Share
Chapter Twenty five
Sandra's Point of View
“Another transaction?” nakataas kilay kong tanong kay Vyle. Ngunit derederetso lang ang paglakad nito papasok sa driver seat, ako naman ay umupo sa passenger seat. Bakit ba kase ito ang nakasama ko? Ang dami-dami namang iba. Ni-hindi man lang n'ya sagutin ang tanong ko.
Agad naman s'yang nag maneho ng tahimik. Napangiti naman ako at saka nagtanong. “ Still angry? Ilang araw na ang nakakalipas nang sinagutan ka ng isang Castiello. Hanggang ngayon, nagtitiim bagang ka pa rin. Malakas ba ang impact ng sinabi n'ya sa'yo? ” Napahinto s'ya sa pagmamaneho at tinignan ako ng masama. Nakipagtitigan naman ako.
“ Did Maximilian Castiello trust her daughter? ” taas kilay nitong tanong saka sumeryoso ang muka bago ibinaling ang paningin sa manibela habang nilalaro ito ng daliri n'ya na animo'y naghihintay sa sagot ko.
Related chapters
Castiello Chapter Twenty six
Sandra's Point of ViewNakasakay kami sa kotse ngayon. Nasa passenger seat ako at nasa likod ko naman ang lalaking si Lance.I thought Vyle will kill this person. Ngunit hindi pala.“ Bakit pa nga pala ako sumama sa'yo eh kaya mo namang pala mag-isa. ” Akala ko rin ay mapanganib at armado ang pupuntahan namin. Hindi pala, sa halip ay isang lalaki lang na bumabatak ng droga sa bahay n'ya.Napalingon naman ako sa likod kung saan nakatali ng mahigpit ang kamay ni Lance at nakabusal ang bibig. Ngumiti naman ako sa kaniya.“ So? Magkano ang ibinigay sa'yong pera para Manahimik at magtago ka? And did you think na hindi ka namin mahahanap? Iba yata kumilos ang Castiello, ” wika ko sa kaniya bago inalis ang tela na nakabusal sa bibig n'ya. Binigyan naman n'ya ako ng masamang tingin.&
Castiello Chapter Twenty seven
Alice's Point of ViewPababa ako ng hagdan nang nakasalubong ko si Alex na may suot na seryosong muka. Napa-angat naman ang paningin n'ya sa akin kaya napatanong ako.“ Why are you staring at me? ” Nakatingin lang s'ya sa akin at para bang sinusuri ang muka at suot ko. Wala namang problema sa suot ko since na naka- leggings lang ako at naka-plain na white t-shirt at bukod sa maliit na shoulder bag na nakasukbit sa akin. Nakalagay lang naman dito ang cellphone at wallet ko. At isa pa nagdadali-dali rin ako. Nakaharang kase s'ya sa daanan ko.“ Where are you going?” tanong nito.“ May pupuntahan lang akong mahalagang lugar,” sagot ko sa kaniya ngunit hindi s'ya naging sangayon sa naging sagot ko.“ Saang lugar? Cemetery?”“ Tumabi ka nga, Alex. Medyo may kalayuan ang pupuntahan ko,” may halong inis na wika ko.
Castiello Chapter Twenty eight
Alice's Point of View“ Manong, dito lang po, ” wika ko at ini-abot ang bayad sa kaniya bago bumaba. Nang makababa ako ay naglakad ako at pumasok sa may kaliitan na daan. Ngayon lang siguro ulit ako dumaan kaya medyo naliliitan ako. Kasya naman kase dito ang dalawang magkasalubong na tao.Napahinto ako ng saglit at nilingon ang likuran ko. I think someone was following me. Pero binalewala ko lang 'yon dahil hindi naman ako sure. Pinagpatuloy ko ang paglalakad ko hanggang sa makarating ako sa pinto ng bahay. Ang bahay kung saan ako tumira at napamahal sa isang pamilya. Nakakalungkot lang isipin na ang dating bukas na pinto ng bahay ay ngayon ay sarado na at walang tao. Tahimik rin dahil walang sumisigaw na 'Juliet, bumili ka muna kay Aling Bebang!' Napangiti naman ako ng mapait bago pumasok at sinusian ang pintu
Castiello Chapter Twenty nine
Alice's Point of ViewPagbalik ko sa bahay ay agad akong dumeretso ng kuwarto at inilapag ang maliit na paper bag sa kama. Itinaktak ko ang laman nito. Puro pabango lang naman at pulbo. Kinuha ko lang kase nanghihinayang ako. Ang mahal pa naman ng Victoria's secret, sayang rin kung hindi ko gagamitin. Inilapag ko lang 'yon sa tabi ng lampshade. Para sa oras na hanapin ko at gamitin ay hindi ako mahihirapang makita ito.Pabagsak ko namang inihiga ang sarili ko bago ipikit ang mata. Dahil sa ka-boringan ay tumayo ako at lumabas ng kuwarto. Saktong patungo naman sa puwesto ko si Liam na may dalang kahon. At hindi ko na kailangan pang alamin 'yon dahil alam ko naman na strawberry cake ang laman no'n. Dahil na rin sa kulay pink na takip ng box nito.“ Nagdala ako ng ng meryenda, Ate Alice,” Saka n'ya ini-angat ang bitbit n'ya habang may suot na ngiti sa labi. Bonding time? Why not? Minsan ko l
Castiello Chapter Thirty
Alice's Point of ViewPagkalabas ko ng cr ay bumungad naman si Sandra sa akin na ikina-kunot ng noo ko. Nakatayo ito sa gilid ng kama bago nagpunta ng lampshade at inamoy-amoy ang pabango doon.“ This smells good. Marunong ka pala pumili ng maganda at mababangong bagay,” nakangisi nitong wika.“ Bakit wala ka man lang na lipstick or lipgloss sa kuwarto mo. At pansin ko hindi mo rin ginagamit 'yong mga dress sa cabinet mo.” Napataas naman ang kilay ko sa mga sinasabi n'ya. Nakiki-alam na naman 'tong babaeng 'to ng ibang may buhay.“ I can give you my lipstick if you want. 'Yong gamit ko ngayon na red lipstick, do you want? ” Naka-angat kilay nitong tanong sa akin.“ No, hindi ko kailangan ng lipstick mo. So, sa'yo na lang 'yan,” sabi ko sa kaniya at lumapit. Kinuha ko naman ang pabango ko sa kamay n'ya at ibinalik 'yon sa dati
Castiello Chapter Thirty one
Alice's Point of ViewNagtataka naman s'yang nakatingin sa akin. Kabado ako dahil alam no'ng lalaking 'yon ang pagmumuka ko. Well, s'ya lang naman 'yong taong lumapit sa 'min ni Mama noong party.“ What's your problem, Alice? Parang taranta ka at kabado, may nakita ka bang kakaiba sa labas?” Saka n'ya ako binigyan ng nagtatanong na tingin.“ I...I think there is enemy o-outside,” sabi ko sa kaniya at nilingon sa labas ng bintana ang limang armadong lalaki. Napalunok naman ako nang tumingin sa dereksyon namin ang lalaking namumukaan ko lamang. S'ya lang ang namumukaan ko at hindi ang apat n'yang kasama. Akala ko ay lalapit ito sa kotse na sinasakyan ko ngunit hindi pala. Sa halip ay tumawid lang ito ng kalsada at sinalubong ang lalaking naka itim na long sleeve. Naka- sunglass ito kaya hindi ko mai- describe ang muka. May pinag-uusapan silang kung anong mahal
Castiello Chapter Thirty two
Alice's Point of View Ini-abot ko sa kaniya ang bote ng tubig habang nag-mamaneho. “ Why are you giving me that?” “ Baka kase nauuhaw ka,” wika ko sa kaniya. “ Hindi naman ako nauuhaw. Ubusin mo na 'yan. Mag gagabi na rin. Kaya kailangan na nating maka-uwi sa mansion n'yo. Baka mapagalitan pa ako ng kuya mo e, ” sabi nito. Nang makarating kami sa mansion ay agad akong naupo sa sala at tumingala sa kisame habang nag-iisip. Kung nahuli kami kanina, siguro napahamak na kami ni Aedis. “ Oww, parang ginabi yata kayo ng uwi ni Aedis. Nag date? So how's your date? ” Hindi ko alam kung dapat ko pa bang pagtuunan ng pansin ang mga sinabi ni Sandra. Halata namang nang-aasar lang ito dahil na rin sa tono ng pananalita n'ya. “ Hindi kami nag-date,” taas kilay kong tanong sa kaniya. Lumingon nama
Castiello Chapter Thirty three
Alice's Point of View“ Good morning, Ate Alice!” bungad sa 'kin ni Liam. Mukang masigla na naman ito. Naka white t-shirt ito at naka short na blue at tsinelas lang, kalalabas lang niya ng kuwarto.“ Good morning, Liam,” medyo inaantok kong wika sa kaniya.“ May gagawin ka ba?” tanong nito.“ Wala naman, ” sagot ko.“ Sana pala hindi ko na lang pinakawalan ng buhay 'yong Lance na 'yon e! ” Napalingon ako sa baba sa sala kung saan nanggaling ang sigaw. Nakita ko ang reaper na si Vyle na naka-upo sa sofa at halos sabunutan n'ya ang sarili n'ya habang hawak ang kaniyang baril.“ Calm yourself, Vyle, ” wika ni Sandra sa mahinang tono. Pansin ko naman ang mabilis n'yang paghinga na isang senyas na kinakabahan s'ya sa lalaking kinakausap n'ya.&ldquo
Latest chapter
