18 Police Captain Luna Rose Enriquez

“Celyn,” sambit ko sa kanyang pangalan. Hindi ko pa rin napigilan ang aking luha na tumulo sa aking mga mata.

“Dapat hindi kana pumunta. Nag-aksaya ka pa nang oras,” pabalang na sagot niya sa akin.

            “Andito ako para malaman ang buong katotohanan,” sabi ko sa kanya.

“Hindi pa ba sapat ang nalaman mo sa loob nang korte?” tanong niya sa akin.

“Alam ko na nahirapan ka. Kaibigan mo pa rin ako at handa pa rin akong makinig sa iyo Celyn,” sagot ko sa kanya. Napatitig siya sa aking mga mata at nakita ko rin na tumutulo na rin ang kanyang luha.

“Go away,” pagtataboy niya sa akin.

“No. Hindi ako aalis hangga’t hindi ko maririnig ang side mo,” pagmamatigas ko sa kanya.

“Sige,” maikling sagot niya sa akin. Hindi na siya nagmatigas pa at ikinuwento sa akin ang nangyare kung bakit si