sa amin ng Papa mo, anak. Ang ginagawa namin ay para na din sa inyo.""I know, Ma!" sang-ayon kong sambit dito. Kailangan kong sumang-ayon, para di humaba ang usapan naming dalawa."Isiah is waiting you downstair," sabi sa akin ni Mama.Ngiti lang ang tanging naisagot ko dito. Dahil tapos na din naman ako ay kailangan ko nang bumaba para puntahan si Isiah. Agad akong lumabas sa kwarto ko at
LUMIPAS ANG ilang araw. Di na ako nag-approach kay Isiah. Dahil kung ipagpapatuloy ko ang pakikipagmabutihan sa kanya ay baka masaktan na naman ako."Pack you things. Amber." Nagulat ako ng biglang pumasok si mommy sa kwarto ko. Di kasi kami magkasama sa iisang kwarto ni Jane. Nagmamadali ito, na para bang hinahabol."Why, Mom?" takang tanong ko sa kanya. Ako man ay natataranta na rin, bakit yata biglaan."Just pack your things and we will leave." Nagtataka man at agad akong tumalima. Inilabas ko ang maleta ko at isinilid ang mga importante kung damit at mga gamit.I don't know what happened. But, I still obey my mother. Pagkababa ko sa hagdan ay kumpleto kaming lahat. May maleta din na hawak si Jane gayon din si Althea. Even, Kuya Andrew. Ano ba ang nangyayari?"What happened, 'pa?" Kuya Andrew ask. But papa didn't answer. He is busy, bakit may nakikita akong takot sa mukha ni papa?"Mauuna na kayo ng mga bata Rhea," saad ni papa, kay mama. "But, what about you!" nag-aalalang saad
NAPABALIKWAS ako nang bangon. Nasaan ako? Agad kong inilibot ang paningin ko at nakita ko si Margaux.Bakit nandito itong batang ito dito. Kwarto to ni Isia. Bakit nandito ako? Tinignan ko ang orasan. It's 5 o'clock"Your awake Abby," sabi sa akin ni Isiah. Kumunot ang noo ko. Inirapan ko siya.Naalala ko na lahat. Bakit ang tagal kong nakalimot. Tinignan ko siya na may panglilisik sa mata."I'm not Abby, I'm Nathalie Amber De Luca," seryoso kong sabi dito.Nanlaki ang mga mata nito. Pero namungay agad iyon."Good to know that you're back," malamig na sabi nito sa akin.Tumayo ako at naglakad palabas. Nilampasan ko siya. Pero agad na bumalik ng may maalala.I slap him hard. "Para yan sa pasakit na ibinigay mo sa akin." I slap him again. "Yan, para yan sa pag papaasa mo ulit sa akin, na ako lang at wala ng iba." I give him a couple slap. "Yan, para yan sa lahat-lahat," umiiyak kong sabi dito."Mabuti na rin at di natuloy ang kasal natin. Baka di ko kayanin. Good luck Isiah." Tinalikur
NASA MALALIM akong pag iisip nang pumasok si Chiennie. "Totoo ba, Isiah… na alam na niya?" tanong sa akin ni Chiennie. May pag aalala sa boses nito."Oo, at di ko alam kung sino ang naglagay no'n sa schedule ko. Kaya ayon nabasa niya."Napabuntong-hininga ito. "Dapat din namang malaman niya iyon. Mas lalo lang iyon masaktan pag di natin sinabi sa kanya.""Alam ko, pero sana di ngayong kaaga, ngayon pa na bumalik na ang mga ala-ala niya," sabi ko dito.Napatakip ito ng bibig. "Oh my, really, is it true Isiah? Talaga bang bumalik na ang mga ala-ala niya?" May saya at galak sa boses nito. Napangiti na lang ako. "Carla, Ruby need to know this. Those bitch, will be happy, if they know this. I can't wait, Isiah," Ngiti nitong saad.Alam kung masaya ito, dahil nasa mukha at boses nito. Pero marami pa ring gumugulo sa aking isipan. Isa na doon ay si Amber. Pero tuloy pa rin ang plano. Kahit anong mangyari. I'll continue this, para matapos na ang lahat.Agad din itong bumaling sa akin. "Bukas
NANDITO ako ngayon sa table namin ng pinsan kung si Niccolo, kanina pa kami dito."Ladies and gentlemen a very pleasant evening to all of you. Let me introduce you. Mrs. Danica Stuart." Pakilala ng emcee sa ina ni Isiah. Bakit bigla kang nag iba tita? Di ka naman ganyan dati. Nakita ko na ang mommy nila at di sila magka build. Si Tita Danica ka ba talaga? Oh, ibang tao ka. Sino ang babaeng ito at bakit kailangan pa niyang magpanggap na ina nila Isiah."Good evening, everyone!" Kahit ang tinig ay magkaiba. "A pleasant evening to all of you." Sweet voice ang ina ni Isiah, pero ito. Magaspang. "Thank you na dumating kayo sa engagement party ng anak kung si Isiah," nakangiting saad ng ina ni Isiah. "Enjoy the night, everyone," sabi nito. Bago bumaba sa entablado."Banyo lang ako, Nic." Paalam ko kay Niccolo.Niccolo POVAGAD kung kinuha ang aking telepono at tinawagan ang isa sa tauhan ko."Okay na ba ang lahat?" Kausap ko sa kabilang linya. Akala mo siguro, Amber na di ko malalaman na b