Chapter 15

Kung mapagsamantala lang akong tao, humingi na ako ng malaking pera kay Razen kapalit ang pagtulong ko sa kanya. Kaso hindi ako ganoon pinalaki ng mga magulang ko. Kaya nga siguro kami naaabuso dahil mapagkumbaba kami at matulongin. Doon lang kami natutulong maging matigas at manindigan noong namatay ang mga kapatid ko.

Umupo ako sa bakal na upuan malapit kung saan ako iniwan ni Razen kanina. Saglit lang kami nag-usap ni inay at ng anak ko dahil ayaw matigil ang pag agos ng luha ko. Mabuti nalang wala masyadong tao dito walang nakakita na umiiyak ako.

Inayos ko ang aking sarili nang makita si Razen. May kasama itong dalawang lalaki na sa tingin ko ay kasing edad niya lang. Parehong naka suot ng coat at parang dadalo sa isang meeting. Nag-uusap sila habang naglalakad. Bago pa sila makarating sa kinaroonan ko tumigil sila. Nagpaalam ang dalawang lalaki kay Razen na mauna na sila at may pupuntahan pa. Doon lang ako tumayo at naglakad palapit sa kanya ng wala na ang dalawang lalaki.

Mu