CHAPTER 3

Araw NG kasal namin ni eman.

Pero wala akong balak na magbihis NG pangkasal ko.

Pero nagkukulong pa Rin ako sa kuwarto ko.

Saan na si louisse Sabi ni papa Kay mama naririnig ko sila sa may labas Ng pinto NG kuwarto ko.

Nagsalita Naman si mama NASA loob pa nagbibihis pa sagot niya Kay papa.

Sandali at tignan ko Sabi ni mama.

Sige maghintay na Lang ako sa baba...Sabi ni papa.

Nakita ako ni mama na Hindi pa Rin nakabihis.

bakit Hindi ka pa bihis IHA...? Saad ni mama.

mama ayaw Kong magpakasal...iyak kong Sabi Kay mama.

Pero naghihintay sila Eman at Ang mga magulang niya.

Hindi ko kayang magpakasal sa taong Hindi ko mahal mama....iyak ko pa ring Saad Kay mama.

Sandali ha IHA hintayin mo ako dito may kukunin lang

ako..sige Po mama.

sige Po mama...Saad ko.

Nang bumalik si mama ay may dala dala na itong envelop at may mga papeles.

Heto IHA... Kung gusto mong umalis at takasan Ang kasal na ito Gawin mo.

Hanapin mo Ang sarili mo at lumayo ka Gawin mo Ang gusto mo. Ituloy mo Ang pangarap mo saad ni mama.

Pero mama baka magalit si papa sa akin pati saiyo Po.

Ako na Ang Bahala sa papa mo.

Hindi ko kayang ganyan ka at Hindi ako matatahimik Kong magpapakasal ka na walang Kasiguraduhan sa Puso mo.

Heto Ang passport mo at heto may Pera Jan sa ATM card ko. Hindi alam NG papa mo na nagtatabi ako Ng Pera para sa iyo...

Salamat mama. niyakap ko ito.

Naayus ko na Rin Ang ticket mo papuntang Paris. At wag mong kalimutan andon Ang tita margaret mo at tumawag na ako Kung sakaling aalis ka.

tawagan mo ako Kung NASA Paris kana at nagkita na kayo ni tita margaret mo... Saad ni mama

opo..mama..sagot ko Kay mama...Bilisan mo na dito ka sa fire exit dumaan.

Naghihintay na Rin si manong Ben sa labas.. siya Ang maghahatid sa airport.

Sige na IHA...umalis kana.. umiiyak na Saad ni mama.

sige mama mahal na mahal ko Po kayo ma..

At nagmamadaling umalis na ako sa bahay.

At sumakay sa kotseng nakaparada sa likod sa may exit nang kuwarto ko.

Alis na Tayo manong Ben Saad ko sa driver namin.

Pagkarating ko sa airport ay agad na akong nagcheck- in At pinapasok na ako sa eroplano.

NASA eroplano na ako Ng makatulog ako sa biyahe.

"Nagising ako dahil sa flight attendant na gumising.

"Madam...were here in Paris....saad NG flight attendant.

Hindi ko namalayan Ang biyahe ko pa puntang Paris.

Tinawagan ko si tita margaret dahil sa Hindi ko Naman alam Ang pupuntahan ko.

Ngayon lang ako nahiwalay sa parents ko.

at mayamaya ay nandiyan na Rin Siya upang sunduin niya ako.

Emmanuel

NASA simbahan na kami nila daddy at mommy.

Ngunit si louisse ay Wala pa Rin.

Dalawang Oras na namin sa simbahan.

Mag umpisa na Rin Ang seremonya Ng kasal namin.

Pero Hanggang Ngayon ay Wala pa Rin Ang mga ito.

Baka na-traffic lang sila Saad ni mommy.

Para mawala Ang pag aalala ko.

Nang dumating sila Tito Edward at tita Lucy ay napangiti Naman ako. At nawala Ang pag- aalala ko.

Pero NG makalapit sila sa aming ay niyaya ni tito Edward si daddy sa di kalayuan.

Kaya kinabahan ako sa pinag-uusapan nila.

Lumapit ako Kay Tito at daddy.

Ano bang nangyayari Tito? Bakit Wala pa si Louisse Saad ko Kay Tito Edward.

Pasensiya kana eman Kasi...Kasi si louisse....Ay umalis Hindi ko alam Kong saan siya pumunta.

Ano Tito?Bakit Ngayon pa siya umalis? Galit Kong Saad.

Pero Hindi ko mapigilan Ang Hindi magalit dahil sa ginawa niya.

Lalo na Ang lahat Ng bisita ay nagbubulungan na sa may likod namin.

Anong nangyayari? Bakit Wala pa Ang bride Sabi NG mga tao nandoon.

Dahil sa kahihiyan ay umalis ako at nagdrive paalis sa simbahan.

Nagdrive nalang ako Ng nagdrive Hanggang sa makalayo ako sa mga taong nandoon na nagbubulungan.

Dahil sa pag iwan ni louisse sa akin.

Ay parang nawalan ako nang tiwala sa mga babae.

Bakit niya ako iniwan sa Araw pa talaga NG kasal namin.

Sana sinabi na niya noon pa para Hindi na ako nag mumukhang Tanga sa harap NG mga taong dumalo.

umuwi ako sa bahay NG bagsak Ang balikat dahil sa nangyari.

Pag uwi ko ay naroon pa Rin sina Tito at tita kausap Ang aking mga magulang.

Nang Makita ako ay tumayo sila at tinignan ako. Sorry...eman sa nangyari. Saad ni tito at tita.

Hindi Naman ako umimik sa kanila at diretso na ako sa taas. Narinig ko pa Ang Sabi ni tita.

kasalan mo ito Edward Kasi Kung Hindi mo pinilit magpakasal NG maaga si louisse Hindi siya Sana aalis.

Kaya dumeretso na ako sa aking kuwarto. Dahil sa bigat NG nararamdaman ko.

Nagkulong ako sa aking silid dahil ayaw Kong makarinig tungkol Kay louisse.

Bakit louisse anong ginawa ko saiyo bakit mo ako iniwan..?At talagang sa Araw pa Ng kasal natin? iyak ko Saad sa sarili.

Sinuntok suntok pa Ang pader NG kuwarto ko sa Galit.

At dumugo iyon dahil sa ginawa ko.

Narinig ko si mommy na kumakatok.

Tok....Tok....Tok....eman mag usap Tayo pls...

Wag mong sariliin Ang sakit na nararamdaman mo anak.

Andito kami ni papa mo para damayan ka.

Narinig Kong Saad ni mommy.

Mommy...Magiging okey Rin ako...Saad ko Kay mommy.

Dahil ayaw Kong Lalo siyang mag alala sa akin.

Hindi ako makatulog Ng gabing iyon dahil sa isiping bakit ako iniwan ni Louisse at sa Araw pa mismo Ng kasal namin.

Sa isiping iyon ay biglang tumunog Ang phone ko.

Nang tignan ko ay may isang message na nagrehistro dito.

"1 messages"

Kaya agad ko itong binasa.

"Sorry eman...dahil umalis ako sa Araw NG kasal natin. Pero gusto ko munang tuparin Ang pangarap ko. Sorry Hindi ko sinasadyang saktan ka. louisse"

Yan Ang nabasa ko sa text ni louisse sa akin.

Hindi ko na ito nireply pa dahil sa Galit pa Rin ako sa kanya.