"Rafaella?"
My body froze, and brows furrowed in confusion.
" Ella!" I muttered, at tumabang ang pakiramdam ko ng makita ko siya.
Nanginig ang ibabang labi ko sa galit ng lumipat ang tingin nito sa akin. I saw her eyes widened in shocked. Napangisi ako sa reaksiyon niya.
I glanced at Rad, na ngayon ay nakatayo lamang habang nakayakap sa kanya si Ella. Wala itong sinasabi. Gulo akong tumingin muli kay Ella.
" What are you doing here?!" Tanong ko na halos hindi bumubuka ang bibig, pinipigilan ko ang sarili ko at baka masaktan ko siya.
Marahan nitong inalis ang pagyakap niya kay Rad na kunot ang noo. Dati, kapag nakikita ko siya para a
They were looking for a cheerdance leader. Sabay kaming nagaudition ni Rafaella kahit isa lang naman ang kukunin. Almost twenty kaming naglaban laban for this position, halos lahat yata ng member ng club ang sumali." Rafaella Dela Fuente. " Napatiim ang mga labi ko ng marinig ang pangalan nito na inanunsiyo kung sino ang napili.I have been practicing so hard for this position, gustong gusto ko kasi maging cheer dance leader. I guess that's an achievement as a cheer dancer. Nagbuntong hininga ako tumingin kay Ella na gulat na gulat." Really?" Manghang wika nito at napatakip pa ito sa kanyang bibig.Pinipilit kong ngumiti kahit na kumikirot ang dibdib ko. Pinipigilan kong umiyak kasi dapat maging masaya ako, sa daming nagauditi
" Pano mo nalaman to? I've never knew this place!" I said without looking at him. " Ngayon lang..."" Valencia is a good place." Anito ng nasa tabi ko na. Ngumiti ako at tumingin sa kanya." Yes! In deed. Kaya ka ba bumalik dito sa Valencia?" Ngiting tanong ko. Kumunot ang noo nito at naging seryoso. " Ang sabi sa akin ni Katya ay pamangkin ka ni Mang Densyo, marahil ay nakatira ka sa kabilang bayan."" Yes, but it is far away in this place." Natigilan ako sa sagot niya at binigay ang buong atensiyon sa kanya.Malayo? Saan? Sa Cebu? Davao? Imposible naman sa Manila. Pero kahit saan pa iyon imposible naman akong makakapunta doon. Hindi ko alam kung bakit bigla akong nakaramdam ng lungkot.
I am grounded.They locked the door at my veranda, confiscated my phone and television. There are two men guarding my door. I am sitting on my bed staring at these pictures, hopeless.Napahinto ako ng may kumatok sa aking pinto, at binaba ang letrato na hawak ko.Inutusan din ni mama si Perla na dito na ako pakainin. Kumunot ang noo ko ng makita si Diane na yumuko bago ko pa makita ang mukha nito ngunit dahil pamilyar na sa akin ang katawan niya ay kilala ko na siya." Magandang hapon po, Senyora Abella. Ako po ang inatasan ni Donya Angelita na katulong niyo." Kumunot ang noo ko." Nasaan si Katya?" Matabang na tanong ko.Napansin k
" Rad..." I muttered.I bit my lower lip, when I felt like someone was stabbing my heart that I couldn't breath. Begging him to glance at me again, baka hindi niya lang ako nakita.Please, Rad.Kumunot ang noo ko, o baka nagkakamali lang talaga ako. Pero, siya itong nasa aking harapan. Kilalang kilala ko siya." Bella, let's have a seat." Muling tawag sa akin ni Esteban na may pagbabanta na sa kanyang salita.Tumango ako sa kanya habang ang tingin ko ay na kay Rad pa din na seryosong nakikipagusap sa mga ito. Umigting ang panga nito at muling uminom sa kanyang wine.Bumigat ang paghinga ko, at halos hindi ako makahinga sa kabo
" Senyora Abella!"Napakislot ako dahil sa matinis na sigaw na boses ni Perla na mukhang nawawalan na ng pasensya." Natulog kang hindi man lang nagpapalit ng damit!" Dugtong nito sa pasigaw na boses.Nagbuntong hininga ako at napasapo ako sa aking ulo, dahil sa biglaang paggising ay ramdam ko ang pagkahilo at namamagang mga mata. Marahan ko itong idinilat at nakita si Perla na umagang umaga ay nakakunot ang noo, habang katabi nito si Diane na nakayuko.Hinilamos ko ang aking mukha gamit ang kanang kamay at sinulyapan ang damit ko na hindi ko man lang nagawang nakapagpalit kagabe. Siguro, dahil napagod ako sa pag-iyak kagabi ay nakatulog nalamang ako.Bigla nanaman sumagi sa is
I wanna say I missed him so much, but I can't." Pwe-Pwede bang ito na ang huling pagkikita natin? The Valencia wa-was too small. I don't wanna see you anymore." Matabang na saad ko. " I just want to let you know, th-that my love for you was real..."Umigting ang panga nito at pinagmasdan ko ang walang emosyon na mga mata niya." ...even if you don't feel the same way."" I need to go." Malamig nitong sambit.Bakit ba iniisip ko pa na pipigilan niya ako? Bakit gusto ko na sabihin niyang mahal niya ako? Nababaliw na yata ako!Tumango ako ng mabilis, pinipilit na pakalmahin ang sarili ko. Ngunit hindi ko magawa. Hindi na ako kum
Sobrang himbing ng pagkakatulog ko. Hindi ko alam kung dahil sa pagod ngunit napasarap ang tulog ko lalo na at sobrang lambot ng kama.Napangiti pa ako ng maamoy ang mabango at malambot na unan. Napakunot ang noo ko ng hindi ito pamilyar na amoy ng aking kwarto.Napabalikwas ako sa paghiga at napasapo sa aking noo ng maramdaman ang biglaang paghilo. Huminto ako ng ilang segundo upang ikondisyon ang sarili. Humikab pa ako bago inilibot ang paningin sa hindi pamilyar na silid, tanging kama at maliit na cabinet sa aking kaliwa kung saan nakapatong ang lamp shade ang tanging gamit sa loob ng silid.Hindi ito ganoong kalaki pero moderno ang diseniyo nito. Puti at abo ang tema ng kulay nito maging ang simpleng kurtina. Nakatulog pala ako papunta sa hotel, ngunit bakit hindi nila ako ginising
" Bella,"My eyes was still sleepy." Bella..." Narinig kong muling tawag nito.I can't even move, because my body was still weak. Gusto ko pang matulog." Bella!" Binuksan ko ang mga mata ko at halos maduling ako sa lapit ng mukha ni Ella sa akin.Ngumiti ito at umupo ng maayos sa kama ko. Niyakap ko ang malambot kong unan at tinakpan ang mukha." Ano ba! Ang aga mo naman nanggigising e!" Naiinis kong saad at pumikit muli. Pinipilit na makatulog muli.Narinig ko ang pagbuntong hininga nito." I need your help! Please!" Pakiusap n