CHAPTER 26

CHAPTER 26

Mabibilis at mabibigat ang paghinga naming dalawa ng matapos, kapwa kami nahiga sa kama habang nakatingin sa puting ceiling ng kwarto. Tyaka ko lang talaga naisip na ang tanga ko dahil pumunta ako rito para lang sa gano'ng bagay.

'You are so stupid!'' bulong ko sa sarili.

Ilang minuto na kaming tahimik ng maisipan kong bumangon para umalis na, kinuha ko ang kumot upang ipangtakip sa aking katawan at kinuha ko ang damit ko na nasa sahig at papasok na sana ng cr nang bigla siyang magsalita.

''She has stage 4 cancer, Shy...'' sambit nito, ni hindi ko na makuhang gumalaw marinig ko pa lang ang boses niya. ''That's when I thought na kailangan niya ako.''

Parang may kung anong tumusok sa puso ko dahil sa kaniyang sinabi ngunit hindi ako lumingon. ''Kailangan din naman kita pero hindi ako pinili mo.'' Somehow I managed to tell what's on my mind. Bahagya kong iniangat ang ulo ko upang mapigilan ang mga luha sa pagpatak pagkatapo